به گزارش خبرنگار مهر، کارگاه آموزش انیمیشنسازی امیرحسین علیمراد فرزند استاد عبدالله علیمراد برای کودکان امروز چهارشنبه 20 آذر در خانه فرهنگ توحید برگزار شد. طبق برنامهریزی قبلی قرار بود حاصل تلاش بچهها در نهایت به یک فیلم انیمیشن تبدیل شود.
در این کارگاه کودکان 6 تا 9 ساله از ابتدای ساخت عروسک تا تبدیل آن به انیمیشن و فیلم نقش داشتند و به گفته امیرحسین علیمراد که کارگردانی این فیلم را برعهده داشت، در این کارگاه کودکان بیشتر خلاقیت های خود را شکوفا میسازند و قرار نیست به طور حرفه ای با ساخت انیمیشن آشنا شوند.
این کودکان پیش از این در روزهای اولیه این کارگاه عروسک های مورد نیاز برای انیمیشن را با استفاده از مفتول های سیمی ساخته بودند و به دلخواه خود تزیین و رنگ آمیزی کرده، در آنها پنبه گذاشته و لباس پوشانده بودند.
کارگاه امروز ساخت انیمیشن با این عروسک ها بود و کودکان انیمیت کردن یا متحرک سازی این عروسک ها را بر عهده داشتند. به این شکل که هر فریمی که گرفته می شد علیمراد از هر یک از کودکان به طور جداگانه می خواست تا عروسک خود را حرکت دهند و بعد یک فریم دیگر گرفته میشد و باز کودکی دوباره عروسک ها را به شکلی دیگر با هدایت کارگردان حرکت می داد.
شور و هیجان کودکان از کاری که انجام می دادند و احساسی که نسبت به عروسکهای خود داشتند فضای جالبی را در کار فراهم کرده بود. حتی والدین بعضی از این کودکان در این کارگاه حضور داشتند و از آنها فیلمبرداری می کردند.
خروجی این کار قرار بود به یک فیلم حدودا دو دقیقه ای تبدیل شود و حالا این کودکان که تعداد آنها حدودا به 12 نفر می رسد از ساعت 9 صبح تا 12 ظهر در حدود 1600 فریم عکس را برای این فیلم انیمیت کرده اند که این میزان به گفته امیرحسین علیمراد به حدود یک دقیقه می رسد. خود استاد علیمراد پیشکسوت حوزه انیمیشن سازی هم در کارگاه حضور دارد و نظارت می کند. استاد دراینباره میگوید: کار با کودکان گاهی بسیار سخت تر از کار با بزرگسالان است چون وقت و انرژی بیشتری می طلبد.
وی ادامه میدهد: همچنین در کار با کودکان باید سنگینی کار بیشتر بر عهده خودت باشد و کمتر می توان ساخت انیمیشن را به کودکان سپرد.
فرزند علیمراد نیز این کارگاه را یک کارگاه برای آموزش حرفه ای کودکان نمی داند و معتقد است سن این کودکان برای این کار بسیار کم است اما اینجا می توان فیلمی تولید کرد که تمام مراحل ساخت آن برعهده کودکان است.
واقعا هم همینطور است، این کودکان همگی شور و هیجان دارند که عروسک هایی را که ساخته اند خودشان جلوی دوربین ببرند و "عمو" یا امیرحسین علیمراد به آنها بگوید تا چه کسی کدام عروسک را به چه سمتی حرکت دهد.
ارسطو، باران، سارا و ... از جمله این کودکان هستند. کار با این کودکان به نظر بسیار سخت می آید گاهی آنقدر شیطنت می کنند که حتی زمان گفتگو با مربی کارگاه دایم یکی شان ژاکت علیمراد را می کشد و اجازه نمی دهد صحبت کنیم.
امیرحسین علیمراد میگوید: این عروسک ها قابلیت متحرک سازی دارند و برای همین خروجی کار انیمشن عروسکی می شود. موضوع این فیلم مرتبط با شهرداری است. همه این فیلم را خود بچهها میسازند و تنها بخشی از این فیلم که نیاز به کار کامپیوتری و نرم افزارهای دیجیتالی دارد به ما وابسته است وگرنه تلاش ما این است که این کار هویتش وابسته به همین بچه ها باشد حتی قرار است بعدا آهنگسازی شود و توسط همین کودکان فیلم صداگذاری شود.
داستان این فیلم درباره عروسکهایی است که در محله ای نازیبا از شهر زندگی می کنند و بعد تصمیم می گیرند که شهر خود را زیبا سازند...
بچه ها لحظه شماری می کنند که محصول نهایی کار خود را ببینند. حتی گاهی بعضی از آنها سمت دوربین می آیند و از خانمی که پشت دوربین است می خواهند تا عکس ها را به آنها نشان دهد. او را خاله صدا می کنند. اینجا هرکسی بزرگتر از این کودکان باشد خاله است حتی مرا هم خاله صدا می کنند.
از یکیشان می پرسم در این کارگاه چه چیزهایی یاد گرفته است؟ می گوید: خاله! اینجا همه چیز یاد می دهند، البته ما فعلا عروسک می سازیم و عروسک هایمان فیلم بازی می کنند ولی بعدا من که بزرگ شدم خودم هم می خواهم بازی کنم.
گزارش از عطیه موذن
نظر شما