محمد اسماعيل كراچيان كه آخرين سمت وي در وزارت نفت مديريت پروژه فاز يك پارس جنوبي در شركت پتروپارس بوده است در گفت وگويي اختصاصي با خبرنگار اقتصادي مهردرباره اولويت هاي دولت جديد در بخش نفت و جزييات طرح مذكور گفت : عده اي از كارشناسان صنعت نفت به رهبري دكتر نژاد حسينيان مبادرت به تهيه طرحي براي وزارت نفت كرده اند كه با پياده شدن آن سيستمي واحد در وزارت نفت برقرارمي شود .
وي اضافه كرد : از آنجا كه 85 درصد از اقتصاد كشور توسط نفت تامين مي شود در نتيجه اعمال هرگونه سليقه شخصي در اين باره اشتباه و ضربات سنگيني را به اقتصاد كشور وارد مي كند .
به گفته وي ، از سويي ديگر در اين طرح بر همكاري تنگاتنگ دولت و مجلس تاكيد شده به گونه اي كه در اين طرح نحوه انجام اين ارتباط نيز آمده است .
 اگر براي حفظ استقلال خود جنگ را به مدت 8 سال تحمل كرديم، نبايد به بهانه دير شدن اجراي طرحهاي نفتي و تعجيل در برداشت از ميادين، سكان نفت كشور را به دست بيگانگان بسپاريم . |
وي گفت : كارشناسان اين كميته پس از بررسيهاي انجام شده به اين نتيجه رسيده اند كه وزارت نفت و مجلس بايد ارتباط تنگاتنگي را با هم داشته باشند چرا كه بدين ترتيب شفافيت كامل در اين وزارتخانه برقرار مي شود .
وي در ادامه اظهارداشت : به عنوان مثال در قراردادها و مناقصاتي كه برگزار مي شود وزارت نفت به دليل نگراني ازتاخير در روند پروژه اي اقدام به انعقاد قراردادي مي كند اما اين قرارداد در مجلس با اشكال روبرو مي شود .
كراچيان در ادامه افزود : وقتي سيستمي واحد در وزارت نفت پياده شود و وزير نيز در قالب آن حركت كند ديگر مشكلاتي اين چنيني پديد نمي آيد .
محمد اسماعيل كراچيان كه داراي بيش از 35 سال سابقه در بخش نفت و صنعت است در گفت وگويي تفصيلي به ديگر سوالات خبرنگار اقتصادي مهر پاسخ داد كه به شرح زير است :
سوال :فروش نفت به يكي از مهمترين موضوعات چالشي در دهه هاي اخير تبديل شده است به گونه اي كه بسياري از كارشناسان عنوان مي كنند ايران در فروش نفت خود با ضررهاي بسياري مواجه شده و از قدرت چانه زني كامل برخوردار نيست آيا اين درست است ؟
اگر چه فروش نفت ايران در بازارهاي جهاني مبناهايي دارد اما نفت ايران براساس مذاكره در بازار عرضه مي شود كه اگر در مذاكرات به دليل اطلاعات اشتباهي صورت گيرد هزينه هاي سنگيني به اقتصاد كشور وارد شده وايران از درآمدهاي زيادي محروم مي شوداما اگر در فروش نفت سيستمي واحد حاكم شود كه مبناي آن نيز براساس تصميم گيري هاي گروهي خاص باشد تمام شبهات و ابهامات در اين باره بر طرف مي شود.
سوال : از ديگر موضوعات مهمي كه امروز توسط عده زيادي از كارشناسان مطرح مي شود انتقاد از عملكرد وزارت نفت در تزريق گاز به ميادين نفتي است چرا كه هم اكنون بسياري از مخازن نفتي كشور نيمه دوم عمر خود را مي گذرانند و نيازمند تزريق گاز هستند به نظر شما ميان دوگزينه بايد كدام يك را انتخاب كرد تزريق يا صادرات ؟
به اعتقاد من هر دو گزينه لازم است اما نكته مهم اين است كه وقتي استفاده بهينه از گاز را از دنيا دريافت كرديم به دنبال آن بايد ببينيم آنها چه مي كنند زيرا هم اكنون در دنيا كشورهايي هستند كه هم گاز توليد مي كنند و هم به ميادين نفتي خودگاز تزريق مي كنند .
اگر براي مجلس سازو كار اين امر توسط وزارت نفت به طوركامل روشن شود و مجلس اطلاعات دقيقي در اين باره داشته باشد ديگر انتقاداتي اين چنين مطرح نمي شود به عبارت ديگر ارايه اطلاعات دقيق درباره ميزان تزريق ، صادرات و توزيع مي تواند بسيار مبهمات را در اين باره برطرف كنند .
نكته بعدي اين است كه ما نمي توانيم بعد از تحمل 10 سال جنگ يك خيز بلند برداشته و به تمام اهداف خود برسيم به عنوان مثال در سالهاي گذشته مجلس مسئولان شركت ملي گاز ايران را ملزم كرد كه در كوتاه مدت 600 علمك گاز نصب شود كه من با يك حساب ساده به آنها توضيح دادم كه نصب 600 علمك نيازمند يك ميليون و 200 بخاري و تعداد زيادي آبگرمكن است در صورتي كه ورق مورد نياز براي توليد اين تعداد آبگرمكن وجود ندارد .
