به گزارش خبرگزاری مهر، ساعتی پس از ظهر تا شامگاه جمعه 16 اسفندماه اهالی تصویر به رسم هر سال دور هم جمع شدند و از فرش سفید یا همان جاده سفید تصویری‌ها از مقابل دوربین فرهاد توکلی فارسانی گذشتند.
خیلی‌ها آمده بودند و طبیعتا جای خالی خیلی‌ها مشهود بود. امسال اهالی تئاتر و موسیقی در جمع تصویری‌ها حضوری متفاوت به برگزاری مراسم پایانی تصویر سال داده بود، تا جایی که «محمد رحمانیان» که این روزها کنسرت نمایش «در روزهای آخر اسفند» با بازی غزل شاکری و اشکان خطیبی را در تالار وحدت روی صحنه دارد، نمایشش را به همسرش مهتاب نصیرپور سپرده و آمده بود تا مجری برنامه باشد.
در ابتدا فیلم کوتاهی با بازی حبیب رضایی پخش شد که با نمایش ترانه‌های قدیمی شروع می‌شد و بعد رحمانیان از صمدیان خواسته بود ریسک را بپذیرد و به جای حبیب رضایی ـ مجری دو سال گذشته مراسم پایانی جشن تصویر سال ـ مراسم پایانی جشن یازدهم را به او بسپارد.
در مراسمی که برای معرفی برگزیده‌های بخش‌های چهارگانه تصویر و دو بخش ویژه تدارک دیده شده بود، بخش‌های متنوعی وجود داشت. از جمله اجرای زنده «علی زندوکیل» و «سامان احتشامی». آنها در چهار بخش نواهای خاطره‌انگیزی را که توسط فردین خلعتبری تنظیم شده بود، اجرا کردند. ویدئویی هم از همخوانی غزل شاکری در کنسرت تئاتر «در روزهای آخر اسفند» به نمایش گذاشته شد.
رضا رخشانی اسامی برگزیدگان را می‌خواند و در بخش‌های مختلف هر یک از برندگان جوایز و تقدیرشدگان جوایزشان را از داوران همان بخش دریافت می‌کردند.
حجت‌الله ایوبی رییس سازمان سینمایی و جلال رسول‌اف قرار بود در این مراسم حضور یابند که غایبان مراسم بودند اما حسین انتظامی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از ابتدا تا پایان مراسم در این مراسم همراه تصویری‌ها بود.
رحمانیان که در کسوت مجری روی سن آمد از ناخوشایندی فضاهای دوبعدی گفت و افزود: بعد از ده سال که همواره تصویر در یک موقعیت دو بعدی همه چیزش تعریف می‌شود، در یازدهمین سال با جریان سه بعدی یعنی تئاتر همراه تصویر هستیم و ما بدون عینک این را برایتان پیش می‌بریم. من به خاطر همین دوبعدی بودن با سیف‌اله صمدیان مشکل دارم. ۱۷-۱۸ سال است که سیف‌الله را می شناسم، اوایل سعی می‌کرد به همه بگوید که شبیه یک بازیگر خارجی است. یک بار فیلم مرگ فروشنده را دیدیم از کیفیت بازی‌ها پرسید و گفتم داستین هافمن خوب بازی می‌کرد، گفت نه آن یکی، منظورش جان مالکوویچ بود. بعد عکس او را قاب گرفته بود گذاشته کنار عکس خودش می‌گفت ببین چقدر شبیه هم هستیم، من هم می‌گفتم نه! او یازده سال جایزه تصویر سال را برگزار کرده است و من الان می‌توانم بگویم سیف‌الله بودن بهتر از جان مالکوویچ بودن است.
نخستین سخنران این برنامه سیف‌الله صمدیان بود که گفت: تئاتری‌ها اگر دو بعدی را بیشتر دوست داشته باشند، تئاترشان هم ماندگار می‌شود. افتخار می‌کنم که رحمانیان دست‌اش را در روزهای آخر اسفند به ما داد.
وی افزود: امسال دو بخش ویژه اضافه کردیم. در انتخابات سال 88 به خاطر برخی مسائل و قضایا نتوانستیم تصویر کاملی از انتخابات در تصویر سال داشته باشیم ولی امسال فضایی ایجاد شده که امیدوارم که این فضا واقعی باشد. شاید طرفداری از بخش خصوصی خیلی دوام نیابد و بودجه سالانه دستگاه‌های دولتی اعلام شود بخش خصوصی و مستقل فراموش شود، با این حال ما امسال دست گرم به دو بخش داده‌ایم. با معاونت مطبوعاتی توافق نامه‌ای امضا کردیم که عکاسان مطبوعاتی عکس‌های انتخابات‌شان را ارائه بدهند و از فردا هم با تمام شدن نمایشگاه تصویر سال در خانه هنرمندان این بخش به تالار وحدت می‌برند و نمایشگاهی را با حضور رییس حمهور برگزار می‌کنند. امیدوارم از سال‌های دیگر آثار برای نمایش به شهرستان‌ها هم برود.
