به گزارش خبرگزاری مهر، چهارمين قسمت از برنامه راديويی «افق» شنبه، چهارم آبان‌ماه، با حضور محمدرضا پورمعين، كارشناس‌مجری برنامه، سيدمهدی سيف، كارشناس و مدرس قرآن و رضا نباتی، كارشناس قرآنی دفتر تأليف و برنامه‌ريزی كتب درسی سازمان پژوهش و برنامه‌ريزی آموزش و پرورش به روی آنتن شبكه راديويی قرآن رفت.
براساس اين گزارش، در ابتدای اين برنامه، محمدرضا پورمعين با اشاره به اهميت آموزش قرآن در كشور، موضوع اين قسمت از برنامه را بحث آموزش قرآن در كشور دانست كه سيدمهدی سيف در ادامه سخنان كارشناس مجری برنامه گفت: خداوند به وسيله قرآن با ما سخن گفته و ارتباط برقرار كرده است و هم‌اكنون نيز اين قرآن در اختيار همه ما مسلمانان قرار گرفته و البته هر مسلمانی احساس می‌كند كه هويت، قانون اساسی و اعتقاداتش، كتاب خدا و قرآن است و به همين دليل نيز همه چيز بايد با قرآن كريم سنجيده شود.
وی در ادامه با عنوان اين مطلب كه اما برای استفاده از كتاب الهی و سخن خداوند از چه راهی بايد استفاده كنيم، گفت: تنها راه برای نشستن پای حرف‌های خداوند آموزش و تعلم است و بايد زمينه‌های خواندن، درك و فهم كلام الهی را در خودمان ايجاد كنيم تا در نهايت بتوانيم از سخنان خداوند استفاده كنيم و همچنين ما بايد خودمان را به نحوی آماده كنيم كه بتوانيم حرف‌های خداوند را خوانده و درك كنيم و ارتباط خوبی با خداوند برقرار كنيم زيرا در غير اين صورت خيلی با خداوند رفيق نيستيم.
سيف در اين بخش از سخنان خود به وضعيت آموزش عمومی قرآن در كشور اشاره كرد و گفت: آموزش قرآن پس از انقلاب اسلامی رشد خوبی داشته است اما هنوز هم از قالب‌های سنتی ضعيف خارج نشده است؛ منظور از اين حرف آن نيست كه قصد داشته باشيم، قالب‌های سنتی آموزش قرآن را زير سوال ببريم بلكه منظور روش‌های سنتی با كارآيی ضعيف هستند كه البته لازم است، روش‌های سنتی حفظ قرآن با برنامه‌ريزی بيشتر و راه و روش بهتر و قوی‌تر دنبال شود.
وی با يادآوری اينكه برخی‌ها در برپايی جلسات سنتی حفظ بر اين اعتقاد هستند كه نبايد هيچ تغيير و تحولی در اين جلسات داد و از همان روشی كه در گذشته مورد استفاده قرار می‌گرفت، استفاده می‌كنند، ادامه داد: برخی از اساتيد همواره بيان می‌كنند كه ما در گذشته از يك روش خاص برای آموزش قرآن استفاده می‌كرديم و همين روش را نيز ادامه می‌دهيم كه به نظر می‌رسد اين نوع نگرش به آموزش قرآن درست نبوده و بهتر است از روش‌های منطقی در آموزش قرآن استفاده كرد و به نظر می‌رسد، بهترين روش در آموزش قرآن روشی است كه مبتنی بر مبانی الهی باشد و منطقی، شيرين و اثرگذار مطابق با مبانی قرآن و سيره معصومين(ع) باشد.
در ادامه اين برنامه راديويی، رضا نباتی، كارشناس دفتر تأليف كتب درسی آموزش و پرورش با تأكيد بر اهميت بحث آموزش قرآن در كشور اظهار كرد: يكی از ضعف‌هايی كه در بحث آموزش قرآن به چشم می‌خورد، اين است كه به طور مثال پس از فرمايش مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم تربيت 10 ميليون حافظ قرآن در كشور، جامعه قرآنی ما بدون توجه به اهداف اصلی و برنامه‌های اصلی خود بحث تربيت حافظان قرآن را مطرح كردند و در اين ميان فعاليت‌های قرآنی به نحوی پيش رفت كه اگر در دوره ابتدايی وظيفه ما روخوانی و روان‌خوانی قرآن بود، روند آموزش‌ها به حفظ قرآن تغيير كرد.
