حجت الاسلام و المسلمین محسن غرویان عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة در مورد اینکه چرا اکثر افراد درجامعه دچار بدبینی هستند ریشه این بدبینی به کجا بر می گردد به خبرنگار مهر گفت: بدبینی یکی از بیماری های روحی و روانی است که عوامل مختلفی در تحقق این روحیه مؤثر هستند. بعضی عوامل ژنتیکی و فیزیولوژی هستند اما بیشترین و مؤثرترین عوامل، عوامل روحی و روانی هستند.
وی تصریح کرد: این عوامل از یک دیدگاه دیگر به دو دسته درونی و بیرونی تقسیم می شوند. بعضی عوامل محیطی که در اطراف انسان اتفاق می افتد باعث پیدایش و یا تشدید روحیه بدبینی می شود و بعضی از عوامل درونی هستند که تفصیل آنها در کتب روانشناختی مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة افزود: اما نکته مهمی که در اینجا مطرح است این است که نگاه انسانها بر اساس اعتقاد آنها شکل می گیرد و اگر نگاه انسان بر اساس یک دستگاه جهان بینی و اعتقادی منسجم و منطقی باشد انسان بدبین نمی شود اما اگر پایه های اعتقادی و جهان بینی انسان و دستگاه ایدئولوژیکی او دستگاه بی منطقی باشد مانند جهان بینی های ماتریالیستی، سرانجام انسان از نظر اعتقادی به پوچ گرایی می رسد و خود پوچ گرایی اثرش بدبینی نسبت به خود و دیگران و کل دستگاه هستی است.
این محقق و پژوهشگر مسائل دینی و فلسفی در مورد اینکه اساساً یک مسلمان باید بدبین باشد یا باید با حسن نیت به دیگران نگاه کند هم عنوان کرد: دستگاه فلسفی اسلام جایی برای بدبینی نمی گذارد. یعنی بدبینی نسبت به نظام هستی با دستگاه اعتقادی و جهان بینی فلسفی ما سازگاری ندارد. بنابراین اصل اولیه در نگاه ما خیر بودن عالم است و این نظام، نظام احسن است و در رأس نظام هستی خدای خیر و نور وجود دارد.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة یادآور شد: بر این اساس بینشی که نسبت به عالم و آدم داریم اصل اولیه این است که انسان باید نسبت به همه چیز خوش بین باشد مگر اینکه دلیلی بر خلافش محرز شود.
این محقق و پژوهشگر مسائل دینی و فلسفی در مورد اینکه فواید خوش بینی و داشتن حسن نیت در بین افراد یک جامعه چیست بیان داشت: حسن نیت باعث می شود که همه چیز را نیکو و زیبا و در جای خود ببینیم. می گویند اگر انسان نگاهش به عالم نگاه مثبت باشد همه عالم مثبت می شود و اگر نگاهش منفی باشد همه عالم منفی می شود.
عضو هیئت علمی جامعة المصطفی(ص) العالمیة یادآور شد: نیت همان دریچه نگاه انسان به عالم هستی است. بنابراین حسن نیت باعث حسن نگاه انسان به خلقت می شود. بنابراین آثار حسن نیت این است که یک فضای توأم با امید و نشاط و شادابی در زندگی انسان ایجاد می شود و انگیزه حرکت و تلاش و تکاپو در انسان تقویت می شود. به عکس اگر انسان سوء نیت داشته باشد و با نگاه منفی به همه چیز نگاه کند آثارش یأس و نا امیدی و افسردگی خواهد بود.
نظر شما