روابط امام موسي صدر رهبر جنبش امل لبنان با كشور ليبي دوستانه نبود. سازمانهاي وابسته به ليبي در لبنان تهمت هاي ناروايي به او نسبت مي دادند و روزنامههاي طرفدار ليبي در لبنان و راديوهاي وابسته به ليبي از هيچ اهانت و تهمتي به امام صدر فروگذار نبودند.
دراواسط تابستان 1978، (1357 شمسي) امام موسي صدر به الجزاير سفر كرده و با مسئولان اين كشور و به ويژه « بومد ين مذاكرات زيادي انجام داد و توافقهاي كلي به عمل آمد و از آن به بعد سازمان «امل» و «جبهه آزاديبخش الجزاير» با يكديگر هم پيمان شده و اعلاميه مشترك صادر كردند.
برخي از مسئولان رده بالاي الجزاير، به روابط تيره امام صدر و قذافي اشاره و پيشنهاد كردند كه اين تيرگي برطرف شود. امام موسي پذيرفت، گفت وگوهايي صورت گرفت و از سوي دولت ليبي به طور مخصوص از امام صدر دعوت به عمل آمد.
امام موسي صدر 25 اوت 1978 عازم ليبي شد.
وي تا 31 ماه اوت در آنجا بود، ولي (براساس اطلاع رسمي دولت ليبي) در اين سفر ملا قاتي با قذافي صورت نگرفت. امام صدر تصميم داشت روز سي ويكم اوت به لبنان بازگردد. وي تا ساعت 5/2 بعدازظهر مقابل هتل ديده شد، ولي بعد از آن ساعت به اتفاق «شيخ محمد يعقوب» و «عباس بدرالدين»، ناپديد شد.
اين در شرايطي بود كه نهضت عظيم مردم ايران به رهبري حضرت امام خميني (ره) در حال اوج گيري و به ثمررسيدن بود به همين جهت برخي از روزنامههاي وابسته به ليبي (مثل السفير در لبنان)، به منظور انحراف افكار از حقيقت ادعا كردند كه امام موسي صدر براي همكاري با انقلاب ايران و مبارزه عليه شاه، مخفيانه به ايران رفته است!! اما در آن زمان نيز كسي اين ادعا را نپذ يرفت.
امروز25 سال از ربوده شدن امام موسي صدر مي گذرد اما نكته قالب توجه اين است كه در روزگاري كه كشورهاي پيشرفته جهان حتي در دور ترين نقاط به حمايت از حقوق شهروندان خود التزام دارند، و در روزگاري كه امواج همبستگي عليه تروريسم سراسر گيتي را در نورديده است، دولت هاي اسلامي و حتي ما كه تنها دولت شيعه در جهان هستيم، اقدام مثبتي براي اطلاع از سرنوشت امام موسي صدر كه يكي از علماي برجسته شيعه بوده است، صورت نداده ايم.
طرح پرونده امام صدر در مجامع بين المللي، حمايت از خانواده ايشان در پيگيريهاي حقوقي، و اقدامات متعارفي مانند فراخواني سفيرايران در ليبي، كارهايي است كه از انجام آن سر باز زده ايم .
نظر شما