خبرگزاري مهر جهت آگاهي علاقمندان و نخبگان فرهيخته كشور كه با دقت افزونتري موضوع پرونده هسته اي كشورمان را پيگيري مي كنند ، متن كامل اين گزارش را ترجمه و به شرح زير تقديم مي كند:
گزارش نحوه اجراي توافقنامه هاي پادماني NPT در جمهوري اسلامي ايران
1- در تاريخ 9 تا 11 آگوست شوراي حكام آژانس جلسه اي را براي ارزيابي اجراي توافق نامه ميان جمهوري اسلامي ايران ( كه از اين پس ايران خوانده مي شود) و آژانس بين الملي انرژي اتمي ( كه از اين پس آژانس ناميده مي شود) براي اجراي پادمان هاي مربوط به پيمان" ان پي تي" تشكيل داد.
2- آژانس در تاريخ 11 اوت 2005 قطعنامه اي (GOV/2005/64) درباره ايران تصويب كرد كه مواردي را اينچنين درباره ايران يادآور شده است :
* با تصريح نگراني هاي جدي خود در خصوص نامه اول اگوست 2005 ايران مبني بر تصميم براي فعاليت مجدد كارخانه يو سي اف اصفهان و نيز گزارش 8 اگوست (دو روز پيش) مديركل كه اعلام داشته بود ايران در اولين بخشهاي اين كارخانه كنسانتره و اوره اورانيوم را يه جريان انداخته است. و همچنين گزارش 10 اگوست مدير كل مبني بر اينكه ايران پلمب ها را از خطوط توليدي برداشته كه UF4 (تترافلورايد اورانيوم) نيز شامل آن است ؛
* خاطر نشان مي كند اهميت تصحيح موقعيت را با پيشرفت هاي حاصل از گزارش مديركل كه تصميم گيري در ارتباط با هر موقعيتي را ممكن مي كند؛
* از ايران فورا مي خواهد تا به پايداري مجدد تعليق ها در تمام مراحل مربوط به غني سازي شامل توليد ، تغذيه و تست هر فرآورده اورانيومي به عنوان اقدامي داوطلبانه ، غير الزام آور حقوقي و اعتماد ساز اقدام كند و به دبيركل اجازه دهد تا پلمب هايي را كه برداشته شده اند مجددا برقرار سازد؛
* از مدير كل درخواست مي كند كه همچنان نسبت به مونيتور كردن از نزديك فعاليتها و موقعيتها ادامه دهد و هر تحول جديدي را به شوراي حكام گزارش نمايد؛
* از مدير كل مي خواهد تا گزارشي مشروح را از اجراي پادمانها در ايران بر اساس اين قطعنامه براي 3 سپتامبر 2005 به شوراي حكام ارائه دهد؛
3- از مارس 2003 مدير كل درباره موضوعات مربوط به اجراي توافق نامه پادمان درايران به شوراي حكام گزارش كرده است. اين گزارش بر اساس گزارش هاي قبلي نوشته شده است.
A . يافته ها از تاريخ نوامبر 2004
4- در گزارش جامع مدير كل به شوراي حكام در تاريخ 15 نوامبر 2004 (24 آبان 1383) (GOV/2004/83) بر اساس تمام اطلاعات در دسترس آژانس تا آن زمان، نتيجه گيري شد كه ايران در يك دوره زماني طولاني در تعدادي موارد به تعهدات خود در قالب توافق نامه هاي پادماني مربوط به مواد هسته اي، فراوري و استفاده آنها و همچنين اعلام تاسيساتي كه چنين موادي در آنها فراوري و نگهداري مي شوند،داراي قصور بوده است. در آن گزارش، اين قصورات كه طبق اطلاعات در دسترس ارزيابي شدند طبق موارد زير خلاصه شدند:
a. ضعف در گزارش
(i) واردات اورانيوم طبيعي در سال 1991 و انتقالات بعدي آن براي فرآوري؛
(ii) فعاليت هايي شامل فرآوري و استفاده اورانيوم طبيعي وارد شده ، از جمله توليد و مواد هسته اي و توليد و انتقال پسمان هاي به دست آمده؛
(iii) استفاده از هگزافلورايد اورانيوم طبيعي وارد شده براي آزمايش سانتريفوژها در شركت كالاي الكتريك در سال 1991 و 2002 و توليد بعدي اورانيوم فقير شده (اورانيوم فقير شده به ايزوتوپ 235 مي گويند كه براي مثال از كارخانه هاي غني سازي يا راكتورها باقي مي ماند و درصد شكافت پذيري آن پايين تر است: مهر)؛
(iv) واردات فلز اورانيوم طبيعي در سال 1993 و انتقال بعدي آن براي استفاده در آزمايشات ليزري غني سازي شامل توليد اورانيوم غني شده، اتلاف مواد هسته اي در طول اين عمليات و توليد و انتقال پسمان هاي مربوطه؛
(v) توليد دي اكسيد اورانيوم، تري اكسيد اورانيوم، تترافلوريد اورانيوم، هگزافلوريد اورانيوم و آمونيوم اورانيل كربونيت (AUC) از دي اكسيد اورانيوم فقير شده، اكسيد اورانو اورانيك فقير شده و اكسيد اورانو اورانيك طبيعي و توليد و انتقال پسمان هاي به دست آمده؛
(vi) توليد دي اكسيد اورانيوم طبيعي و غني شده در تاسيسات هسته اي اصفهان و تابش دهي آنها در راكتور تحقيقاتي تهران، فرآوري بعدي آنها شامل جداسازي پلوتونيوم، توليد و انتقال پسمان هاي مربوطه و انبار مواد تابش داده شده فرآوري نشده در مركز تحقيقات هسته اي تهران (TNRC).
