ایران پردازان کابینه اوباما ایرانیان با گلوهای گره خورده را مشاهده کردند

روزنامه فرانسه زبان تریبیون ژنو چاپ سوئیس در گزارشی به رویدادهای اخیر ایران و آمریکا می نویسد: برای دولت مردان آمریکایی وضعیت موجود در پرونده هسته ای دیگر قابل دوام نیست و از این رو سال 2013 سالی تعیین کننده خواهد بود. بی تردید ایران پردازان کابینه باراک اوباما روز یکشنبه به تماشای تصاویر گردهمایی هزاران ایرانی با گلوهای پیش از حد معمول گره خورده در میدان آزادی تهران نشستند.

مجله خبری: این روزنامه می نویسد: در زمانی که جمهوری اسلامی 34مین سالگرد پیروزی انقلاب خود را جشن می گیرد، واشنگتن از یک مسئله آگاه است، و آن اینکه وضعیت موجود در پرونده اتمی ایران به شکل فعلی نمی تواند ادامه داشته باشند. 2013 از این رو سالی تعیین کننده است و رهبران آمریکا باید به این نتیجه برسند که آیا تهران در صدد دست یافتن به بمب هسته ای هست یا نه. ظاهرا انتخاب ساده است؛ مذاکره با ایران، یا دخالت نظامی با ریسک بالا. از زمانی که در کنفرانس مونیخ، معاون رئیس جمهوری آمریکا اعلام آمادگی کرد که کشورش برای مذاکرات جدی و مستقیم با ایران مصمم است، مثبت اندیشان به ایجاد پنجره ای دیپلماتیک بین دو کشور ابراز امیدواری کرده اند. روز یکشنبه، صدای احمدی نژاد هم به نوعی بیانگر این خوشبینی بود. حتی اگر نظر رئیس دولت وزنی در فضای سیاسی ایران ندارد. او گفت که تغییر لحن مثبت است، اما کافی نیست.

در ایران، بحث های گسترده ای در روزنامه ها و تلویزیون دولتی در مورد منافع و ضررهای پایان دادن به سه دهه ندیده انگاشتن دو طرفه از زمان قطع روابط دیپلماتیک دو جانبه در جریان است. وزیر امور خارجه ایران، علی اکبر صالحی هم با دیدی باز به پیشنهاد جو بایدن پاسخ گفته بود. اما آیت الله خامنه ای به راحتی دست شیطان بزرگ را پس زد، همچنان که همین لحن و راهبرد را در سال 2009 در پاسخ به پیام نوروزی اوباما به کار برده بود.

رضا مرعشی، مدیر تحقیقات شورای ایران و آمریکا در واشنگتن می گوید: تنها از یک طریق می شود این قفل 34ساله را در هم شکست و آن در هم شکستن مقررات قدیمی است. آمریکا و ایران باید در جهت دست یافتن به یک تفاهم با ارزشی برابر برای دو طرف به مذاکره بنشینند. با این حال رضا مرعشی معتقد است که اوباما هیچگاه سیاست متعهدانه واقعی در قبال تهران به کار نبرده است. او اگرچه از اشتباهات تاکتیکی سلف خود جرج بوش که خواهان تغییر رژیم بود، دوری گزید، ولی همان استراتژی های قبلی را ادامه داد. در حالی که تاریخ همیشه باید به عنوان درس و توصیه به کار آید. در سال 2003 هم جرج بوش پیشنهادی امیدبخش از جانب ایران را رد کرده بود.

اکنون استراتژی دوگانه تحریم و مذاکره در بن بست است. تحریم ها مانع از ادامه یافتن غنی سازی اورانیوم نشده است. در حالی که مذاکرات بعد از هشت ماه وقفه بین ایران و 5 بعلاوه یک در آلماتی قزاقستان در 26 فوریه از سر گرفته خواهد شد، رضا مرعشی پیشنهاد می کند که ایران و آمریکا دور از چشم خبرنگاران و عکاسان با هم به مذاکره بنشینند. دیپلماسی با ایران یک مارتن است و نه یک مسابقه دو با حداکثر سرعت. جیمز جفری از موسسه سیاست خاور نزدیک در واشنگتن هم به این امر واقف است. او می گوید که غربی ها باید پیشنهادهای امیدبخش تری به ایرانی ها بدهند تا آنها را تشویق به محدود کردن غنی سازی در حد 3.5 درصد نمایند و اورانیوم غنی سازی شده خود را هم به خارج از کشور انتقال دهند. در عوض تحریم ها باید تدریجا برداشته شود.