نه اجازه اجرای نمایشم را می‌دهند نه مجوز رمانم را/ رسانه‌ای کردن نامه‌ای به وزیر

اعظم بروجردی درباره وضعیت پیش آمده برای چاپ کتاب و همچنین اجرای عمومی نمایشش به خبرنگار مهر گفت: پیش از این سه سال روی رمانی کار کردم ولی وقتی آن را به اداره کتاب وزارت ارشاد ارائه دادم یک سال و نیم نگه داشته شد و مجوز چاپ دریافت نکرد. این در حالی است که آقایانی که در اداره کتاب وزارت ارشاد هستند فضایی را فراهم نکردند تا توجیه خود برای اینکه چرا نباید این رمان مجوز بگیرد، ارائه دهند. تنها منشی این اداره با من صحبت کرد که دلایل قابل قبولی را ارائه نداد.

وی یادآور شد: تلاش بسیاری برای صحبت کردن با آنها کردم ولی درنهایت موفق نشدم. به من گفته شد اعتراض خود را بنویسم و ارائه دهم تا فرصت ملاقاتی با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برایم در نظر گرفته شود ولی هیچ تماسی در این زماینه با من گرفته نشد. با این حال برای ولادت حضرت زهرا (س) با من تماس گرفته شد که قرار است از بنده به عنوان هنرمند ارزشی تقدیر شود. این در حالی است که سه سال است اجرای عمومی تئاتر نداشته‌ام.

این کارگردان تئاتر با اشاره به حضور خود در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر و اجرای اثر در تماشاخانه سنگلج گفت: اجرای بنده در جشنواره دیده نشد و بر خلاف اینکه گفته شد اگر در جشنواره حضور داشته باشم اجرای عمومی خواهم داشت، فرصت اجرای عمومی نیز در اختیار من و گروهم قرار نگرفت. اما شاهد هستیم که این روزها در تئاتر اکثر کارهایی که اجرای عمومی می‌شوند در سطح کیفی بالایی نیستند.

بروجردی با اشاره به ارسال نامه‌ای به سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تأکید کرد: در آن نامه ماجرا را برای وزیر توضیح دادم و خواستار مشخص شدن علت و دلیل این برخوردها شدم. حدود 2 ماه است که از جریان ارائه نامه می‌گذرد ولی هیچکس در دفتر ایشان پاسخگو نیست و نمی‌دانم که این نامه توسط وزیر خوانده شده است یا نه.

وی که این نامه را برای انتشار در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد درباره دلیل انتشار این نامه گفت: این نامه را به این دلیل منتشر می‌کنم که اگر وزیر ارشاد این نامه را نخوانده از این طریق در جریان محتویات آن قرار گیرد تا بعدها گفته نشود که بنده هیچ نامه‌ای ارائه نداده بودم.

این فعال عرصه تئاتر در پایان تصریح کرد: افرادی مانند من بوضعیت عجیبی دارند زیرا گروهی از هنرمندان گمان می‌کنند که بنده در این دوره مورد حمایت‌های مختلف و گسترده در عرصه تئاتر قرار گرفتم و برخی دیگر نیز تصوراتی دیگر دارند. این در حالی است که با رمانی که سه سال روی آن کار کردم اینگونه برخورد می‌شود و در عرصه هنرهای نمایشی هم وضعیت نامناسبی دارم.

در نامه اعظم بروجردی به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی چنین آمده است:                                                                                         

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت آقای وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی

با سلام و عرض ادب خدمت حضرت عالی و همکاران محترمتان

اما بعد. اینجانب اعظم بروجردی که سی سال و اندی است که در حوزه نمایشنامه‌نویسی قلم زده‌ام، فیلمنامه نوشته‌ام و سریال تلویزیونی "پهلوانان نمی‌میرند" از آثار اینجانب است و همه عمر خود را در پی اعتقادم به اینکه هنر می تواند برای رشد و تعالی انسانیت با تعالیم اسلامی کارساز باشد فعالیت نمودم. سه سال و اندی روی رمانی به نام "من کیستم" که برگرفته از این جمله حضرت علی است "من عرف نفسی فقد عرف رب" کار کردم که متاسفانه شورای نظارت اداره کتاب بعد از یکسال که کتاب مرا نگه داشتند اعلام کردند که این کتاب مجاز به نشر نیست چرا که نویسنده معتقد است که مرگ وجود ندارد و مسیحیت را تبلیغ کرده است.

