به گزارش خبرنگار مهر، نشست بررسی روایت داستانی «او خوب سنگ می‌زند» فیلم برگزیده بنیاد ادبیات داستانی در بیست و هفتمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان، عصر روز دوشنبه 18 آذر و پس از نمایش این فیلم، با حضور مصطفی رحماندوست و مجید راستی دو تن از داوران این فستیوال و نیز سیدهادی محقق نویسنده این فیلمنامه و کارگردان آن، به همت بنیاد ادبیات داستانی ایرانیان و در مجتمع فرهنگی سیدالشهداء در تهران برگزار شد.
«او خوب سنگ می‌زند» داستان نوجوانی را روایت می‌کند که پدرش را از دست داده و با برادر و مادر خود زندگی می‌کنند. «بردو» برای اینکه بتواند خود را سر و سامان دهد، راهی سفری می‌شود تا طلب پدر خود را پس بگیرد اما در میانه راه درگیر اتفاقاتی ناخواسته می‌شود. دریافت پروانه زرین بهترین فیلمنامه در بخش مسابقه سینمای ایران و پروانه زرین بهترین کارگردانی و بهترین فیلم بلند در بخش بین‌الملل، از جمله افتخارات این فیلم در آخرین جشنواره فیلم اصفهان است.
در ابتدای نشست بررسی این اثر، مراسم مصطفی رحماندوست نویسنده، شاعر و داور جشنواره اخیر فیلم کودک و نوجوان اصفهان، در سخنانی با اشاره به سوابق خود در حوزه داوری جشنواره‌های فیلم در اصفهان، تهران و خارج از کشور، گفت: همواره این سوال برای من مطرح بوده است که فیلم نوجوان یعنی چه؟ به ویژه از اینکه در خارج از کشور 18 سالگی را پایان سن نوجوانی می‌دانند اما در ایران این دوره تا 16 سالگی است.
رحماندوست: فیلم «او خوب سنگ می‌زند» نوجوانی را برای من تعریف کرد
وی سپس یادآور شد: امسال بعد از چند سال دوری از جشنواره‌های فیلم، برای داروی آثار جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان دعوت شدم و سه فیلم خوب دیدم که یکی از آنها «او خوب سنگ می‌زند» بود از این جهت که تعریفی برای مفهوم ناشناخته نوجوانی به من داد و الان می‌توانم بگویم که نوجوان در کشور من یعنی چه؟ نوجوانی که ما در این فیلم می‌بینیم، شخصیتی است که از پا نمی‌تشنید و این دقیقاً یکی از همان ویژگی‌های یک نوجوان است البته در حین ماجراها ما می‌بینیم که گاه این شخصیت کودک می‌شود و گاه هم ادای بزرگترها را درمی‌آورد.
رحماندوست با بیان اینکه فیلم و ادبیات و شعر نوجوان در جامعه من تعریف شده نیست، گفت: از این جهت ما ناچاریم همواره نمونه‌هایی را مثال بزنیم. نکته دیگری که در ساخت اینگونه فیلم‌های کوتاه مهم است، تفاوتی است که در فیلم‌های ایرانی و برخی کشورهای دیگر می‌بینیم؛ من در یک جشنواره در کانادا یک انیمیشن دیدم که کلاً 7 دقیقه بود اما اسم بیش از 40 نفر در تیتراژ پایانی آن دیده می‌شد در حالی که در همین فیلم «او سنگ می‌زند» که البته به نظر من اثر موفقی است، می‌بینیم که نویسنده و کارگردان آن یک نفر است. من خیلی با این مسئله موافق نیستم و معتقدم بعضی وقت‌ها کار باید گروهی باشد.
داور جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان همچنین یادآور شد: ما فکر می‌کنیم همیشه فیلمی جاذبه دارد که هزینه زیادی برای آن صرف شده باشد و یا نهاد و یا موسسه‌ای پشت آن باشد اما همه می‌دانیم سریال‌های خیلی زیادی در تلویزیون ساخته شده که پرهزینه بوده اما در زمان پخششان ما تازه یادمان افتاده که ما باید برویم شام بخوریم!
