خبرگزاری مهر - گروه هنر: در حالی که بزرگان و پیشکسوتان حوزه دوبلاژ به مرور در بستر بیماری و فراموشی افتاده و یا از دنیا می روند، دیروز یکشنبه ۷ دی خبر درگذشت صادق ماهرو یکی از گویندگان قدیمی کشور منتشر شد. قرار است این گوینده قدیمی دور از وطن و در کلن آلمان در کنار همسرش به خاک سپرده شود.
ماهرو، متولد سال ۱۳۱۸ و هم نسل گویندگانی چون منوچهر اسماعیلی، خسرو خسروشاهی، جلال مقامی و یا دیگر گویندگان پیشکسوت این حوزه می باشد که سال های اخیر را در انزوا گذراند و تا جایی که اطلاع داریم، به تربیت گوینده و بعضا فعالیت در این زمینه مشغول بود. طی ماه های اخیر هم در بستر بیماری بود که در نهایت به درگذشت وی منجر شد و دور از وطن در شهر کلن آلمان از دنیا رفت.
این دوبلور قدیمی از جمله گوینده هایی بود که کار خود را از ابتدای جوانی با تئاتر آغاز کرد و بعدها به دوبله رسید. می توان قطاری از نقش ها یا به قول دوبلورها، رل هایی را که ماهرو در سال های فعالیت اش ایفا کرد، نام برد اما ترجیح این یادداشت بر آن است تا به چند نقش این هنرمند فقید به طور مشخص بپردازد. این گوینده یکی از تیپ گوهای ایده آل دوبله کشور بود. به همین دلیل صرف نظر از گویندگی اش در سریال «دایی جان ناپلئون»، قصد داریم به ۳ نقشی که ماهرو آن ها را ایفا کرده بپردازیم.
یکی از این نقش ها، همان طور که انتظار می رود، صحبت به جای «گوریل انگوری» است که در حوزه انیمیشن و کارتون جا دارد که علاوه بر کودکان و نوجوانان، بزرگسالان هم مخاطبش بودند و با آن آشنا هستند. «گوریل انگوری» یکی از نقش های جاودانه دوبله فارسی است که البته تیپ هم بود. لحن «گوریل انگوری»، حاوی بی خیالی و اصطلاحا ریلکسی خاصی بود. این نقش که گویندگی نقش روبرویی اش یعنی بیگلی بیگلی را زنده یاد اصغر خواجه افضلی به عهده داشت، کاملا در ذهن بچه های دیروز و پدر و مادرهای امروز، حک شده است.
یکی دیگر از تیپ های ماهرو، در دوبله فیلم سینمایی «ریولوبو» ایفا شد و ماهرو به عنوان یک گوینده در مقابل زنده یاد ایرج دوستدار که به جای جان وین در این فیلم وسترن گویندگی می کرد، درخشید و در واقع می توان گفت به همان میزانی که دوستدار، با دوبله پس گردنی و خلاق خود، بار طنز دوبله فارسی این اثر را به دوش کشید، ماهرو نیز با او همراه بود و در گویندگی به جای جک الم که ایفاگر شخصیت «پیری» (نامی که ناطق فارسی جان وین، با آن شخصیت را صدا می کرد) بود، سنگ تمام گذاشت.
دیالوگ های جذاب ماهرو در این نقش بسیار است و «ممکنه شستم در بره» (اشاره به چکاندن ماشه) یا «این شمالی بی شاخ و دم» (اشاره به کلنل کرت مک نلی با بازی جان وین) ۲ نمونه از آنها هستند که مزه خاصی به این شخصیت می دادند و با لحنی غیر از دیگر تیپ های ماهرو اجرا شدند.
اما نقش ماندگار دیگری که زنده یاد ماهرو گویندگی اش را به عهده داشت، نقش عتبه پدر هند جگرخوار در فیلم «رسالت» (یا «محمد رسول الله» نزد ما ایرانی ها) بود. انتخاب این گوینده برای این نقش، از انتخاب های صحیح و تحسین برانگیز منوچهر اسماعیلی است. این رل ماهرو تیپ نبود بلکه ارائه یک شخصیت مردد بود که در نهایت بر دشمنی خود پا فشرد و کشته شد.
نمایی از فیلم «این گروه خشن» که زنده یاد ماهرو در آن نقش گفته بود
بخشی از نقش عتبه در محمد رسول الله که توسط رابرت براون ایفا شد، نشان دهنده وجه تردید یک پدر و دلسوزی اش برای فرزندش بود که به اسلام گرویده بود. ماهرو نیز از پس ایفا و اجرای این نقش در دوبله فارسی اش برآمد و در کنار دیگر گویندگان دوبله محمد رسول الله، یادگاری جاودانه ای از خود به جا گذاشت. البته ماهرو در دوبله این اثر ماندگار وظیفه بیان جملات کوتاهی را پیش از شروع فیلم، مبنی بر این که «تصویری از چهره نبی اکرم (ص) پخش نمی شود و...»، به عهده داشت.
در طول سال های اخیر برنامه هایی در تقدیر و تجلیل از بزرگان عرصه دوبله کشور برگزار شده که جای قدردانی دارد اما امید است همت مسئولان امر بر توجه و قدردانی از پیشکسوتان دوبلاژ کشور متمرکز شود تا شاهد و ناظر شکوه و گلایه خانواده بزرگانی چون پرویز بهرام یا احمد رسول زاده و همچنین دیگر گویندگانی چون جلال مقامی نباشیم تا حق بزرگان این حرفه در زمان حیات شان ادا شود نه آن که مانند رویه جاری در کشورمان، بعد از نبودنشان تازه به یادشان افتاده و به فکر قدردانی از خدماتشان باشیم.
صادق وفایی
نظر شما