وی ادامه داد: سازمان‌ها و دستگاه‌های فرهنگی و تربيتی كشور در جهت تحقق فرمايشات مقام معظم رهبری نبايد برنامه‌های اصلی و اهداف روشن خود را فراموش كنند بلكه در اين ميان بايد به دنبال آن باشند كه از فرمايشات مقام معظم رهبری برای تحقق اهداف خود استفاده كرده و اين دو بحث را همسو با هم دنبال كنند كه البته در اين صورت نه تنها اهداف كلی آنها در بحث آموزش قرآن محقق می‌شود بلكه گام‌های اساسی در جهت تحقق منويات مقام معظم رهبری را نيز بر می‌دارند.
محمدرضا پورمعين در پی سخنان رضا نباتی گفت: به طور كلی آنچه كه در حوزه آموزش قرآن مطرح می‌شود، اهتمامی است كه بايد به عنوان يك سياست كلان در حوزه قرآنی محقق شود و اما در اين ميان نمی‌توانيم در حوزه روخوانی و روان‌خوانی قرآن ضعيف عمل كرده و به دنبال حفظ قرآن برويم و نيازی نيست كه در يك حوزه خاص اهتمام زيادی داشته باشيم و ساير حوزه‌ها را فراموش كنيم و لازم است كه تمامی حوزه‌ها در كنار هم و در راستای هم مورد توجه قرار گيرند.
در ادامه اين بحث، سيدمهدی سيف اظهار كرد: بيانات مقام معظم رهبری در هر زمينه و در هر حوزه‌ای اساس است اما برخی مديران و مجريان گاهی اوقات با كارهايی غيركارشناسانه، حرف ارزشمند رهبر معظم انقلاب را به‌گونه‌ای ديگر اجرا می‌كنند و به همين دليل هر كاری كه در جهت تحقق فرمايشات مقام معظم رهبری انجام می‌شود، بايد كارشناسی شده و اصولی باشد.
سيف در ادامه با اشاره به فعاليت‌های وسيع آموزش و پرورش در حوزه آموزش قرآن، عنوان كرد: هرچند كه آموزش و پرورش فعاليت وسيعی در حوزه آموزش قرآن انجام داده اما باز هم به عنوان يك كارشناس كوچك قرآنی بايد بيان كنم كه با وجود كارهای وسيعی كه از سوی آموزش و پرورش انجام شده هنوز بيش از 90 درصد كار روی زمين است و همچنين آموزش قرآن معلمان نيز در آموزش و پرورش جدی نشده و روش‌های تدريس، ابزارهای آموزش و... نيازمند بازنگری و به روز شدن هستند و به طور كلی روش‌هايی كه برای آموزش قرآن مورد استفاده قرار می‌گيرند بايد به روز شوند.
در ادامه اين برنامه كارشناس‌مجری برنامه از كارشناسان حاضر در برنامه خواست تا براساس يك ارزيابی كلی از برنامه‌های آموزش و پرورش در حوزه آموزش قرآن يك نمره كلی به آموزش و پرورش بدهند كه رضا نباتی به عنوان كارشناس حاضر در برنامه گفت: در بحث اجرايی شدن آموزش قرآن در آموزش و پرورش نمی‌توانم نمره خيلی خوبی به اين وزارتخانه بدهم و به نظر می‌رسد مناسب‌ترين نمره برای بحث آموزش قرآن در آموزش و پرورش 12 يا 13 باشد و نمره بيشتر از اين نمی‌توان به آموزش قرآن اين وزارتخانه داد.