گزارش "مهر" از ادامه متن كامل گزارش جديد البرادعي از فعاليتهاي هسته اي ايران چنين است:
b.ضعف در اظهار
(i) تاسيسات نيمه صنعتي غني سازي در شركت كالاي الكتريك؛
(ii)تاسيسات غني سازي ليزري در TNRC و واحد نيمه صنعتي غني سازي ليزري اورانيوم در لشكرآباد؛
c.ضعف ارائه اطلاعات طراحي يا اطلاعات به روز شده مربوطه براي:
(i) تاسيساتي كه اورانيوم طبيعي وارد شده در سال 1991 (شامل پسمان هاي توليد شده) را پذيرفته اند و اين مواد در آنها انبار و فرآوري شده اند (آزمايشگاههاي چند منظوره جابر بن حيان در TNRC، راكتور تحقيقاتي تهران (ENTC)، مركز تكنولوژي هسته اي اصفهان، تاسيسات انبار پسمان در اصفهان در انارك)؛
(ii) تاسيسات در ENTC و TNRC كه در آنها دي اكسيد و تري اكسيد اورانيوم، تترا و هگزا فلوريد اورانيوم و AUC از دي اكسيد اورانيوم فقير شده و اكسيد اورانو اورانيك فقير شده و طبيعي توليد شده است؛
(iii) انبارهاي پسمان ها در اصفهان و انارك دردوره زماني خاص؛
(iv) تاسيسات نيمه صنعتي غني سازي در كارگاه شركت كالاي الكتريك؛
(v)تاسيسات غني سازي ليزري در TNRC و لشكر آباد و مكان هايي كه پسمان هاي به دست آمده انبار و فرآوري شده اند. مثل تاسيسات انبار پسمان در كرج؛
(vi) راكتور تحقيقاتي تهران (TRR) درباره تابش دهي هدف هاي اورانيوم و تاسيسات در TNRC كه در آنجا جداسازي پلوتونيوم صورت مي گيرد و همچنين تاسيسات مربوط به پسمان ها در TNRC.
d. ضعف در موارد متعددي براي همكاري به منظور تسهيل اجراي پادمان ها كه در بازرسي هاي وسيع مشخص شده است.
5- ايران براي اعمال اصلاحي :
a. گزارش هاي تغيير دارايي ها مربوط به واردات، انتقال، پذيرش هاي داخلي، ارسال ها، اتلاف و دور ريزي مواد هسته اي را ارائه كرد.
b. ليست هاي دارايي فيزيكي و گزارش هاي تعادل مواد را با توجه به همه مواد هسته اي اظهار شده ارائه كرد و مواد در دسترس را براي بررسي به آژانس داد.
c. اظهارنامه مربوط به تاسيسات نيمه صنعتي غني سازي در شركت كالاي الكتريك، تاسيسات غني سازي ليزري در TNRC و لشكر آباد و انبار پسمان هاي هسته اي در اصفهان و انارك را ارائه داد؛
d. اطلاعات طراحي را با توجه به تسهيلات توضيح داده شده در بالا (در TNRC و ENTC) ارائه داد.
6- در نتيجه اين اعمال اصلاحي و ديگر فعاليت ها، آژانس در نوامبر 2004 توانست برخي جنبه هاي اظهارات ايران (مربوط به فعاليت هاي تبديلي و غني سازي ليزري) را تاييد كند كه -همانطور كه براي شوراي حكام نيز توضيح داده شد- توسط پادمانهاي جاري در قالب پروتكل الحاقي مورد پيگيري قرار گرفتند.
