به گزارش خبرنگار مهر، شاید فکر کردن به آن زمان که تنها مجموعه ورزشی آزادی گرگان بود و این همه علاقه مند به ورزش کمی سخت باشد، اما واقعیت است که فقط یک سالن تمام آرزوهای بانوان ورزشکار را جامه عمل می پوشاند.
خیلی از ورزشکاران خانم در آن زمان با تمام مخالفت های جامعه و خانواده، ورزش کردند تا راه را برای امروز بانوان باز کنند. پا به سن گذشته های ورزش بانوان گرگان هنوز هم با اشتیاق ورزش می کنند و حرف زدن از ورزش برایشان لذت بخش است.
بانوان ورزشکار باید متعهد و متخصص باشند
یکی از پیشکسوتان ورزش بانوان گرگان در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این که از بچگی فعالیت را دوست داشتم گفت: آن وقت ها نمی دانستم چنین فعالیت هایی اسمش ورزش است، پنجم ابتدایی بودم كه توپ نارنجي رنگي در مدرسه بود و با زمين زدن، انداختن و دويدن به دنبال آن، به بسكتبال وارد شدم.
منیر حقیری ادامه داد: در سال اول دبيرستان در گوشه حياط تربيت و آموزش، دبيرم كه در كلاس ششم به من رياضي یاد می داد با زدن همين توپ نارنجي به زمين و به دنبال آن دريبل كردن، خواست كه توپ را از دستم بگيرد، آن موقع بسکتبال و والیبال و یک سری رشته های محدود برای بازی وجود داشت.
منیر حقیری که به عنوان بانوی تاثیر گذار در جمع 700 برگزیده ورزش ایران قرار گرفته است، ادامه داد: با سرسختی و با توجه به این که قد بلندی هم داشتم به تیم بسکتبال دانش آموزی مدرسه پیوستم.
وی اضافه کرد: سال های اول و دوم دبیرستان تمرین های بسکتبال را دنبال کردم، بیشتر آموخته هایم از بسکتبال را مدیون آقای امیر آخوند زاده هستم. حقیری تصریح کرد: بعد از چند سال در مسابقات آموزشگاهي در سال 1346 در حالی که 14 سال سن داشتم به عنوان عضو اصلي تيم بازی کردم، همان موقع از 14 امتياز 12 امتياز بازي را به نام خود ثبت كردم.
وی که هم اکنون کار آموزش شنا را برعهده دارد توضیح داد: در رقابت هاي آموزشگاه هاي قهرماني كشور بانوان كه در سال 47 برپا شد کم سن و سال ترین عضو تيم بودم، بعد از آن با شعبان قاری کار کردم.
بانوی پیشکسوت ورزشکار اظهار کرد: ورزش بانوان در گذشته مثل این روز ها نبود که بچه ها هر رشته ای را که دوست دارند بروند، محدویت های زمان ما زیاد بود، باید آن قدر درس می خواندیم تا پدر و مادر برای رفتن به سالن با ما کاری نداشته باشند.
وی افزود: اول قول درس خواندن را می گرفتند بعد ورزش کردن، در حال حاضر هنرستان تربیت بدنی هم به غیر از رشته دانشگاهی تربیت بدنی وجود دارد، این یعنی همه شرایط برای ورزش کردن مهیا است.
این بازیکن، داور و مربی نامدار بسکتبال گرگان تصریح کرد: زنان همیشه نشان داده اند که می توانند باشند و در خیلی موارد در این بودن ها موفق هم شده اند.
تعهد لازمه موفقیت در ورزش است
حقیری بیان کرد: در حال حاضر زنان به شایستگی و بالندگی رسیده اند، بانوان ورزشکار باید تعهد و تخصص را در دستور کار خود قرار بدهند، ورزشکار و مربی ما باید به خود ورزش متعهد باشد.
