اولین سالگرد ارتحال آیت‌الله‌ مجتبی‌ تهرانی‌ فردا برگزار می شود

به گزارش خبرگزاری مهر، در آستانه اربعین سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و مصادف با اولین سالگرد رحلت استاد اخلاق آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی مراسمی از طرف بیت معظم له برگزار می گردد. این مراسم یکشنبه اول دی ماه از ساعت 9 الی 11 صبح برگزار می شود.

جلسه برادران در خیابان مصطفی خمینی، خیابان پانزده خرداد، بازار آهنگران، مسجد جامع بازار تهران برگزار می شود. همچنین این مراسم برای خواهران در خیابان مجاهدین اسلام، میدان بهارستان، روبروی ساختمان مجلس، خیابان شهید رحمانی پور، خیابان قائن، پلاک 43 برگزار می شود.

آیت‌‌الله‌‌ حاج‌‌آقا مجتبی تهرانی، از مراجع عظام تقلید و از شاگردان مبرز مکتب فقهی، اصولی، فلسفی، اخلاقی و عرفانی امام خمینی(ره)، 13 دی ماه سال 1391 در سن 77 سالگی و با بیش از 30 سال کرسی دروس اسلامی در حوزه‌ علمیه‌‌ تهران درگذشت.

آیت الله مجتبی تهرانی در سال 1314 ه.ش در خانواده ای از اهل علم، معرفت و شهادت در تهران به دنیا آمد. پدر ایشان مرحوم آیت ‏الله میرزا عبدالعلی تهرانی، از شاگردان مرحوم حاج‌شیخ عبدالکریم حائری یزدی، فقیهی مجاهد و عارفی سترگ بود که در زمان تاریک حکومت پهلوی اول، با همراهی و رفاقت مرحوم آیت‌الله شاه‌آبادی بزرگ، به اقامة جماعت در مسجد جامع بازار تهران مشغول بود و در امر تربیت نفوس مستعد و راهنمایی سالکان الی ‏الله ‏تعالی اهتمام ویژه داشت.

وی طبق رسم تمامی خاندان‌های علم و معرفت، تحصیل در علوم دینی و اشتغال به علوم حوزوی را از دوران کودکی آغاز نمود و در امر تحصیل علوم، جدّیت فوق‌العاده‌ای داشت. ایشان با هدایت و ارشاد والد بزرگوار خود، برای مدت چهار سال به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در سایه الطاف حضرت علی‌ بن ‏موسی الرضا(ع) مشغول به گذراندن سطح گردید و از محضر اساتید برجسته‌ای چون ادیب نیشابوری بهره برد. سپس به قم مهاجرت کرد تا در حوزه نوپای آن دیار، که به تازگی تمامی اهل علمِ جهان تشیع را به‌ سوی خود جذب می‌کرد، حضور یابد و سطوح عالی دروس حوزوی را نیز به اتمام برساند.

این عالم وارسته با جدیت و پشتکار بسیار، دروس سطح را به‏ سرعت تمام کرد و در سنین نوجوانی به محضر علمی بزرگانی چون امام خمینی، مرحوم آیت‌الله ‏العظمی بروجردی، آیت‌الله‌العظمی گلپایگانی و مرحوم علامه طباطبایی راه یافت. در جدیت و پشتکار معظم‌له همین نکته کافی است که به فرموده خودشان، در زمانی که مشغول به دروس سطح بودند، دو مرتبه تمام وسائل‌الشیعه را مطالعه کردند تا برای شرکت در درس خارج آماده شوند. ایشان با نبوغ و پشتکاری که از خود نشان دادند، در جوانی به درجه رفیع اجتهاد رسیده و به‌زودی توانستند از نزدیکان و خصّیصین حضرت امام قرار گیرند. مقبولیت علمی ایشان نزد استاد خویش، به‌ اندازه‌ای بود که حضرت امام به طلبه خوش‌ فکر و جوان خود اجازه داد تا تقریرات و نوشته جات درس بیع شان را جمع‌آوری کرده و به صورت یک اثر مستقل منتشر نماید. ایشان در همین ایام، کتاب مکاسب محرمة حضرت امام، همچنین دو جلد رسائل اصولی ایشان را تنظیم و منتشر کردند.