به گزارش خبرنگار مهر، ۱۹ بهمن ماه ۱۳۹۳، نامه سرگشاده‌ای از سوی فرشید مثقالی، استاد تصویرگری با عنوان «تازه‌تر از تازه‌تری می‌رسد» در یکی از روزنامه های سراسری منتشر شد که طی آن مثقالی نسبت به کیفیت انتشار یکی از آثارش از سوی انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اعتراض و گلایه ای را طرح کرده بود.
فرشید مثقالی در این نامه سرگشاده ضمن تشریح فرآیند ارائه سفارش و قبول آن از دوستی (کوروش پارسانژاد؛ مدیر هنری واحد گرافیک کانون) سخن گفته که کتاب‌های چاپ شده را به ایشان داده است؛ یعنی حتی مدیر وقت انتشارات کانون (مریم فرخی) یا همکارانش آقای مثقالی را از چاپ کتاب ها مطلع نکردند اما مثقالی می نویسد: «می‌توانم بگویم با چیزی شوک‌آور روبه‌رو شدم. همه ظرایف لی‌آوت من در‌هم‌ریخته بود. اندازه حروف، چه در متن و چه در تیترها با تغییر اندازه و جابه‌جایی، درهم ریخته شده بودند. فاصله سطرها را کم کرده و جای نوشته‌ها را نسبت به تصاویر تغییر داده بودند. حتی روی جلدها با جابه‌جا‌کردن نوشته‌ها و تغییر نسبت‌ها، تناسباتی که ما ساعت‌ها برای آنها کار کرده بودیم، تغییر کرده و نامتناسب شده بودند. جالب اینجاست که این تغییرات به‌هیچ‌وجه در جهت زیباسازی نبوده، فقط اغلب حروف را بدون دلیل بزرگ و بدون دلیل جابه‌جا کرده بودند. به‌اضافه‌اینکه از سیمی‌کردن صحافی کتاب هم خبری نبود!»
«دامادی آقا کلاغه» سروده مریم اسلامی و تصویرگری شیوا اکرم‌زاده، «یک قوری پر از قور» سروده مریم هاشم‌پور و تصویرگری مانلی منوچهری، «یک قاچ هندوانه» سروده زهرا داوری و تصویرگری نازنین عباسی، «قدِ سرِ سوزن» سروده ناصر کشاورز و تصویرگری میثم موسوی از جمله کتاب‌های این مجموعه به شمار می‌روند. هم‌چنین «صدای بال لک‌لک‌ها» سروده مریم اسلامی و تصویرگری سحر حقگو، «شب تاریک» سروده فریدون سراج و تصویرگری شیوا اکرم‌زاده و «دم گربه‌‌ها را بکش» سرودهی طیبه شامانی و تصویرگری ندا عظیمی از دیگر کتاب‌هایی است که نظارت هنری آن را مثقالی بر عهده داشته است.
بهتر است سفارش‌ها از مجرای درست آن صورت گیرد
کوروش پارسانژاد، مدیر هنری واحد گرافیک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار مهر در واکنش به این نامه اعتراضی ضمن اشاره به این‌که این سفارش از طرف واحد گرافیک کانون به آقای مثقالی نبوده است می‌گوید: متاسفانه در این روزها تعداد زیادی از همکاران حرفه‌ای با بنده تماس می‌گیرند و با تعجب تصور می‌کنند یا من از این ماجرا آگاه بود ام یا سهمی در آن داشته ام! اما لازم به ذکر است که اندکی بیش از دو سال پیش مدیر انتشارات وقت کانون، نظارت هنری این مجموعه را به آقای فرشید مثقالی پیشنهاد کرده بود اما بهتر بود این روند از ابتدا مسیر حرفه‌ای تری را طی میکرد.
به گفته مدیر هنری بخش گرافیک کانون، این خیلی خوب است که انتشارات کانون برخی از پروژه‌های خود را به استادان باسابقه و تصویرگران و طراحان پیشکسوتی چون فرشید مثقالی سفارش دهد اما بهتر این بود که مدیر انتشارات وقت با مدیر هنری واحد گرافیک در تعامل و گفت و گو و هم فکری باشد و پس از رسیدن به شخص مورد نظر این سفارش توسط واحد گرافیک کانون اتفاق بیفتد چون در این صورت طییعطا تمام ملاحضات حرفه ای مسیر درست تری را پیدا می کرد. اما متاسفانه در ارتباط با مجموعه‌ای که مدیرت هنری‌اش استاد مثقالی بود این اتفاق نیفتاد و من زمانی در جریان قرار گرفتم که یکی دوماه از ماجرای سفارش گذشته بود و خود آقای فرشید مثقالی مرا از کاری که قرار است انجام دهد اگاه کرد.
پارسانژاد معتقد است: اگر کاری از سوی کانون به تصویرگران و طراحان تازه‌کار سفارش داده شود و کار خوبی از آب درنیاید، نوک پیکان انتقاد به سوی مدیر هنری واحد گرافیک کانون است اما وقتی مدیریت هنری یک مجموعه را کسی چون فرشید مثقالی برعهده می‌گیرد و این سفارش توسط واحد گرافیک انتشارات کانون اتفاق بیافتد، مسئولیت کار بر عهده مدیر هنری آن پروژه است. پیشگامانی چون فرشید مثقالی در عرصه هنرهای تجسمی ما یک برند هستند و این خیلی طبیعی است که آثار منتشر شده توسط این بزرگواران یا آثاری که با هدایت این استادان منتشر می شود قطعا بینش، تجربه و تفکر آنها را به همراه دارد.
مدیر هنری بخش گرافیک کانون در پاسخ به این‌که فرشید مثقالی مطرح کرده «اندازه حروف، چه در متن و چه در تیترها با تغییر اندازه و جابه‌جایی، درهم ریخته شده. فاصله سطرها را کم کرده و جای نوشته‌ها را نسبت به تصاویر تغییر داده‌اند. حتی روی جلدها با جابه‌جا‌کردن نوشته‌ها و تغییر نسبت‌ها، تناسباتی که ما ساعت‌ها برای آنها کار کرده بودیم، تغییر کرده» می‌گوید: بله متاسفانه با گفت و گویی که با برخی از همکاران و ناظر چاپ انتشارات و گرافیک کانون داشتم تغییراتی اتفاق افتاده و شاید مهم‌ترین دلیل این بوده که سفارش‌دهنده، مسیر حرفه ای را طی نکرده‌است و به نظر می رسد این مشکل به وجود آمده را بیشتر باید یک اشتباه فردی دانست و کانون را که به قول آقای مثقالی یک سازمان با خاطراتی بسیار محترم است باید از این ماجرا جدا جدا دیده شود.
نظر شما