پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۱۶ شهریور ۱۳۹۲، ۱۱:۵۵

دو سروده از آیت الله صافی گلپایگانی در مدح حضرت معصومه(س)

قم - خبرگزاری مهر: یکی از مراجع تقلید شیعیان به مناسبت میلاد دخت موسی ابن جعفر(ع) حضرت فاطمه معصومه(س) اشعاری را در مدح آن حضرت با عنوان «شفيعه محشر و مريم دوران» سروده‌اند که تقدیم شیفتگان خاندان عصمت و طهارت(ع) می‌شود.

به گزارش خبرنگار مهر، اولین سروده آیت الله العظمی لطف الله صافی گلپایگانی به نام شفيعه محشر بدین شرح است:

اين بارگه كه خاك درش مُشكِ اذفر است
بويش چو بوى خُلد برين روح‌پرور است

دار الشّفا و عـقده‌گشا و فرح‌فزاست
باب امان ز محنت فرداى محشر است

طور حضـور و مطلـع نور و مطاف حور
آرامـگاه دختـر موسـى بن جعفر است

خاتون ديـن‌پناه كه برهـان عزّتـش
هر صبح و شـام، صيحه «الله اكبـر» است

هر كس درى و خانه و راهى گزيده است
چشم اميد لطفى صـافى بر ايـن در است

مريم دوران

اي دختر دين و خواهر ايمان
اي مهر سپهر دانش و عرفان

اي اسوه شرم و عفت و عصمت
الگوي وقار و حشمتِ نسوان

اي بنت امام هفتمين، موسي
آن معدن صبر و حجّت يزدان

در چرخ وفا، تو مهرِ رخشنده
در برج حيا، تو اختر تابان

اي رونق دين احمد مرسل
اي پايه رفعتت بر از كيوان