کیوان امجدیان در گفتگو با خبرنگار مهر در تحلیل خود درباره برنامه "هفت" به برنامه‌های دیگری مانند "نود" و "دیروز، امروز، فردا" اشاره و بیان کرد: سابقه برنامه‌های چالشی از این دست را در حوزه‌های دیگر داشته‌ایم و سینما هم به چنین برنامه‌هایی نیاز داشت اما آنچه هم اکنون از برنامه "هفت" دیده می‌شود بیشتر فرصت‌سوزی است تا اینکه کمکی به مشکلات سینمای ایران بکند.
آنچه در 90 بود در هفت اتفاق نیفتاد
این فعال مطبوعاتی با بیان اینکه اتفاقا حوزه فرهنگ و هنر و سینما هم به اندازه ورزش ظرفیت دارد که بتوان برنامه‌های چالشی درباره آن ساخت، ادامه داد: از این برنامه انتظار بیشتری می‌رفت که با ارائه فرمولی جدید، کار نویی ارائه کند. برنامه نود توانست به نوعی آشنایی‌زدایی کند. بیننده های این برنامه تا قبل از آن برنامه هایی می دیدند که بیشتر به جُنگ شبیه بود و چند گزارشگر که رویه کدخدامنشی داشتند و بعد به یک باره با صراحت این برنامه مواجه شدند. این باعث شد مخاطبان از عام ترین تا خاص ترین به این برنامه جذب شوند اما این اتفاق در برنامه هفت نیفتاد.
وی تلاش های اولین سری برنامه هفت را برای نزدیک شدن به فضای چالش قابل تامل دانست و درباره سری دوم این مجموعه با اجرای محمود گبرلو عنوان کرد: بعد از آن به یک باره اتفاقات عجیبی در این برنامه رخ داد و همان چند المان مثبتی هم که در این برنامه دیدیم، از بین رفت. به طور مثال یکی از ویژگی های برنامه قبلی منتقد آن بود که بدون تعارف و هیچ خرده حسابی نقدهایش را بیان می کرد. از طرف دیگر به مخاطب هم دانش و اطلاعات منتقل می کرد و هم دیدگاهی که بوسیله آن تصمیم بگیرد که اصلا برای تماشای فیلم به سینما برود یا خیر؟
برنامه فعلی یک مهمانی دور همی است
امجدیان با بیان اینکه برنامه کنونی هیچ کدام از این نیازها را برآورده نمی سازد، از این روند با عنوان یک فاجعه یاد کرد و گفت: مساله دیگر کنترل و هدایت مباحث در برنامه است. جیرانی با وجود همه مشکلاتی که داشت از این توانایی برخوردار بود و می توانست بحث را به سمت یک نتیجه گیری مشخصی هدایت کند اما برنامه فعلی گویی می خواهد هیچ کس را از خود نرنجاند. یک مهمانی دور همی برگزار می کند و چیزی برای مخاطب به بار نمی‌آورد.
دبیر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری فارس در پاسخ به اینکه مجری برنامه چه نقشی در خروجی و مسایل پیش روی برنامه دارد؟ بیان کرد: اجرای گبرلو تاثیر غیرقابل انکاری دارد. او تخصص و دانش کافی سینمایی لازم را برای اجرا در تنها برنامه سینمایی تلویزیون ندارد و روحیاتش هم به او اجازه چالش کردن را نمی دهد.
دلیل عقب‌ماندگی های حوزه فرهنگ و هنر
وی با انتقاد از اظهارنظرهای معمول که معتقدند در حوزه فرهنگ و هنر نمی توان مانند فوتبال بی محابا عمل کرد، تصریح کرد: تمام وادادگی ها و عقب ماندگی های ما در حوزه فرهنگ و هنر به این دلیل است که طرفین نمی خواهند مشکلات خود را در مقابل چشمان مخاطبان خود حل کنند. اتفاقا برتری برنامه نود به همین دلیل است که مشکلات را در برابر چشمان مخاطب مطرح می‌کند و همین باعث می شود که مخاطب به او اعتماد کند و چون مخاطب هفت این صداقت را از او نمی بیند، اعتمادی هم نمی کند.
امجدیان در واکنش به میزان باز بودن سیاست گذاری ها و دست مجری در چالشی بودن و جریان ساز بودن برنامه اظهار کرد: در این مساله سیاست گذاری ها دخیل نیست. برعکس آنچه ما فکر می کنیم، صدا و سیما فضای نسبتا خوبی را برای این منظور مهیا کرده است تا مشکلات سینمای ما حل شود. بنابراین خود عوامل و سازندگان این برنامه حاضر نیستند که با صراحت بیان و بدون پنهان‌کاری مشکلات حوزه فرهنگ و هنر را حل کنند. زمانیکه این مشکلات اینگونه بیان نشوند نمی توانید واژه صادقانه را به آن اطلاق کنید.
هفت نباید خودسانسوری کند
وی همچنین ادامه داد: این مجالی است که در اختیار این برنامه قرار گرفته است و اگر بخواهید با جسارت کار کنید همه سازمان ها و نهادهای سینمایی هم ناچار به تعامل هستند. اینها بهانه است. وقتی صداوسیما فرصتی را در اختیار "هفت" قرار داده یعنی به او اعتماد کرده است پس نباید خودسانسوری کرد.
امجدیان به مشکلات حال حاضر سینمای ایران اشاره و بیان کرد: سینمای فعلی چاله و گودال زیاد دارد. مخاطبانش در حال ریزش هستند. این برنامه چطور می تواند به به رفع این معضلات کمک کند؟ "هفت" بیشتر پیرو است. مطالبی که نه جتی در خبرگزاری های درجه یک بلکه در رسانه های دست چندم مطرح می‌شود، بی هیچ هدف و سیاست مشخصی در این برنامه پیگیری می‌شود و این برنامه به صورت خودش قدرت جریان‌سازی ندارد.
حتی اگر نمره 2 از صد بگیرد بودنش از نبودنش بهتر است
این فعال رسانه‌ای بر ماندن این برنامه تاکید و بیان کرد: با تمام این احوال بودن این برنامه از نبودنش بهتر است. حتی اگر نمره این برنامه از صد فقط 2 باشد اما همان 2 نمره هم اگر بتواند در حد بیان مشکلات سینمای ایران باشد باز هم به نبودنش می ارزد.
وی درباره تغییراتی که می تواند به بهتر شدن برنامه کمک کند اشاره و عنوان کرد: این برنامه باید در همه ارکانش دچار تغییرات شود. اولین نکته این است که گروهی باشند که تعارف و میانه‌روی را کنار بگذارند. دوم مجری برنامه است که باید از دانش بیشتری برخوردار بوده و به نوعی خودش در زمره فیلمسازان قرار داشته باشد. من بارها دیده ام که این مجری در حالیکه حتی نام فیلم ها را نمی‌دانسته با فیلمسازانشان گفتگو کرده است.
امجدیان در پایان اضافه کرد: منتقد برنامه نیز حداقل باید شخصی انتخاب شود که از فراستی کمتر نباشد. اگر این موارد رعایت نشود، در حق سینما جفا صورت گرفته و این شائبه ایجاد می شود که برنامه‌سازان تنها می‌خواهند برنامه‌ای را روی آنتن بفرستند.
نظر شما