7- همانطور كه در مارس 2005 (خرداد 1384) براي شوراي حكام گزارش شد، ايران در اظهارات به موقع به آژانس در مورد فعاليت هاي گودبرداري زير زميني كه پيش از دسامبر 2004 در يو سي اف اصفهان جريان دارد، قصور كرده است.
اگر چه ايران اطلاعات طراحي لازم را در دسامبر 2004 (دي 83) ارائه كرد، اما طبق توافق نامه پادمان ها مي بايست چنين اطلاعاتي را در زمان تصميم گيري براي اجازه چنين ساخت و سازي با آژانس ارائه مي داد.
8- هيچ قصور ديگري شناخته نشده است؛ اگر چه ايران برخي اطلاعات جديد در مورد تاريخ فعاليت هاي تحقيقاتي پلوتونيوم ارائه داد كه با تاريخ هاي قبلي همخواني ندارد (موضوع زير را ببينيد)،اما از تاريخ نوامبر 2004 موضوعات ديگري وجود دارند كه بايد پيگيري شوند، دو موضوع مهم باقي مانده مربوط به تلاش هاي آژانس براي ايجاد اطمينان از اينكه هيچ ماده هسته اي و هيچ فعاليت غني سازي اظهار نشده اي در ايران وجود ندارد: منشاء آلودگي هاي ذرات اورانيوم هاي كم غني شده اورانيوم كه در مكان هاي مختلف در ايران پيدا شده و وسعت تلاش هاي ايران براي واردات، ساخت و استفاده سانتريفوژ ها طرح پي 1 و پي 2.
B. پيشرفت ها از نوامبر 2004
B.1. آلودگي ها
9- آژانس به عنواني يكي از بخش هاي مهم بازرسي برنامه غني سازي ايران نمونه برداري هاي وسيع محيطي را در مكان هاي مختلفي كه ايران اعلام كرده است قطعات سانتريفوژ در آن مكان ها ساخته، استفاده و يا انبار شده اند، انجام داده است تا درست و كامل بودن اظهارات ايران درباره فعاليت هاي غني سازي مورد ارزيابي قرار گيرد.
10- تحليل اين نمونه ها مشخص كردند ذرات LEU و HEU از نمونه هايي هستند كه در ليست هاي دارايي اظهار شده توسط ايران وجود ندارد. از ايران خواسته شد اظهارات خود را درباره فعاليت هاي غني سازي سانتريفوژ را كامل كند.
مقامات ايران حضور اين ذرات را به آلودگي هايي نسبت دادند كه از تجهيزات وارد شده به اين كشور آمده است. در اين زمينه ايران اعلام كرد با استفاده از سانتريفوژ، اورانيوم را بيش از 2/1 درصد اورانيوم 235 غني سازي نكرده است.
11- تيم آژانس در ژانويه 2005 مكان هايي در يكي از كشورهاي عضو آژانس كه به گفته ايران قطعات سانتريفوژ از آنجا وارد شده بود را مورد بازرسي قرار داد و نمونه هاي بيشتري در مارس 2005 گرفته شد. تحليل اين نمونه ها هنوز در حال انجام است.
12- در 21 مي 2005 (31 ارديبهشت 84) آزانس از يك عضو ديگر خود تعدادي قطعات سانتريفوژ و نمونه هاي محيطي دريافت كرد كه تصور مي شد با كمك آنها بتوان منشاء اورانيوم كم و زياد غني شده ايران را پيدا كرد. تحليل اين ذرات و نمونه ها كه در آزمايشگاه هاي پادماني آژانس صورت گرفت، دراوت 2005 تكميل شد. بر اساس اطلاعاتي كه هم اكنون در اختيار آژانس است، نتايج اين تحليل با بيانيه ايران درباره منشاء خارجي بيشتر آلودگي هاي اورانيوم زياد غني شده -كه در اين كشور پيدا شده- مطابقت دارد.
B.2. برنامه غني سازي
13- همانطور كه توسط معاون مدير كل در امور پادمان ها در مارس 2005 توضيح داده شد، از نوامبر 2004 در چهار بخش مربوط به بررسي هاي آژانس درباره برنامه غني سازي با سانتريفوژهاي پي 1به ويژه در ارتباط با: (a)پيشنهاد 1987 براي سانتريفوژ مربوط به طراحي، تكنولوژي و قطعات نمونه؛ (b) توليد نيمه 1990 براي اسناد سانتريفوژ پي1 و قطعات براي 500 سانتريفوژ؛ (c) ارسال اسناد مربوط و (d) بحث هاي فني ميان ايران و ميانجي هاي سانتريفوژ، پيشرفت هايي حاصل شده است. اين پيشرفت ها و همچنين يافته هاي آژانس درباره سانتريفوژهاي پي 2 در زير توضيح داده مي شود.