پیشکسوت ورزش گرگان با بیان این که اگر ورزشکاران ما به خود اصل ورزش کردن تعهد داشته باشند آن وقت شاهد تغییرات بیشتری در ورزش بانوان خواهیم بود گفت: خود این باور که بانوان می توانند خیلی از کار ها را انجام دهد باعث شده که امروزه در تمامی رشته ها چه آن ها که زمانی فکر می کردند فقط باید مردان انجام دهند زنان هم کار کنند.
مجموعه های اختصاصی بانوان ساخته شود
وی ادامه داد: باید برای حضور فعال زنان مجموعه ورزشی اختصاص ورزشکاران زن وجود داشته باشد، اما متاسفانه همان سالن حجاب که از اسمش هم معلوم است برای بانوان است را در اختیار آقایان قرار دادیم، یا استخر مجموعه حجاب هم در نهایت نصف نصف در اختیار بانوان و آقایان قرار گرفت.
وی تاکید کرد: برای بیشتر کردن فرهنگ ورزش بانوان باید امکانات را در اختیار آن ها قرار دهیم.
منیر حقیری گفت: زمانی ما راه را برای ورزش کردن این نسل باز کردیم، از این جا به بعد این ورزشکاران خانم ما هستند که باید در این راه خوش بدرخشند و همواره چراغ راه دیگران در این مسیر باشند.
بعضی رشته ها در گرگان عملکرد خوبی ندارند
در ادامه مربی قهرمانان ژیمناستیک بانوان استان گلستان در مورد ورزش بانوان گفت: این روزها ورزش کردن بانوان راحت شده است، امکانات خوبی در اختیار آن ها قرار دارد و همه چیز مهیا است تا خیلی راحت به سالن بروند، حتی در محیط باز هم می توانند به ورزش هایی مثل فوتبال و راگبی بپردازند.
فریبا موحدی که سال های 55 و 56 عضو تیم ملی بود به خبرنگار مهر گفت: وقتی بانوان به ورزش هایی مثل فوتبال پرداختند خیلی از یخ های ورزش بانوان شکسته شد، راهی که برای ورزش بانوان آغاز شد راه قشنگی بود که به همین سادگی ها نبود، مشکلات ورزش نکردن بانوان ریشه در مسایلی داشت که نمی شد خیلی راحت آن ها را حل کرد.
وی در مورد فعالیت آن زمان های خود در رشته ژیمناستیک با بیان این که چهار سالم بود که با مادر و خواهرم به سالن ژیمناستیک آزادی رفتم، گفت: یک اتاق کوچک بود که حتی برای انجام بعضی حرکات جا برای استارت زدن نداشتیم، گاهی هم وسایل را به محوطه بیرونی می آوردیم تا راحتتر بدویم.
اعضای تیم ملی ژیمناستیک گرگانی بودند
موحدی ادامه داد: ژیمناستیک گرگان در آن دوران تنها به فعالیت مردان خلاصه نمی شد و شهرت و آوازه ژیمناستیک این شهر با نقش پررنگ بانوان، دوران طلایی ژیمناستیگ گرگان را رقم می زد، بدنه اصلی تیم ملی شش نفره ایران را بانوان گرگانی تشکیل می دادند.
وی که در حال حاضر نایب رئیس هیات ژیمناستیک شهرستان گرگان است، افزود: آن زمان ژیمناستیک رنگ و بوی خاصی داشت و قهرمانی آن هم بهایی دیگر، اما در حال حاضر با وجود همه امکانات بچه ها بی انگیزه تمرین می کنند، گاهی فکر می کنم حتما مصداق بارز این است که هر چیزی که سختتر به دست بیاید عزیزتر است.
پیشکسوت ورزش گرانی ادامه داد: حداقل در رشته ما که ورزشکار از کودکی شروع می کند، به 9 یا ده سالگی که می رسد و در زمانی که باید به صورت قهرمانی به آن نگاه می کند، ورزش را رها می کند.
وی اضافه کرد: مادر ورزش ها در گرگان شرایط خوب گذشته را ندارد، ورزش بانوان در گرگان به دو دسته رشته های ورزشی موفق و آن ها که موفق نیستند تقسیم شده است، باید بررسی شود که چرا بعضی رشته عملکرد خوبی نداشته اند.
نظر شما