علی ناصری در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: ذخیره گاه های جنگلی به مکان های تحت حفاظتی می گویند که در آن ها گونه های منحصر به فرد و نادر و یا گونه هایی که در حال انقراض هستند به صورت طبیعی روییده باشند.
وی ادامه داد: بیشتر ذخیره گاه های جنگلی از رویشگاه های گونه های بومی که از نظر ژنتیکی در مقایسه با رویشگاه های دیگر همان گونه دارای برتری می باشند انتخاب می گردد.
وی در مورد ذخیره گاه های موجود در استان گلستان گفت: گلستان دارای 13 ذخيرگاه جنگلي با حدود 9 گونه درختي نادر و کمياب است.
ناصری با بیان این که ذخيره گاه هاي جنگلي گلستان بخشي از جنگل هاي هيرکاني و با ارزش خزري را تشکيل مي دهند ادامه داد: ذخيره گاه جنگلي سرنوش فاضل آباد، پسته قازانقايه، زربين راميان، شمشادچشمه بلبل بندرگز، سرخدار افراتخته، سرخدار پونه آرام، زربين زرين گل، آزاد دلند، عناب مينودشت، راش قوزلق و داغداغان باغو ذخيره گاه هاي جنگلي استان گلستان است.
ناصری با اشاره به وجود چهار گونه ارس، سرخدار، سرونوش و زربين به عنوان درختان بومی استان توضیح داد: قدمت برخي از گونه هاي ذخيره گاهي گلستان به بيش از چهار هزار سال برمي گردد و علاوه بر ديرزي بودن از نظر گياهي و دارويي با اهميت است.
معاون فنی اداره کل منابع طبیعی استان گلستان در پایان خاطرنشان کرد: حفظ زیستگاه ها و گونه ها در شرایط دست نخورده تا حد امکان، حفظ و نگهداری منابع ژنتیکی در شرایط تکامل و پویا، حفظ و نگهداری فرآیندهای اکولوژیکی، تضمین موجودیت نمونه هایی از محیط های طبیعی برای مطالعات علمی و کاهش اختلاف تا حد امکان از طریق برنامه ریزی دقیق و انجام پژوهش از اهداف مدیریتی این ذخایر است.
نظر شما