پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۲۵ شهریور ۱۳۸۴، ۹:۱۴

به مناسبت يازدهم شعبان؛ سالروز ولادت حضرت علي اكبر(ع)

بصيرت ديني و سياسي حضرت علي اكبر (ع) در سفر كربلا تجلي يافت

خبرگزاري "مهر" - گروه دين و انديشه : امروز جمعه يازدهم شعبان المعظم 1426 هجري قمري (25 شهريور) سالروز ولادت حضرت علي اكبر (ع) است ، شجاعت و دلاورى حضرت على اكبر (ع) و رزم آورى، بصيرت دينى و سياسى او ، در سفر كربلا بويژه در روز عاشورا بخوبي تجلى يافت .

به گزارش گروه دين و انديشه "مهر" در چنين روزي حضرت علي اكبر (ع) فرزند بزرگ امام حسين (ع) در سال 33 هجري قمري در مدينه ديده به جهان گشود.

مادر بزرگوار وي ليلا دختر ابى مره است. وي زمانى چند در خانه امام حسين (ع) به سر برد و روزگارى نيز زير سايه حسين (ع) زيست. ليلا براى امام حسين (ع) پسرى آورد، رشيد، دلير، زيبا، شبيه ترين كس به رسول خدا (ص)، رويش روى رسول، گفت و گويش گفت و گوى رسول خدا (ص)، هر كسى كه آرزوى ديدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر ليلا مى نگريست، تا آنجا كه پدر بزرگوارش مي فرمايد : "هرگاه مشتاق ديدار پيامبر مى شديم به چهره او مى نگريستيم"؛ به همين جهت روز عاشورا وقتى اذن ميدان طلبيد و عازم جبهه پيكار شد، امام حسين (ع) چهره به آسمان گرفت و گفت:" اللهم اشهد على هؤلاء القوم فقد برز اليهم غلام اشبه الناس برسولك محمد خلقا و خلقا و منطقا و كنا اذا اشتقنا الى رؤية نبيك نظرنا اليه...".

حضرت علي اكبر در كربلا حدود 25 سال داشت. برخي راويان سن وي را 18 سال و 20 سال هم گفته اند . او اولين شهيد عاشورا از بنى هاشم بود. شجاعت و دلاورى حضرت على اكبر (ع) و رزم آورى و بصيرت دينى و سياسى او، در سفر كربلا بويژه در روز عاشورا تجلى كرد. سخنان و فداكاريهاي وي نيز بخوبي مؤيد اين مطلب است .

روز عاشورا پس از شهادت ياران امام، اولين كسى كه اجازه ميدان طلبيد تا جان را فداى دين كند، او بود. اگر چه به ميدان رفتن او بر اهل بيت و بر امام بسيار سخت بود، ولى از ايثار و روحيه جانبازى او جز اين انتظار نبود. وقتى به ميدان مي ‏رفت، امام حسين (ع) در سخنانى سوزناك به آستان الهى، آن قوم ناجوانمرد را كه دعوت كردند ولى تيغ به رويشان كشيدند، نفرين كرد.

على اكبر چندين بار به ميدان رفت و رزمهاى شجاعانه ‏اى با انبوه سپاه دشمن داشت. پس از شهادت، امام حسين (ع) صورت بر چهره خونين حضرت على اكبر (ع) نهاد و دشمن را باز هم نفرين كرد . حضرت على اكبر (ع)، نزديكترين شهيدى است كه با امام حسين(ع) دفن شده است. مدفن او پايين پاى اباعبد الله الحسين(ع) قرار دارد و به اين خاطر ضريح امام، شش گوشه است.

کد خبر 230275