سوال : درباره مصرف بي رويه بنزين چه پيشنهادي داريد ؟ به نظر شما آيا بايد بنزين با قيمت واقعي عرضه شود و يا سوبسيد دار ؟
ببينيد امروز تقريبا همه اقشار جامعه مي دانند كه دادن اين مدل سوبسيد به بنزين تنها ظلم به كساني است كه خودرو ندارند كه همان اقشار كم درآمد جامعه را تشكيل مي دهند .
تغيير قيمت بنزين دو اثر دارد كه مستقيم آن بر خودرو است و غير مستقيم آن به توليداتي كه حمل و نقل در آن موثر است كه تقريبا تمام توليدات را شامل مي شود .
اما رويه كنوني تنها گويايي يك موضوع است و آن اينكه اگرقيمت تمام شده بنزين 200 تومان باشد ما به اشخاص دارنده خودرو براي مصرف هر ليتر بنزين 120 تومان جايزه مي دهيم به عبارت ديگر حق فاقد خودرورا به خودرو دارها مي دهيم و تشكر هم مي كنيم ، درطرحي كه توسط گروه پژوهش و برنامه ريزي تهيه شده پيشنهاد شده است كه مابه التفاوت قيمت بنزين به صورت سهام و در راستاي خصوصي به مردم ارايه شود تا بدين ترتيب مردم نيز مالك شوندو سوبسيد نيز به مرور حذف شود .
سوال : همانطور كه مي دانيد توليد نفت امروزه به عاملي مهم براي ارتقا جايگاه ايران در بازارهاي جهاني تبديل شده است اما متاسفانه ايران تاكنون نتوانسته براساس برنامه هاي خود پيش رود درست است ؟
توليد نفت يك شبه صورت نمي گيرد بلكه نيازمند پيش برنامه و پيش اجراهايي است كه تنها در سايه يك مديريت قوي ممكن است، به عبارت ديگر دولت قبل ازافزايش توليدبايد پيش نيازها ي افزايش راتهبه و با برنامه ريزي صحيح نسبت به رسيدن به آن هدف اقدام كند .
سوال مهمترين موضوع قراردادهاي امروز استفاده از حداكثر توان داخلي است آيا توانسته ايم در اين راه به درستي قدم برداريم ؟
به اعتقاد من نه تنها در بخش نفت بلكه در ديگربخش ها نيز بايد مهندسي خارجي در خدمت مهندسي داخلي قرار گيرد يكي از دلايلي كه مهندسي صنعت نفت ايران با بيش از 100 سال عمر پا نگرفته است اين است كه كاربه خارجي ها داده ايم و ايرانيها پادوي آنها شده اند .
معضل ديگري كه وجود دارد عجله در انجام طرحها است كه دولت جديد نيز بايد نسبت به حل آن اقدام كند چرا كه تا كنون به دليل اهميت و عجله اي بودن طرح و عدم اطمينان به ايرانيها پروژه را به دست خارجي ها سپرده ايم بنده نيز با تجربه 35 ساله خود در بخش صنايع سنگين ، برق ، نفت وگاز اعتقاد دارم كه خارجي ها هيچ گاه علاقمند به انتقال تكنولوژي خود نبوده اند .
در سه حالت مي توان دانش علمي را از خارجي ها آموخت اول اينكه پروژه به دست خارجي ها داده شده و ايراني ها وردست باشند دوم اينكه خارجي ها وردست ايراني ها باشند و سوم اينكه پروژه به صورت مشترك انجام شود كه به اعتقاد من بايد پروژه را به دست ايراني داد تا تلاش كند وظيفه خود را با كمك خارجي ها انجام دهد .
|
يكي از دلايلي كه مهندسي صنعت نفت ايران با بيش از 100 سال عمر پا نگرفته است اين است كه كار را به خارجي ها داده ايم و ايرانيها پادوي آنها شده اند . |
در سالهاي قبل شركتي به نام اويك ساخته شد تا با كمك خارجي ها نسبت به انجام پروژه ها اقدام كند كه متاسفانه اين شركت نتوانست آنچنان كه بايد و شايد به هدف خود برسد درنتيجه دولت جديد بايد كاري كند كه سياست اجرايي پروژه ها و سياست انتخاب پيمانكار وقراردادهاي فروش نفت به صورت سيستمي منسجم درآمده تا بدين ترتيب به طور مرتب دستخوش تغيير نشود . .
در زمان جنگ كشور قطر به مدت 10 سال از ميدان نفتي پارس جنوبي گاز برداشت كرد و امروز بعد از 10 سال دولت را تحت فشار قرار مي دهيم كه برداشت از پارس جنوبي را با عجله افزايش دهد به طوري كه دولت مجبور مي شود اين طرحها را به خارجي ها بسپارد درصورتي كه اگر براي حفظ استقلال خود جنگ را به مدت 8 سال تحمل كرديم نبايد به بهانه دير شدن سكان نفت كشور را به دست ديگران بسپاريم .
نتيجه اين عملكرد اين است كه امروز نمي توانيم يك پروژه را به راحتي دست يك مشاور ايراني ، پيمانكار ايراني و مديرايراني بدهيم .
در سال 1365 وقتي مركز نهم شركت نفت يعني طرح كنگان تجربياتي در مديريت اجراي پروژه به دست آورد و بعد از آن نيز شركت تاسيسات دريايي تاسيس شد وزارت نفت مي توانست به جاي تشكيل يك شركت پيمانكار عمومي اين دومجموعه را در هم ادغام كرده و يك شركت بزرگ و فعال در بخش دريايي و خشكي ايجاد كند و به راحتي پروژه هايي را به دست آن بسپارد .
نظر شما