به گزارش خبرنگار مهر، رضا سلامتپناه دبیرمجمع مشورتی شورای توسعه فرهنگ قرآنی در نشست نقد و بررسی کتاب «طالقانی، زندگی و شیوه قرآنی» با اشاره به اینکه تداعی نام ها در اذهان مردم به اندازه شناختی است که از آن صاحب نام دارند، گفت: اگر در حافظه نسل ما تداعی نام بزرگان نیست به خاطر کم کاری و بی مهری ما و دانشگاهیان بوده و اگر نگوییم خیانت نکرده ایم از نقصان ماست که نکوشیدیم تا آنها را معرفی کنیم.
وی با اشاره به اینکه شهید مطهری مسجد هدایت دالان دانشگاه نام نهادهاند گفت: این نامگذاری به خاطر مراوادههایی بوده که این مسجد در ارتباط بین دانشگاه و قران داشته که متاسفانه امروزه دانشگاه را باید دژگاه نامید و این به خاطر ساختار نهادی دانشگاه ماست و گسستی که دانشگاه از جامعه داشته نتوانسته است این بزرگان را معرفی کند.
وی گفت: این مقدمه را برای این طرح کردم که این گسست دانشگاه و جامعه منجر به انسداد فرهنگی میشود و از این جهت عرض کردم که نقش طالقانی در ایجاد مفاهمه و مراوده عوام و خواص موثر بوده و باید بگویم این مرد خود یک تنه یک نهاد علمی دانش قرآنی بود که به آن کمتر پرداخته شده است.
سلامتپناه اضافه کرد: خوشبختانه این کتاب به این مسائل قرآنی پرداخته و شاید نوشته شدن آن هم به این سبب بوده است.
وی یادآور شد: طالقانی از وتددهایی بود و همین که ایشان جبال بود. شخصیت طالقانی را بر پایه سه عنصر قرآنی میشود بررسی کرد. نخست دین باوری و اخلاص ایشان است که برخاسته از تربیتی بود که ایشان در کنار پدر بزرگشان و مراودههای او با علمای دینی در خانه پدری داشت. دوم زمانشناسی آیتالله طالقانی است که البته با زبان دین همراه بود. سوم جهاد مستمری بود که این مرد داشت. از این رو ما نیازمند یک بازشناسی طالقانی در حوزه و دانشگاه هستیم.
به گفته وی، سینه مشروح و سعه صدر وی موجب شد حتی گروههای چپ و همه گروهها را هدایت و حمایت کند، مشربی که طالقانی داشت همه جناحها و گره ها دیدگاهی فرزندگونه به ایشان داشتند.
سلامتپناه در ادامه گفت: این شخصیت در حوزه فرهنگسازی قرانی چه تاثیری داشت که به آن پرداخته نشده است. ایشان سیره و شیوه دقیقی در استفاده و تفسیر قران دارد. انچه که مولایی به درستی گفت که چرا طالقانی به قرآن پرداخته امروزه باید به آن پرداخته میشد. درباره آن نکتهای که گسست بین دانشگاه و جامعه است حضور خوشمنش در دانشگاه تهران مغتنم است.
وی افزود: خوش منش دو حوزه زبان و زمان علاقهمند هستند ایشان هم زباندان هستند و هم به زمان نظر دارد. زبان فاخر طالقانی و واژه گزینههای او یکی از مسائلی است که در کنار حوزه زمان باید به آن توجه شود. این دو عنصر باعث شد که ایشان به طالقانی و آثار وی علاقهمند باشد. این کتاب برای خواندن نسل جدید نوشته شده است.
وی درپایان یادآور شد: مخاطب این کتاب جوانانی هستند که میخواهند با آیت الله طالقانی آشنا شوند اما متاسفانه با شمارگانی ۵۰۰ نسخهای چاپ شده است. اما در عین حال در آن قسمتهایی که به پرتو قرآن میپردازد میشود با دقت بیشتری به آنها رسیدگی کرد به فرض مثال مولف در صفحه ۱۹۵ بحث روستا را میآورد و اشاره میکند که این ربطی به موضوع ندارد پس باید پرسید که دلیل ذکر آن چیست.
سلامتپناه در پایان سخنانش گفت: در بخش دیگری بحث اختلاف قرائات را نقل کردید و گفتید که نمیبایست این مطلب آورده شود. این به دیدگاه شما از نوع قرائت برمی گردد در حالی که طالقانی اشراف کامل به این موضوعات داشت. در کل بخشهایی از کتاب تعارضاتی دارد. با این وجود این کتاب اثری مغتنم است و ویژگیهای که دارد این است که به مقدمات و شکلگیری شخصیت طالقانی در شرایط سیاسی، اجتماعی و فرهنگی میپردازد.
نظر شما