به گزارش خبرگزاری مهر، در بیانیه پایانی این همایش که در حضور مسعود نیلی مشاور اقتصادی ارشد رئیس جمهور قرائت شد، ضمن تاکید بر شعار انتخاب شده برای اولین همایش یعنی «مشارکت مردم و سیاستگذاران، برای کاهش فقر آموزشی کودکان»، بر 5 مطالبه به رسمیت شناختن «آموزش باکیفیت»، به عنوان حق مسلم کودکان و نوجوانان 6 تا 18 سال، تعریف شاخص آماری مناسب برای «خط فقر آموزشی کودکان»، تسهیل مشارکت «گروههای مردم نهاد» در حوزه ارتقای عدالت آموزشی، توسعه «نوآوریهای مالی و تکنولوژیک» در راستای کاهش فقر کمی و کیفی آموزشی کودکان و اختصاص «سرفصل ویژه عدالت آموزشی کودکان» در لایحه بودجه 94 و برنامه توسعه ششم تاکید شد.
جزئیات این 5 مطالبه به شرح ذیل است:
1. به رسمیت شناختن «آموزش باکیفیت»، به عنوان حق مسلم کودکان و نوجوانان 6 تا 18 سال:
صرفنظر از اهمیت انکارناپذیر عدالت آموزشی کودکان در کمک به توسعه پایدار اقتصادی_اجتماعی و نیز ثبات سیاسی جامعه، ضرورت دارد که همه ما، اعم از مردم و سیاستگذاران، بهرهمندی از حداقلی از آموزش باکیفیت را، به عنوان حق «مسلم» و «انکارناپذیر» کودکان و نوجوانان 6 تا 18ساله تلقی کرده و در راستای اقناع جامعه نسبت به اهمیت این حق، بکوشیم.
2.تعریف شاخص آماری مناسب برای خط فقر آموزشی کودکان
تمرکز بر دوگانه بیسواد/باسواد به عنوان مرزبندی اصلی در تحلیل آمارهای فقر آموزشی، آن هم در روزگاری که اقتصاد مدرن ما را ناگزیر ساخته که آشنایی نداشتن با فناوریهای روز به ویژه اینترنت را به عنوان مرز بیسوادی تلقی کنیم، چندان قابل دفاع نیست.
بنابراین ما شرکت کنندگان این همایش، از نهادهای سیاستگذار و نیز نهادهای پژوهشی کلیدی کشور خواستاریم که وضعیتی منظم تر در ارائه آمارهای متنوع مربوط به فقر آموزشی کودکان و نوجوانان ایجاد کنند. انتشار علنی و منظم آمارهای شفاف و باکیفیت در زمینه وضعیت آموزشی کودکان و نوجوانان مناطق مختلف کشور، در کنار تسهیل دسترسی به این آمارها برای کلیه شهروندان و به ویژه پژوهشگران، می تواند زمینه ساز سیاستگذاری علمی تر و تاثیرگذارتر برای غنی سازی وضعیت آموزشی کودکان و نوجوانان باشد.
تعریف یک شاخص آماری شفاف برای «خط فقر آموزشی کودکان»، بهصورت ترکیبی از شاخص های «کمی» و «کیفی» آموزشی، به ویژه با اضافه کردن برنامه سنجش سالانه سطح مهارت های دانش آموزان مناطق مختلف کشور، اعم از مهارتهای «شناختی» (مانند سواد ریاضیات، علوم و امثالهم) و نیز مهارت های «غیرشناختی» (مانند مهارت پرسشگری، سطح اعتماد به نفس، مهارت کار تیمی، مهارت ارتباطی و امثالهم)، گام زیربنایی مهمی برای سیاست گذاری عالمانه در زمینه عدالت آموزشی کودکان خواهد بود.
3.تسهیل مشارکت گروه های مردم نهاد در حوزه ارتقای عدالت آموزشی
دستیابی به سطحی از عدالت آموزشی کودکان و نوجوانان که در شأن ملت ایران باشد، هدف والایی است که با مشارکت دولت به تنهایی محقق نخواهد شد.
بنابراین ما شرکت کنندگان در اولین همایش «توسعه و عدالت آموزشی»، خواهان آن هستیم که از یک طرف «سیاست گذاران» به آسانسازی ثبت و فعالیت کلیه گروه های مردم نهاد به ویژه گروه های فعال در حوزه عدالت آموزشی کودکان بپردازند؛ و از طرف دیگر از گروه های تاثیرگذار جامعه خواستاریم که با احساس مسئولیت بیشتر نسبت به مقوله کلیدی عدالت آموزشی کودکان، به اقناع شهروندان برای هدایت منابع مالی و اجرایی داوطلبانه به این حوزه اقدام کنند.
قطعا اگر منابع مالی و اجرایی داوطلبانه از برخی حوزه های کماهمیتتر به حوزه عدالت آموزشی کودکان هدایت شود، بسیار از محرومیت های کمی و کیفی تحصیلی در رده های سنی پایه، رفع خواهد شد.
4.توسعه نوآوری های مالی و تکنولوژیک در راستای کاهش فقر کمی و کیفی آموزشی کودکان
ما از سیاست گذاران فهیم کشور خواستاریم که با به رسمیت شناختن نوآوری ها در حوزه ارتقای عدالت آموزشی کودکان، شرایط را برای توسعه نوآوری های بخش خصوصی بهویژه نوآوری های «مالی»، «تکنولوژیک» و «ارتباطاتی» در این حوزه هموار کنند.
از فعالان بخش خصوصی نیز خواستاریم که دغدغه مندی های عدالت خواهانه خود را با نوآوری و استفاده از گنجینه ارزشمند تجربیات داخلی و خارجی ترکیب کنند تا به بهره وری بالاتری در دستیابی به بهبود عدالت آموزشی کودکان دست یابیم.
5.اختصاص سرفصل ویژه عدالت آموزشی کودکان در لایحه بودجه 94 و برنامه توسعه ششم
به منظور بنا نهادن سنگ بنایی محکم برای «مقاوم سازی اقتصادی - اجتماعی» کشور (در چارچوب سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، به ویژه بندهای یک، 3 و 5)، کمک به «کیفی سازی جمعیت» (در راستای بندهای 8 و 14 سیاست های جمعیتی ابلاغی رهبری در 30 اردیبهشت 93)، ایفای نقش در تحقق سیاست های تحول آفرینی در آموزش و پرورش (به ویژه بندهای 3، 4، 5، 7، 9 و 12 سیاست های کلی ابلاغی رهبری در 10 اردیبهشت 92)، و نیز کمک به دستیابی به جایگاه اول منطقه به لحاظ توسعه انسانی در چشم انداز 1404، ما شرکت کنندگان این همایش خواستار آن هستیم که بندهای ویژهای تحت عنوان «ارتقای عدالت آموزشی کودکان و نوجوانان» در بودجه 94 و برنامه ششم توسعه لحاظ شود.
قطعا اگر تنظیم محتوای این سرفصل ها، با فراخوان از کلیه خبرگان نظری و تجربی این حوزه و تلفیق پیشنهادهای آنان تنظیم شود، می توانیم به تاثیرگذارتر بودن آن امیدوار باشیم.
