برخورد کهکشان ما با کهکشان همسایه/ نظریه جدید که ماده تاریک را تکذیب می‌کند

به گزارش خبرگزاری مهر، تحقیقات پیشین نشان می داد که کهکشان ما ظرف 3 تا 4 میلیارد سال آینده، اندرومدا کهکشان همسایه را خرد کرده و در هم می شکند و اکنون این نخستین تحقیقی است که نشان داده است کهکشان اندرومدا پیش از این توسط کهکشان راه شیری ما در هم شکسته است.

اگرچه یک گروه از ستاره شناسان اروپایی به ریاست هونگشنگ ژائو از دانشگاه سنت اندرو اظهار داشتند که این دو کهکشان 10 میلیارد سال پیش با هم برخورد داشتند و درک ما از گرانش کاملا غلط است.

کشف جدید به خوبی توضیح می دهد که ماهواره ها تاکنون برای شرح ساختار دو کهکشان دچار مشکل بودند.

کهکشان راه شیری از 200 میلیارد ستاره تشکیل شده و بخشی از یک گروه کهکشان است که به آن گروه محلی (Local Group) گفته می شود. متخصصان فیزیک نجومی اغلب این نظریه را مطرح می کنند که قسمت اعظم جرم گروه محلی نامرئی است و از ماده به اصطلاح تاریک تشکیل شده است.

ژائو و اعضای تیمش استدلال کرده اند که در حال حاضر تنها راه پیش بینی درست کشش گرانشی کلی کهکشان ما یا گروه کهکشانی کوچک پیش از اندازه گیری میزان ستاره ها و گازهای آن، استفاده از مدلی است که پیشتر توسط یک استاد دانشگاه به نام مردهی میلگروم در سال 1983 پیشنهاد شد.

این نظریه اصلاح شده گرانش توصیف کننده چگونگی رفتار متفاوت گرانش در مقیاسهای بزرگ است که از پیش بینی نیوتن و انیشتین الهام گرفته اند.

ژائو و همکارانش برای اولین بار از این نظریه استفاده کردند تا حرکت کهکشانهای گروه محلی را محاسبه کنند، تحقیقات آنها نشان می دهد که کهکشانهای راه شیری و اندرومدا حدود 10 میلیارد سال پیش یک رویارویی نزدیک داشتند.

اگر گرانش با مدل عادی رد مقیاسهای بزرگ برابری کند در آن صورت باید کشش اضافی ماده تاریک را نیز در نظر گرفت که در آن صورت موجب ادغام دو کهکشان می شد.

پاول روپا از دانشگاه بن به عنوان یکی از اعضای این گروه تحقیقاتی اظهار داشت: اگر بخواهیم تشبیه کنیم، ماده تاریک شبیه عسل عمل می کند، در یک رویارویی نزدیک، راه شیری و اندرومدا ممکن بود که به هم بچسبند. اما اگر نظریه میلگروم را در نظر بگیریم در آن صورت هیچ ذره تاریکی وجود ندارد و دو کهکشان بزرگ صرفا از نزدیک یکدیگر رد شده اند و ماده را از داخل یکدیگر بیرون کشیده اند در نتیجه اکنون باید بین آنها شکل گرفته باشد.

ژائو گفت: تنها راهی که می توان توضیح داد که چگونه ممکن است دو کهکشان به یکدیگر نزدیک شده و ادغام نشده است، این است که ماده تاریکی وجود ندارد. شواهد رصدی درباره برخورد نزدیک گذشته به شدت از نظریه گرانش میلگرومی پشتیبانی می کند.