به گزارش خبرنگار مهر، در روز دوشنبه محمد رحمانی در مسیر جاده کامیاران – کرمانشاه بر اثر تصادف جان خود را از دست داد.
بازگشت بی پایان
وقتی سوت پایان مسابقه بعثت و بازرگانی شیرازدر ورزشگاه آزادی زده شد، همه به سمت رختکن رفتند. بعثت با نمایشی متوسط برابر بازرگانی متوقف شد. در رختکن محمد درخواست مرخصی می کند برای دیدن خانواده اش. درخواست یک مرخصی 24 ساعته برای یک سفر کوتاه به کامیاران.
محمد پس از اتمام مرخصی اش بلافاصله ساکش را بر می دارد و به سمت کرمانشاه بازمی گردد. سانحه شدید ساعت 13 بعدازظهر دوشنبه اتفاق می افتد و غیر از راننده، محمد به عنوان تنها سرنشین خودرو جان خود را از دست می دهد.او فوت کرد تا دوشنبه بعدازظهر جامعه ورزش کرمانشاه شوکه شود.
صحبت های افشین حسنی از روز سانحه
نزدیک ظهر بودکه به من زنگ زدند. نخستین کسی که از سانحه خبردار شده بود. زمانی که گفت محمد تصادف کرده است سعی می کردم تا تایید کند حال محمد خوب است اما او چیز دیگری گفت. نتوانستم خودم را کنترل کنم. بدنم خیس عرق بود و تنها راه می رفتم. نمی دانم آن ساعت ها چگونه گذشت اما بسیار دشوار بود. هیچ کس باور نمی کرد. لحظات دشواری بود. نبودش در تمرین و مسابقه برای همه تلخ بود.
جایش خالی است
فرشید استحقاری مدیر فنی تیم بعثت هنوز مرگ محمد رحمانی را باور نمی کند و به سختی صحبت می کند: یادش را زنده نگه می داریم، جایش خالی است، می خواهیم نماینده ای شایسته برای محمد باشیم.
استحقاری که صحبت هایش با بغض همراه است ادامه می دهد: اگر محمد بود کار ما راحت تر می شد، او بازیکن بزرگی بود که می توانست در میدان مسابقه کارهای خارق العاده انجام بدهد.
محمد زنده است
بعضی مرگها تازه میمانند. سوگ، دوای درد این نبودنها نیست، خاک هم نمیتواند فراموشی بیاورد.محمد رحمانی هم از آن دسته است. گرچه علت مرگش دلیل مرگ بسیاری از ایرانیان است، دلیل عزای بسیاری از ستارهها هم، اما فرقی نمیکند چگونگی مرگش، چرا که باور نبودش هولناک است و همواره تازهمیماند.
محمد رحمانی در یک سانحه رانندگی درگذشت اما او همچنان زنده است. یاد محمد برای فوتبال دوستان یادگاری مانده و همه برای شادی او تلاش می کنند.
نظر شما