 هر چقدر که  پیگیری کردم هیچ کس حتی جواب مرا هم نداد و جز این دو دلیل واهی که هیچ ربطی هم به کتاب من ندارد چیز دیگری نگفتند و حتی این فرصت را هم ندادند که من از کتابی که  هستی‌شناسانه است کتابی که بر اساس عرفان اسلامی نوشته شده، کتابی که فکر می کنم حتی برای اولین بار است که به این صورت عرفان را به رمانی تبریل کرده است، دفاع کنم. آن هم کتابی از نویسنده ای که بیش از چهل نمایشنامه با موضوعات فرهنگ اسلامی نوشته و رمان "خواب سبز عشق" نیز از نوشته‌های اینجانب است.

آقای وزیر من نمی خواهم بگویم که خیلی سواد دارم اما این را به جرات می توانم بگویم که آقایان ناظر در اداره کتاب اصلا به خودشان زحمت نداده اند که این کار را درست بخوانند و بررسی نمایند. شما در این مراسم و مراسم های دیگری بسیار به تبع نوشته های من به عنوان هنرمند ارزشی از اینجانب تقدیر کرده‌اید و کرده اند اما اینجانب همیشه مورد شماتت دو گروه بوده ام کسانی که ابدا اعتقادی به دین و فرهنگ خودی ندارند و کسانی که از دین و هنر دینی فقط ظاهر آن را گرفته اند و برای خود از دین نان‌دانی درست کرده اند و دین و خرافه را به هم آمیخته اند و معجونی عوام‌پسندانه را بدون حتی ذره‌ای اندیشیدن به مغز دین به خورد مردم می دهند.

جناب وزیر اینجانب در همه آثارم به مغز دین پرداخته ام چون اعتقاد دارم که برای رشد و تعالی باید دانش دین‌مان را بیاموزیم و در حالی که به ظواهر عمل می کنیم باید هر چه می توانیم اطلاعات خود را و علم خود را در این زمینه بیشتر کنیم تا به عملی خالصانه‌تر دست یابیم و انسانی کاملتر تبدیل شویم.

اما اینک سوال من این است اگر من هنرمند ارزشی این مملکت هستم پس چرا اینقدر برایم ارزش قائل نشدند که حداقل جلسه ای بگذارند و توجیهم کنند که چرا کاری را که با این همه زحمت نوشته ام رد کرده‌اند و آن را اینقدر بی ارزش جلوه داده‌اند. مگر نه این است که ارزش من به خاطر کارهای ارزشی من است؟

جناب وزیر به خدا قسم بارها می خواستم که این موضوع را به رسانه‌ها بکشانم اما حرمت نگه داشته ام چون ترسیدم که بگویند از ماست که بر ماست. و این مسئله متاسفانه نه فقط در حوزه کتاب بلکه در حوزه های دیگر نیز تسری پیدا کرده و گاه ممیزهای ناآگاه یا مغرض میزانشان نه اثر و محتوای معنوی اثر است بلکه پیش‌قضاوتی است که با حب و بغض آمیخته با ناآگاهی همراه شده است و متاسفانه همواره هم دو گروهی را که در بالا ذکرشان آمد همیشه همه چیز برایشان مهیاست یک گروه فحش می‌دهد و امکانات می گیرند و یک گروه هم دین می فروشند و امکانات می‌گیرند. اما امثال اینجانب کم کم در انزوا می میرند. چه در حوزه کتاب و چه در حوزه نمایش چون این دو گروه که همه جا هستند کارشکنی می‌کنند.

مثلا برای اجرای نمایشی به نام "راز" که بیش از بیست نفر عوامل دارد و حداقل سه ماه تمام کار کرده‌ام هم به من سالن برای اجرا نمی دهند چون کارم ربط به قیام امام حسین(ع) دارد و از دیدگاهی کاملا علمی به این قیام بزرگ پرداخته شده است. و اینگونه با مزاج آقایان و خانم های بی سوادی که فقط سوادشان در حد تکنیک نمایش است و به قولی فقط نوک بینی خویش را می‌بینند و نه چیز دیگری را خوش نمی‌آید. جناب وزیر اگر به جای من بودید در این وضعیت چه می‌کردید؟

اما من فقط به درخواستی از جنابعالی بسنده می کنم. سی‌دی کتاب را همراه این نامه برایتان می فرستم. لطفا دستور فرمایید فیلم نمایشم را هم از دبیرخانه فجر برایتان بفرستند و ببینید و به صاحب نظرانی امین و با سواد برای نظردهی بدهید و اگر لیاقت حمایت داشتند و ارزشی داشتند، دستور حمایت بدهید وگر نه اینجانب هیچ ادعایی ندارم و حتما از نوشتن رمان و نمایشنامه کناره‌گیری خواهم کرد و از همه مردم هم به خاطر اینکه سال‌ها کارهای مرا دیده اند و خوانده اند و دوست داشته اند، عذرخواهی خواهم کرد و از حضرتعالی هم به خاطر هر چه که بعدا پیش بیاید سپاسگزاری می‌کنم.

اعظم بروجردی