سوريه و قرار گرفتن در آستانه دور جديدي از فشارهاي آمريكا و اسرائيل (2)

روابط آمريكا و سوريه تا زمان سقوط دولت صدام و استقرار واحدهاي نظامي آمريكا در ميادين بغداد ادامه داشت حال آنكه از فرداي سقوط صدام، جنجال وسيع تبليغاتي غرب مبني بر فرار صدام، پسرانش و مقامات ارشد رژيم سابق عراق به سوريه، گوش جهانيان را خراش مي داد و شرايط بدانجا رسيد كه برخي از مقامات آمريكايي حتي سخن از مرحله دوم جنگ با تروريسم و لزوم تأديب! سوريه و هموار نمودن شرايط براي تأمين امنيت كامل اسرائيل به ميان آوردند.
جنجالي كه طي كمتر از دو هفته با سفر پاول به سوريه به خاموشي گراييد و در طي آن مشخص گرديد كه آمريكاييها از طريق آن در پي گمراه نمودن افكار عمومي، تغيير انظار جهانيان و به ويژه خاورميانه ازعراق به سوريه وتوجيه شكستهاي اوليه خود در عراق بوده اند.
اگر چه فشارهاي يادشده تا حدي نيز مسئولان سوريه را در چگونگي پيمودن اين مسير محتاط نمود ولي هرگز شرايط آنگونه كه آمريكاييها (والبته اسرائيل) خواهان آن بودند محقق نشد. دراين زمان بود كه پاول وزيرخارجه آمريكا رسما از سوريه خواست نسبت  به جمع آوري دفاتر گروههاي به اصطلاح تروريستي از دمشق اقدام كند ضمن اينكه از جامعه بين المللي نيز خواست تا سوريه را جهت دستيابي به اين هدف تحت فشار قراردهند. پس از آن و براي اولين بارآمريكاييها، سوريه را به عنوان يكي از موانع اصلي دستيابي به صلح خاورميانه ، خاموش شدن شعله انتفاضه و پيشبرد نقشه راه معرفي كردند امري كه نشان از طرحهاي دردست اقدام اين كشور جهت ضربه زدن به سوريه درچارچوب نگاه جديد خاورميانه اي هيئت حاكمه  آمريكا داشت.
روند پيچيدگي تحولات در فلسطين اشغالي كه منجر به لغو قرارداد آتش بس ازسوي گروههاي فلسطيني، آغاز مجدد عمليات شهادت طلبانه در سرزمينهاي اشغالي، شكست ابومازن در كنترل اوضاع و استعفاي ناگهاني وي و نهايتا صدورقراراخراج عرفات ازسوي كابينه رژيم صهيونيستي ، وضعيت را براي آمريكا و اسرائيل به گونه اي بغرنج نمود كه بار ديگر گروه به اصطلاح بازها يا تندروهاي كاخ سفيد به منظور تحت فشار قرار دادن گروههاي فلسطيني و كنترل انتفاضه، طرح پيشنهادي تحريم سوريه را تحت عنوان پيش نويس قانون آنجل( برگرفته از نام اليوت آنجل نماينده صهيونيست كنگره آمريكا و تهيه كننده اصلي پيش نويس قانون ياد شده) مطرح و جهت تصويب به كنگره و سنا ارسال داشتند. براساس اين قانون كه ظاهرا مورد تأييد اكثريت كنگره و سنا و نيز وزارت امور خارجه آمريكا قرار دارد، رييس جمهور آمريكا از اختيارات گسترده اي جهت اعمال مجازاتهاي مختلف از جمله ممنوعيت معاملات تجاري با سوريه به بهانه حمايت اين كشورازبه اصطلاح تروريسم برخوردار خواهد شد.
به طور كلي مي توان محورهاي اصلي فشار آمريكا بر سوريه را در موارد ذيل خلاصه نمود:
1- لزوم جمع آوري و بستن دفاتر گروههاي مبارز فلسطيني نظير حماس و جهاد اسلامي و اخراج شخصيتهاي برجسته آنها از خاك سوريه.
2- متوقف نمودن هرگونه پشتيباني سياسي و تسليحاتي سوريه از حزب الله لبنان و مقاومت اسلامي در اين كشور.
3- خروج  نيروهاي سوريه از خاك لبنان و دور نمودن آنها از دره بقاع و نقاطي كه توانايي هدف قرار دادن نيروهاي اسرائيلي درآن وجود دارد.
4- دست كشيدن از هرگونه فعاليتهاي تسليحاتي و نابود كردن سلاحهاي كشتار جمعي سوريه.
5- اخراج پناهندگان احتمالي سران حزب بعث عراق در سوريه و جلوگيري از ورود هرگونه عناصر مسلح از طريق خاك اين كشور به عراق.
6- يافتن حسابهاي بانكي مقامات رژيم صدام در بانكهاي سوريه و اعلام آن به آمريكا .
7- دستگيري و تحويل عناصرالقاعده و افراد متهم به رابطه با آن.
8- عدم مخالفت با پيشبرد نقشه راه و تلاش جهت دستيابي به اين هدف در سريع ترين زمان ممكن.
در بررسي موارد فوق مي توان به عمق توجه دولتمردان آمريكايي به حفظ امنيت رژيم صهيونيستي و لزوم برداشته شدن هرگونه تهديدي نسبت به اسرائيل از سوي سوريه و جهان عرب پي برد.
البته كاخ سفيد اخيرا پا را از اين نيز فراتر نهاده و درجريان تغييرات اخيركابينه درسوريه، پيامهاي آشكاري را براي دمشق درباره علاقمندي آمريكا به حذف برخي ازافراد عضو گارد رياست جمهوري سوريه از مراكز تصميم گيري، عزل فاروق الشرع وزير خارجه كهنه كار اين كشور و كنار گذاردن تعدادي از افراد نسل قديم رهبري سوريه از مراكز قدرت در اين كشور ارسال كرده است.
 براستي آيا مي توان براي اطماع آمريكا در منطقه و خواسته هاي اين كشور ازسران كشورهاي اسلامي پاياني تصور نمود؟!!