این پژوهشگر حوزه ادبیات ادامه داد: شاید اگر یک کارگردان پرتجربه‌تر این فیلم (او خوب سنگ می‌زند) را می‌ساخت و یا یک نویسنده متبحرتر قصه آن را می‌نوشت، فیلم قویتر از آب در می‌آمد با این وجود همینی هم که هست، خیلی خوب است.
وی درباره لزوم بومی گرایی در روایت قصه‌ها و ساخت آثار سینمایی هم گفت: زمانی در قبل از انقلاب هنرمندان ما تلاش می‌کردند ادای هنرمندان خارجی را در بیاورند بلکه در بین مردم مقبول بیفتند اما ما همیشه با این مشکل روبرو بوده و هستیم که در فستیوال‌های خارجی داورانی که اهل آن کشورها هستند، زمانی که با این قبیل آثار که تلاش کرده‌اند در آنها به المان‌های غربی نزدیک شوند، برمی‌خورند، چندان جذابیتی در آنها نمی‌بینند و می‌گویند این که همان حرف‌های خودمان است. به عقیده من فیلم «او خوب سنگ می‌زند» از این جهت که یک فیلم بومی است، موفق بوده است.
راستی: کار کردن برای کودکان به خصوص در حوزه سینما دشوار است
در این برنامه همچنین مجید راستی نویسنده و یکی دیگر از داوران جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان در سخنانی زیباترین وجه فیلم «او خوب سنگ می‌زند» را طبیعی بودن آن خواند و گفت: معمولاً اینگونه فیلم‌ها خسته کننده از آب درمی‌آیند اما این فیلم بسیار روان و ساده بود، آدم‌ها خودشان بودند و شعار نمی‌دادند. البته قصه فیلم هم تا حد زیادی کمک رسان فیلم بود و آدم‌ها هم تا حد زیادی در جای خودشان بودند و علی‌رغم کاستی‌هایی که به طور معمول در جزئیات فیلم می‌توان پیدا کرد، این اثر دارای یک ساختار کلی خیلی خوب است و به نظر من توانسته حرفش را بزند.
وی با بیان اینکه «فیلم «او خوب سنگ می‌زند» یک فیلم موفق و ساده است» افزود: به نظرم چیزی که به این کار کمک کرده، عشق و علاقه‌ای بوده که نویسنده و کارگردان با همه سرزنش‌هایی که شنیده است به سوژه خود داشته و توانسته کار را پیش ببرد.
این نویسنده با اشاره به دشواری‌های ساخت آثار سینمایی در حوزه کودک و به ویژه نوجوان در ایران گفت: متاسفانه کار کردن برای کودکان به خصوص در حوزه سینما همواره شرایط بی‌ثباتی داشته است. متاسفانه بسیاری از تجربیات گذشته نادیده گرفته شده و به همین خاطر امکان ادامه این راه توسط کارگردانانی که با این ژانر کارشان را شروع کرده‌اند، سخت شده است.
راستی با باین اینکه «این حوزه باید مورد حمایت قرار گیرد و فیلمسازان ما هم باور داشته باشند که قصه، حرف اول را می‌زند» در پایان گفت: من مطمئن هستم همین قصه فیلم «او خوب سنگ می‌زند» اگر تبدیل به رمان شود، کار فو‌ق‌العاده خوبی از آب درخواهد آمد.
در این جلسه همچنین سیدهادی محقق نویسنده و کارگردان فیلم «او خوب سنگ می‌زند» در سخنان کوتاهی با بین اینکه یک قصه ممکن است از یک خاطره یا یک تصویر آغاز شود، پایه آغازین ساخت فیلمش را داستان برادرش رضا و اتفاقی که برای او افتاده است، عنوان کرد.
نظر شما