به گزارش خبرنگار مهر، بیماری کلیه مختص یک سن یا گروه خاص نیست و امکان ابتلا به آن در هر سنی وجود دارد و در صورت عدم توجه به علائم این بیماری روند آسیب رسانی به بدن شدت پیدا می کند رقیه کودک دو ساله زنجان در همین ابتدای دوران کودکی خود مبتلا به بیماری کلیه شده و درد و بیماری مسائل و مشکلات فراوان برای وی و خانواده اش ایجاد کرده است.
رقیه، دختر دو ساله که در زنجان زندگی می‌کند از بیماری کلیوی رنج می‌برد. مادر رقیه می گوید: قرار است پس از گذشت مدت زمان درمان دخترم، عمل جراحی مثانه بر روی او انجام شود.
وی ادامه می دهد: پدر رقیه، کارگر روزمزد است و با وجود داشتن یک فرزند از تامین هزینه خانواده ناتوان است.
مادر رقیه می گوید: هزینه اجاره‌بها نیز بر مشکلات زندگی ما افزوده است و ما به دلیل کمبود مالی از پرداخت هزینه‌های درمانی رقیه ناتوان هستیم.
وی می گوید:در حال حاضر تنها جایی که امید یاری می‌رود، انجمن حمایت از بیماران کلیوی زنجان است که از طریق کمک‌های مردمی و خیرین از بیماران کلیوی دردمند حمایت می‌کند.
هر فرد در بدن خود دو كلیه به اندازه مشت فرد بزرگسال دارد كه در دو طرف ستون مهره ها و در قسمت زیرین قفسه سینه در پشت قرار دارند، اگر چه كلیه ها كوچكند ولی وظایفی پیچیده و حیاتی را انجام می دهند كه كل بدن را متعادل نگه می دارند.
بیماری های كلیوی بی سر و صدا می آیند و تا مراحل پیشرفته خاموش بوده و علامت خاصی ندارند. به گفته متخصصان 50 درصد بیماران مبتلا به نارسایی های كلیوی، زمانی به پزشك مراجعه می كنند كه دیگر وقت دیالیز آن ها است؛ یعنی زمانی كه دیگر هیچ راهی برای درمان قطعی وجود ندارد.علت اصلی ابتلا به نارسایی های كلیوی در كودكان و بزرگسالان متفاوت است.
در كودكان علت اصلی ابتلا به نارسایی كلیه، اشكالات مادرزادی در سیستم ادراری آن هاست؛ مثلاً كودكی كه با یك مثانه معیوب به دنیا می آید، یا دچار برگشت ادرار از مثانه به كلیه می شود و یا این كه سیستم مثانه او دچار تنگی شده است. تمامی این عوامل بر كلیه فشار می آورند و كلیه را دچار نارسایی می كنند. برای همین والدین باید به علائم ادراری كودك توجه كافی داشته باشند. علامت دیگری كه بعد از تولد در كودكان بیشتر دیده می شود، عفونت ادراری است.
یكی از علائمی كه والدین باید به آن توجه كافی داشته باشند، چگونگی ادرار كردن كودك شان است. احتمال بروز مشكل در سیستم ادراری پسرها بیشتر از دخترها است؛ مثلا گاهی به دنبال یك ختنه ساده، ممكن است مجرای ادرار تنگ شود. این تنگی مجرا باعث می شود كه ادرار كودك باریك باشد، یا این كه برای ادرار كردن به خودش فشار بیاورد.
بنا‌بر‌این توجه والدین به توصیه های پزشك بعد از ختنه كردن كودك، برای جلوگیری از تنگی مجرای ادرار بسیار مهم است، چون در غیر این صورت خطر برگشت ادرار از مثانه به كلیه نیز وجود دارد.
همچنین در كودكانی كه ادرارشان به صورت قطره قطره می آید، به طوری كه با دست باید روی مثانه فشار آورند تا ادرارشان خارج شود، نشان می دهد كه مثانه انقباض ندارد.عفونت ادراری و وجود یبوست نیز اغلب از سوی والدین نادیده گرفته می شود، در حالی كه مكانیسم های كنترل كننده ادرار و مدفوع تقریباً منشا مشتركی دارند.