وی خبر داد با پایان نمایشگاه باغ موزه زندان قصر قصد دارد در تعطیلات نوروز ۹۳ میزبان تصویر سال باشد. بنابراین با پایان این نمایشگاه در خانه هنرمندان، چراغ نمایشگاه در باغ موزه زندان قصر روشن می‌شود.
برگزار کننده جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر اضافه کرد: امسال با سازمان سینمایی هم توافق‌نامه‌ای امضا کردیم که عکس‌های سینما سلام را جمع‌آوری کرده و در تصویر سال در بخشی جداگانه به نمایش بگذاریم. شاهد بودیم که برای اولین بار در دو بخش خاص عکس‌ها گرفته شده است یعنی بیرون و داخل سینما، که پیش از این در تصاویر منتشر شده، تنها سینماهای خالی را از داخل دیده بودم.
به تعبیر صمدیان، از آن مهم‌تر تصاویری از طریق انقلاب دیجیتال داخل سینما به دست آوردیم که اینها به تاریخ سینمای ایران اضافه شده است.
وی تاکید کرد: بخش غرور انگیز امسال، بخش سینما بود، ده سال جشنواره فیلم تصویر، هواداری سینمایی را می‌کند که تجاری نیست و ما در این ده سال سعی کردیم دور از سیاست‌های رایج فرهنگی، اینجا را به امنگاه فرهنگی تبدیل کنیم.
صمدیان گفت: امسال قرار گذاشته‌ایم که فیلمهای مستند و نوعی تجربه فجر را در جشنواره فیلم نمایش دهیم و شاخص‌های ده دوره گذشته را هم نشان دادیم. این امید وجود دارد که اگر دولت جدید کمک کند این سینما بتواند فضای خاص خود را پیدا کند.
بعد رحمانیان که برای تقدیر از عکاسانی که آثارشان به‌صورت مجموعه عکس در بخش مالتی‌مدیای تصویر سال عرضه شده است، در نخستین اعلامش از زنده‌یاد صادق تیرافکن یاد کرد که سی سال عکس گرفت و زندگی کرد.
وی گفت از صادق تیرافکن به خاطر عکس‌هایش ممنونم لوح تقدیری آماده شده بود که قرار بود برادرش قاسم تیرافکن دریافت کند که به جشن نیامده است.
امیر عابدی، عکاس سینمایی دومین نفر بود او بعد از دریافت تقدیرنامه‌اش گفت: سیف‌اله صمدیان سال‌هاست که تلاش می‌کند عکس‌ها ماندگار شود امیدوارم که روزی تجلیل ویژه‌ای از او شود.
حسن قائدی به‌خاطر عکس‌های سوریه، زندگی و جنگ، جایزه‌اش را از احمد محیط طباطبایی دریافت کرد.
بابک صدیقی هم به‌خاطر مجموعه عکس‌های «آنها سوری هستند» مورد قدردانی قرار گرفت. رحمانیان جایزه صدیقی را اهدا کرد. صدیقی گفت: سه ماه از این پروژه گذشته است اما هنوز آنجا هستم و غصه می‌خورم.
«روایت تصویری از عاشورا» عنوان مجموعه حامد صادقی بود که تقدیرنامه‌اش را علی کاوه داد. «ایران از دریچه دوربین» اکبر آغاجری و «مذاکرات 5+1» از نگاه احمد معینی جم دو مجموعه عکس دیگری بودند که عکاس‌های آنها تقدیر شدند.
در بخش دیگر این برنامه حسین انتظامی پشت تریبون رفت و گفت: من صمدیان را خیلی دوست دارم خودش هم می‌داند که البته این دانستن خوب نیست! 17 یا 18 سال پیش در وزارت ارشاد مدیر کل مطبوعات داخلی بودم که مجله تصویر تازه منتشر شده بود. یادم می‌آید که صمدیان به خط خودش نامه‌ای نوشته بود و دلگیری مختصری پیش آمده بود و من گفتم که با هزینه خود یک سال تصویر را مشترک می‌شوم.
پخش دو فیلم «تیزر برای کودکان موسسه محک» ساخته علی زارع و دو فیلم کوتاه زنده‌یاد محسن رسول‌اف بخش‌های دیگر این برنامه بود.
نمایشگاه تصویر سال به پایان رسید. از فردا در تالار وحدت بخش ویژه انتخابات عرضه می‌شود و باغ موزه قصر هم تعطیلات نوروز را میزبان تصویری‌هاست. اما جشنواره فیلم تصویر تا ۲۰ اسفند در تالار ناصری خانه هنرمندان ایران هم ادامه دارد.
در پایان مراسم هم فیلمهای برنده‌ی تندیس در بخش جوانان زیر ۲۵ سال نمایش داده شد.
نظر شما