B.2.1.
14- ايران در طول ديداري در 12 ژانويه 2005 در تهران به آژانس دست نوشته يك صفحه اي را شامل يك پيشنهاد نشان داد كه گفته مي شد در سال 1987 توسط ميانجي هاي خارجي به ايران داده شده بود. اين سند نشان مي داد كه پيشنهاد مربوط به ارسال: يك ماشين نمونه (مونتاژ نشده) شامل طرح ها، توضيحات و ويژگي هاي توليد؛ طرح ها، ويژگي ها و محاسبات يك "تاسيسات كامل"؛ و مواد براي 2 هزار ماشين سانتريفوژبوده است. اين سند همچنين پيشنهادي را براي ارائه وكيوم هاي كمكي و تجهيزات الكتريكي براي دوباره تبديل كردن اورانيوم نشان مي داد. ايران اعلام كرد كه فقط بخشي از اين آيتم ها به اين كشور ارسال شده و همه ارسال شده ها نيز به اطلاع آژانس رسيده است. ايران بعدا گفت ميانجي ها پيشنهاد واحد دوباره تبديل اورانيوم را با هزينه هاي خود ارائه كرده اند اما از آنجايي كه سازمان انرژي اتمي ايران آن را درخواست نكرده، دريافت هم نكرده است.
15- آژانس بارها درخواست كرد كه به كپي ها و نسخه هاي اصلي پيشنهاد 1987 دسترسي داشته باشد. ايران نيز اعلام كرد كه تنها سند باقي مانده از اين پيشنهاد همان دست نوشته يك صفحه اي است. ايران همچنين اظهارات قبلي خود درباره دريافت نكردن واحدهاي دوباره تبديل را تكرار كرد اما موافقت كرد تحقيقات براي پيدا كردن اسناد بيشتر ادامه پيدا كند.
گزارش "مهر" از ادامه گزارش البرادعي به شرح ذيل است:
B.2.2.پيشنهاد توليد نيمه 1990
16- ايران آژانس را مطلع كرد كه هيچ سند مكتوبي درباره پيشنهاد نيمه 1990 كه به يك شركت غير وابسته به سازمان انرژي اتمي ايران ارائه شده، وجود ندارد. اين پيشنهاد مربوط به ارسال اسناد و قطعات 500 سانتريفوژ پي 1 بوده است. به گفته ايران يكي از كارمندان آن شركت كه مامور خريد نرم افزار و سخت افزار كامپيوتر براي سازمان برنامه ريزي و مديريت ايران بوده است، اين پيشنهاد را به طور شفاهي از يك شبكه دريافت كرده است.
اين اطلاعات به رئيس سازمان برنامه ريزي و مديريت منتقل شده كه به گفته ايران وي معتقد بوده اين مسائل به سازمان مديريت ارتباط ندارد و آن را به مقامات بالاتر اعلام كرده است. رئيس سازمان انرژي اتمي ايران از اين پيشنهاد مطلع مي شود و اين اطلاع سبب ايجاد روابط جديد ميان انرژي اتمي ايران و شبكه مذكور در سال 1993 مي شود.
B.2.3 اسناد ارسال و ديگر مدارك
17- آژانس از ايران خواست به اسناد مربوط به ارسال تجهيزات به ايران - طبق اظهارات اين كشور- و محتويات آنها دسترسي داشته باشد. در ژانويه 2005 ايران كپي هايي از تعدادي اسناد به آژانس تحويل داد كه ارسال چهار محموله بين سال هاي 1994 تا 1995 را نشان مي داد.
در نامه اي به تاريخ 14 آوريل 2005 آژانس از ايران خواست پرونده اصلي مربوط به ارسال هاي 1994 را مورد بازبيني قرار دهد و اسنادي مربوط به محتويات آنها را نيز دريافت نمايد. در اوت 2005 ايران منشاء اسناد ارسال و اسناد ترخيص از گمرك مربوط به 1994 و 1995 را به آژانس نشان داد.
بخش دوم گزارش البرادعي در آدرس ذيل قابل بازيابي است:
http://mehrnews.com/fa/NewsDetail.aspx?NewsID=225364
بخش سوم و پاياني گزارش البرادعي در آدرس ذيل قابل بازيابي است:
نظر شما