به گزارش خبرگزاری مهر، در قطعه منتشر شده از سوی رییس فرهنگستان هنر آمده است:
سلام بر وارث آدم و خاتم، سلام بر حُسن محض و محض حُسن «حسين» عليه السلام
اي جان جهاني بفداي صلة تو ما نيز مديحي نه سزاي تو نوشتيم
ما را برهاني اگر از آتش دوزخ در حشر نگوئيم سزاوار بهشتيم
شريعه بود و شريعت بود، طريقه بود و طريقت بود، دروغ بود و حقيقت بود، دروغ مُرد و حقيقت ماند . والسلام
از خويشتن برون آمده‌اي چند در اين دشت گلبانگ سحر بود كه رفتند به گلگشت
امروز نه روزي است از آن سان كه شنيدي كز شور نشُور اين همه خون است و جهان طشت
«والفجر» به صبحي كه بر آمد به محرّم «سرخ» از پس آن «ده شب تاري» كه سحر گشت
آن جامه كه بر قامت اين باغ «سپيد» است بگذشت زمستان و «سيه» ماند به انگَشت
دهقان كه نگارندة گل بود به گلزار وا پرس كه در حضرت گل خار چرا كشت
با خار بن اين تيغ بهر روي روا نيست «انگور نه از بهر نبيذ است به چرخشت»
حاكم كه حكيم است كه يارد كه بپرسد خود چيست بگو حكمت با خوب، بد و زشت ؟!
حكم است رضا بر سر سرّي كه نداني تا خون نخوري زين كه كه را برد و «كرا هشت»
اي بس كه معماست جهان بنگر و بگذر گر دل به معما ننهي ماند سرو خشت
سهل است رهايي به گسست رَسني چند صعب است كه گيتي رسن اينگونه بسي رِشت
ما مورچگان ريزه خور رحمت ربيم خرمن چو رسد شادي دهقان كه بسي كِشت
اي جان جهاني بفداي صلة تو اين است مديحي كه «معلم» ز تو بنوشت
سر گشته مهر تو جهانست به تحقيق تا حاصل گيتي چه شود آخر از اين گشت
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيدُالشُهَداء
