به گزارش خبرنگار مهر، نخستین نشست تخصصی اقتصاد احیاء اماکن تاریخی روزگذشته در تالار فارابی دانشگاه هنر تهران با حضور جمعی از فعالان این حوزه، اساتید و دانشجویان برگزار شد و «مفهوم اقتصاد احیاء»، «ابعاد اقتصادی میراث فرهنگی»، «میراث فرهنگی به مثابه سرمایه فرهنگی»، «تاثیر سرمایه فرهنگی بر توسعه اقتصادی»، «اهمیت احیای اماكن تاریخی در حفاظت از آنها»، «ضرورت شكل‌دهی بازار میراث فرهنگی»، «نقش دولت در توانمندسازی احیاءگران اماكن تاریخی»، «محوریت بخش خصوصی در احیای اماكن تاریخی» در آن مورد بررسی قرار گرفت.
در این نشست، بدری در چند فصل از جمله مبانی حفاظت و احیاء اماکن تاریخی، نحوه مدیریت، ویژگی طرحهای احیاء و نقش دولت در کنترل بازار احیاء سخنرانی کرد. وی جایگزینی سرمایه گذاری متمرکز و تبدیل آن به سرمایه در گردش جهت حمایت از مردم و تعمیم آن در کل بافت تاریخی را خواستار شد.
در ادامه ایزدی مدیر عامل شرکت عمران و بهسازی شهری ایران ضمن تشریح سیاستهای حاکم بر حفاظت از اماکن و بافتهای تاریخی در بسترهای اجتماعی آن به این نکته اشاره کرد که صرفاً حفاظت از یک بنا مد نظر نبوده بلکه مجموعه عناصر پیرامون محیطی آن نیز از جمله منظر تاریخی در طرح های حفاظت باید مد نظر قرار گیرد و در مجموع تأکید ایشان به این نکته است که نگاه مقتصدانه به امر حفاظت یکی از مصادیق سیاست های حفاظت است و در حال حاضر باید جستجو کرد که جایگاه ما در سیاست های حفاظت کجاست؟
پارسی مدیر عامل مهندسین مشاور عمارت خورشید مهمترین نکته تأثیرگذار بر روی نگرش مشاورین در تهیه طرح های احیاء را ارزیابی مادی اماکن تاریخی دانسته و پس از آن ضمن برشمردن معیارهای ارزیابی به دو دسته ارزش های معنوی و ارزش های مادی، معادل سازی ارزش های معنوی را با ادبیات ارزش های مادی بسیار مهم تلقی کرده و آن را معیار مناسب جهت تصمیم سازی ها در برخورد با اثر تاریخی قلمداد کرد.
احسان ایروانی مدیر عامل و رئیس هیئت مدیره صندوق احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی نیز گفت: مقوله احیاء به شدت با حفاظت صرف متفاوت بوده و به واسطه ارائه تجربه منحصر به فرد به مخاطبان بسیار جذاب است. از منظر آنها احیاء در مراحل گوناگونی شکل می گیرد شامل مرحله اول، شکل گیری احیاء در خلاء ایجاد شده میان امروز ما نسبت به گذشته، معماری ما، روابط اجتماعی و ...، مرحله دوم، ورود افراد گوناگون سرمایه گذاران و سرمایه گذار نماها که این مرحله می تواند بسیار آسیب زننده باشد. مرحله سوم، دست یابی به فرایند اجرایی، آئین نامه ها و دستور العمل ها و ضوابط و مرحله چهارم، تثبت این مقوله و یافتن جایگاه اقتصادی و مرحله پنجم: شکل گیری بازار کسب و کار احیاست.
وی در مجموع اقتصاد احیاء را به دو بخش تفکیک کرد و گفت: اول اقتصاد قابل شمارش (متراژ- زیر بنا، کیفیت تجاری و آنچه قابل شمارش است) و دوم ارزش های اقتصادی نهان که مهمترین آن سریعترین راه حل تأمین امنیت اجتماعی در بافت های تاریخی و کمک به ارتقاء سطح فرهنگ عمومی بوده که بعضاً قابل شمارش و ارزیابی مادی نیست. بخشی از این اقتصاد نهان، اقتصاد فاخر بوده که نوعی برند برای سرمایه گذاران تلقی می شود، چون هنوز بسیاری اعتقادی به کسب درآمد و سود آوری در این حوزه ندارند.
نظر شما