در اين بخش از برنامه، سيدمهدی سيف كارشناس ديگری كه در برنامه حاضر بود، گفت: در بحث آموزش قرآن بايد مواردی از جمله برنامه‌ريزی، نيروی انسانی و دانش‌آموزان مورد بحث قرار گيرند كه در اين زمينه بايد عنوان كرد كه در بحث برنامه‌ريزی نمره 10 را از 20 می‌دهم و در بحث معلمان قرآن آموزش و پرورش به خاطر حفظ آبرو مجبور هستم، نمره 10 را از 20 بدهم اما در بحث دانش‌آموزان به نظر می‌رسد كه دانش‌آموزان با توجه به نبود برنامه‌ريزی و معلمان متخصص، خوب پيش رفته‌اند و می‌توانيم با وجود كاستی‌های اين حوزه نمره 12 يا 13 را به دانش‌آموزان بدهيم و بيشترين نمره در بحث آموزش قرآن وزارت آموزش و پرورش را دانش‌آموزان می‌گيرند.
در ادامه اين برنامه، رضا نباتی با عنوان اين مطلب كه در جامعه فعلی ما ارگان‌های زيادی در حوزه قرآن فعاليت دارند، گفت: هرچند كه ارگان‌های زيادی در زمينه قرآن فعاليت دارند، اما بايد ديد كه اين ارگان‌ها تا چه ميزان با هم هماهنگ بوده و هم‌پوشانی دارند؟ تا چه ميزان موازی‌كاری دارند و همچنين فعاليت آنها تا چه ميزان مغاير با هم است و از طرف ديگر چه فعاليت‌هايی روی زمين مانده و نيز بحث تبليغ و ترويج در حوزه آموزش قرآن بر عهده چه كسی است؟ و اگر يك معلم به آموزش قرآن می‌پردازد، آيا اين آموزش‌ها كافی است و آيا نظارتی بر فعاليت‌های قرآنی و نحوه تدريس قرآن وجود دارد؟
وی يادآور شد: در بحث آموزش قرآن، آموزش كمی بايد در خدمت آموزش كيفی قرار گيرد و بيشتر به بحث كيفی‌سازی توجه شود و از بهترين كيفيت در آموزش قرآن استفاده شود كه البته به نظر می‌رسد، مديران مراكز قرآنی نيز بايد تخصص لازم در اين زمينه داشته باشند و اين در حالی است كه بسياری از مديران ما تدريس نمی‌كنند و اطلاعات خاص قرآنی ندارند و فقط مدير هستند و همين مسئله موجب می‌شود تا ضعف‌هايی در آموزش قرآن داشته باشيم.
نباتی با عنوان اين مطلب كه بحث آموزش قرآن دارای مؤلفه‌های مختلفی است، عنوان كرد: حلقه گم شده در بحث آموزش قرآن، اهداف است و با وجودی كه فعاليت كميسيون آموزش قرآن كه اهداف هشت‌گانه‌ای نيز دارد، در طول سال انجام می‌شود؛ اما اهداف آموزش عمومی قرآن هنوز به تصويب نهايی نرسيده؛ در اين ميان بايد اين پرسش پاسخ داده شود كه با وجود تصويب نشدن اهداف آموزش عمومی قرآن، كميسيون آموزش عمومی قرآن طبق كدام اهداف، اعتبارات را تخصيص می‌‌دهد و لازم است كه ابتدا اهداف تصويب شود تا براساس اين اهداف، طرح و برنامه خاص در نظر گرفته شود و در نهايت مؤسسات و نهادهای قرآنی به فعاليت قرآنی براساس اين اهداف بپردازند.
در بخش‌هايی از اين برنامه ارتباط زنده تلفنی با محمد بنيادی، مديركل قرآن، نماز و عترت وزارت آموزش و پرورش برقرار شد و اين مسئول قرآنی به بيان مطالبی پيرامون فعاليت كميسيون آموزش عمومی قرآن و وضعيت آموزش عمومی قرآن در كشور پرداخت و همچنين مصاحبه ضبط شده‌ای از استاد سيدمحسن موسوی‌بلده نيز در حين پخش اين برنامه راديويی به روی آنتن رفت.
نظر شما