عبدالرضا اکبری در گفتگو با خبرنگار مهر درباره فیلم و سریال های تلویزیون و حضورش در این آثار گفت: امسال از زمان های کمکار و کمتولید در تلویزیون بود و بعضی از فیلمنامه های پیشنهادی را که مطالعه می کردم بسیار ضعیف بودند.
وی ادامه داد: با وضعیت پیشرو من ترجیح دادم که بی کار باشم چون هم قصه ها و هم شخصیت پردازی ها بسیار تکراری بودند. در واقع شخصیت ها در فیلمنامه ها تنها به پدر و مادر خانواده منحصر می شوند و هیچ تعریف دیگری ندارند.
نقش ها بیشتر در دور همی ها و کافه تریاها تعیین می شود
بازیگر سریال «مزد ترس» با بیان اینکه ممکن است برای مسابل مالی نقشی را قبول کند، اظهار کرد: بعضی از این فیلمنامه ها آنقدر ضعیف هستند که شاید تنها به دلیل مسایل مالی بخواهیم آن را قبول کنیم اما باز هم به خاطر حرمت و احترامی که برای مخاطب قایل هستیم سعی می کنیم هر نقشی را بازی نکنیم.
بازیگر فیلم «اخراجی ها» با اشاره به اینکه منتظر فیلمنامه هایی باکیفیت است به معضل دیگری در تولید فیلم و سریال ها اشاره و بیان کرد: آثار خوبی هم هستند که قسمت ما نمی شوند. تقسیم نقش در حرفه ما از اصول و ضوابط خاصی پیروی نمی کند و بیشتر در خانه ها، دورهمی ها و کافه تریاها تعیین می شود بنابراین دوستی ها و رفاقت ها و کسانیکه دست اندر کار هستند اولویت بیشتری در تعیین نقش دارند.
لباسی که بر تن بازیگران تنگ و یا گشاد است
وی اضافه کرد: با این شیوه انتخاب نقش ها که بیشتر کارگردان ها و تهیه کنندگان در خانه های خود آنها را توزیع می کنند بیشتر نقش ها همچون لباسی است که بر تن بازیگران تنگ و یا گشاد است.
بازیگر فیلم «کانی مانگا» فیلمنامه را دلیل عمده تکراری بودن تم سریال ها دانست و بیان کرد: نقش ها همه به یکدیگر شبیه شده اند و هیچ ذوقی در آنها دیده نمی شود. با این وجود یک بازیگر چقدر می تواند از خصوصیات خود به نقش اضافه کند.
وی به بعضی از نقش هایی که خود داشته است اشاره و بیان کرد: ما گاهی با فیلمنامه هایی روبه رو بوده ایم که در آنها فقط یک شغل برای نقش تعریف شده بوده اما نقش هیچ رویکرد و تعریفی نداشته است و حتی دیالوگ ها نیز کامل نبوده اند. در این نقش ها تنها به شما می گویند که پدر یک خانواده و یا یک پزشک و مهندس هستید و شما خودتان باید ویژگی هایی به نقش اضافه کنید.
هرکسی از راه می رسد بدون مهارت از صفحه حوادث روزنامه سوژه ای می یابد
بازیگر مجموعه های «تولدی دیگر» و «پهلوانان نمی میرند» در ادامه بیان کرد: کاش مسابقات فیلمنامه نویسی برگزار شود تا سطح کیفی آثار ما ارتقا پیدا کند. همانطور که اگر به تاریخچه تئاتر نگاهی بیندازیم، می بینیم مسابقات نمایشنامه نویسی باعث توجه بیشتری به این حوزه شده است و نمایشنامه نویسان بزرگی در تاریخ آثاری را ثبت کرده اند که اسم آنها همچنان بر سر زبان هاست.
اکبری در پایان با بیان اینکه گاهی فیلمنامه نویس های تازه کار تنها از صفحات حوادث ماجرایی را پیدا کرده و به یک داستان تبدیل می کنند، گفت: فیلمنامه های ضعیف باعث شده است که بسیاری از فیلم های شبکه نمایش خانگی بی کیفیت باشد و هرکسی از راه می رسد قلم بدست می گیرد و بدون هیچ مهارتی تنها با یافتن سوژه ای از صفحه حوادث روزنامه ها دست به فیلمنامه نویسی می زند.
نظر شما