بیماری های ارثی در كشور ما بیشترین نقش را در ایجاد این نارسایی ها دارند، مثلاً بیماری آلپورت یك بیماری ارثی است كه به طرق مختلف منتقل می شود، ولی رایج ترین نوع آن انتقال از طریق كروموزوم X از مادر به پسر است.
این بیماری در استان هایی كه ازدواج فامیلی بیشتر است، شیوع بیشتری دارد و در كشور ما سومین علت ابتلای كودكان به نارسایی كلیوی همین بیماری است. در ادرار این كودكان خون وجود دارد و به طور مداوم، پروتئین از ادرار دفع می شود و معمولاً در دهه دوم و سوم زندگی این كودكان، علائم نارسایی كلیه هم ظاهر می شوند.
نارسایی کلیوی ارثی را نمی توان پیشگیری کرد
متأسفانه از این نارسایی ها نمی توان پیشگیری كرد و هیچ دارویی نیز برای درمان آن مؤثر نیست. فقط می توان بیماری را كنترل كرد كه كودك دیرتر به مرحله نارسایی كلیه برسد.
این اتفاق مخصوصاً در مورد دختران بسیار خطرناك است. بسیار دیده شده كه دختران به خصوص در مدرسه و اماكن عمومی، ادرار خود را كنترل می كنند. پُر شدن مثانه باعث می شود به تدریج رفلكس های مثانه در این افراد مهار شود و فرد دیگر احساس ادرار را نداشته باشد. همین امر باعث ایجاد یبوست در كودك و برگشت ادرار از مثانه به حالب ها می شود و اگر این مشكل ادامه پیدا كند، آثار زخم روی كلیه و عفونت های مكرر كلیه پدیدار می گردند.
بیماران بیشتر با علائم عفونت های ادراری به پزشک کلیه مراجعه می کنند
بیشترین افرادی كه به پزشک مراجعه می كنند، كسانی هستند كه مبتلا به عفونت های ادراری هستند. این اختلال در واقع هشداری از وجود مشكل در كلیه هاست، ولی اغلب خانواده ها بعد از این كه عفونت ادراری درمان شد، دیگر این هشدار را جدی نمی گیرند.
یكی از بررسی هایی كه در این هنگام باید انجام گیرد، گذاشتن سوند ادراری در مثانه و تزریق داروی رنگی به داخل مثانه است.وقتی مثانه پُر شد، سوند را بیرون می كشند تا فرد ادرار كند. در این هنگام در عكسبرداری مشخص می شود كه برگشت ادرار از مثانه به كلیه ها وجود دارد یا نه.
متأسفانه اكثر خانواده‌ها از گذاشتن سوند مخصوصا برای دختران طفره می روند. پزشکان موارد بسیاری را دارند كه خانواده‌ها شدیدا با انجام این كار مخالفت می کنند و بعد از مدتی بیمار را مجدداً با نارسایی های شدید كلیوی، به بیمارستان ارجاع می دهند، در حالی كه اگر با نخستین عفونت ادراری از مثانه ی بیمار عكس گرفته شود، با دارو یا یك جراحی ساده، به راحتی قابل درمان هستند.
بروز اختلالات کلیوی و سیستم مجاری ادرار را از جمله شایعترین بیماریها در میان کودکان کشور است و با تشخیص به موقع و انجام برنامه های مراقبتی می توان از بروز نارسایی های کلیوی، دیالیز و در نهایت پیوند در این گروه سنی پیشگیری کرد.
علائم و نشانه های بیماریهای کلیوی در کودکان بر حسب سن شروع بیماری متغیر و از طیف وسیعی برخوردارند که از آن جمله می توان به هیدرونفروزهای زمان جنینی، اختلال رشد، رنگ پریدگی، عفونتهای سیستم ادراری، شب ادراری و اختلال در کنترل ادرار، افزایش فشار خون و نارسایی قلبی اشاره کرد.
نظر شما