صحنه اي از زيباي بي اعتنا
"آناهيتا غني زاده" كارگردان نمايش " زيباي بي اعتنا " در گفت وگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاري "مهر"، با بيان اين مطلب گفت: استيصال و فروريختگي شخصيت زن اين نمايش ممكن است در زندگي هر زني اتفاق بيافتد . بنابراين فكر مي كنم نمايشنامه "ژان كوكتو" متعلق به مكان خاص و مشخصي نيست .
وي با اشاره به چگونگي شكل گيري اين نمايش افزود: اين نمايش پايان نامه دوره كارشناسي ارشد من بود كه سال 82 در دانشگاه تربيت مدرس به اجرا درآمد. يكسال و نيم پيش فيلم اين نمايش را به تالار مولوي ارايه داده كه سرانجام با تغيير مديريت هاي اين تالار پس از حدود دو سال دوندگي موفق به اجراي عمومي اين نمايش در تالار مولوي شديم.
غني زاده با بيان اينكه سعي كرده در اجراي عمومي به متن اصلي وفادار بماند، گفت: كمي بازنويسي در نمايشنامه صورت گرفته است و بخشي از ديالوگ ها به شكل تصويري به اجرا در آمده ، در حقيقت در شناساندن محيطي كه زن و مرد در آن زندگي مي كنند و رابطه آنها تصويرسازي شده است اما تغييرات زيادي در نمايشنامه بوجود نيامده است.
كارگردان نمايش " زن بي اعتنا " ، درباره طراحي نور و موسيقي نمايش خاطرنشان كرد: متاسفانه در تئاتر امروز ما به دليل شرايط اجتماعي جامعه، بحث زيبايي شناسي از بسياري از نمايش ها حذف شده است، اما به نظر من فردي كه كار تصويري و نمايشي مي كند، موظف است اصول زيبايي شناسانه را رعايت كند. در نمايش " زيباي بي اعتنا "، اگر هر كدام از عناصر طراحي صحنه، نور، موسيقي و آكسسوار كمرنگ شود، نمايش از دست مي رود و تمامي اين عوامل در كنار هم مجموعه كار را شكال داده است.
وي افزود: اين نمايش بر اساس قرارداد گيشه روي صحنه رفته است و تاكنون تمامي هزينه ها را خودم تقبل كردم. چون به همراه تمامي اعضاي گروه مي خواستيم نمايش حتما اجرا شود با قرارداد كيشه موافقت كرديم. البته آقاي مكاري (مدير تالار مولوي) تلاش مي كنند كه كمك هزينه اي براي اجرا در نظر گرفته شود اما تاكنون در اين زمينه حمايتي صورت نگرفته است. با آقاي پارسايي هم صحبت كرده ام اما ايشان گفتند اگر نمايش دانشجويي بود به آن كمك هزينه تعلق مي گرفت.
نظر شما