نيروهاي جايگزين بايدقويتر از مديران فعلي سازمان تربيت بدني باشند

آنچه كه مسلم است اينكه رييس سازمان تربيت بدني مثل همه روساي قبلي بدنبال آدمهايي است كه مورد وثوق خودش  باشند و به قول معروف با تيم همفكران خود مسير مديريتي اش در سازمان را طي كند.

تا به امروز اسامي زيادي براي سمتهاي مختلف مطرح شده اند، اما ناظران وكارشناسان براين باورند كه وي بيشترين دستياران ومعاونينش را از دوستان خود درشهرداري تهران به خدمت خواهد گرفت. اينكه تا به امروزهنوز هيچكدام از آنها را به سازمان منتقل نكرده براساس تغييراتي است كه بايد در شهرداري تهران صورت بگيرد. به عبارتي علي آبادي منتظر ريزش احتمال نيروهاي شهرداري تهران است، تا ازآنها پس از بركناري ازشهرداري درسازمان تربيت بدني استفاده كند. حال اين نيروها توان كار درسازمان تربيت بدني را دارا هستند يا خير.

بحثي است كه درجاي خود به آن خواهيم پرداخت. اما يكي ازگزينه هايي كه شايعات زيادي درباره حضورش در سازمان تربيت بدني مطرح است، مجيد مشايخي رييس بسيج ورزش است كه ابتدا گفته مي شد جانشين عيسي اسحاقي مديركل روابط عمومي و اموربين الملل سازمان تربيت بدني خواهد شد. بعد از اينكه حضور وي در روابط عمومي بدليل اعتراضات و واكنش منفي كارشناسان منتفي شد، حالا بحث حضورش در ورزش همگاني است كه اگر اين اتفاق بيفتد، برنامه ها و ساختار ورزش همگاني كه روند رو به رشدي در پيش دارد، دچار مشكلات عديده اي خواهد شد.

نگاهي به پرونده كاري مشايخي دربسيج ورزش كشور وعملكرد بحث برانگيز وي دراين بخش كه تقريبا عملكردي فاقد برنامه ريزي مدون وموثري داشته وهنوز نتوانسته است كه بسيج ورزش را به جايگاه واقعي و اهداف متعالي فرهنگي، اجتماعي و ورزشي اش برساند.

اگر واقعا قرار است درمعاونت ورزش همگاني تغييراتي صورت پذيرد، انتظارمي رود مديري توانمندتر وقويتر ازمديريت فعلي برسركار آيد و اين مديربايستي آشنايي كامل با فضاي ورزش و بخصوص ورزش همگاني داشته باشد. نه اينكه خواسته باشيم از مديريت فعلي دفاع كنيم و او را كامل ترين فرد براي اداره ورزش همگاني بدانيم، اما مروري بر پرونده مديريتي وي ازابتدا تا به امروزما را در برابر يك كارنامه روشن قرارمي دهد كه چشم پوشي بر اين توانمنديها وناديده گرفتن آن، فرار از واقعيات است. جايگاه ورزش همگاني و اهميت تقويت وگسترش آن بعنوان اولويت كاري سازمان تربيت بدني وتاكيد صريح رياست محترم جمهوري بر توسعه وهمگاني كردن ورزش درسراسر كشور بعنوان يك اصل مهم تا تحقق ورزش رايگان براي تمامي اقشار جامعه اهميت اين معاونت را بيش از پيش مشخص مي كند.

ورزشهاي همگاني تا همين 5 سال پيش هيچ جايگاهي دركشورنداشت و اگر اسمي ازآن برده مي شد درحد يك شعاربود. درحقيقت ورزش همگاني در آن سالها خلاصه مي شد دريكي دو برنامه دوي همگاني كه درطول سال برگزارمي شد واين درحالي بود كه اينكار ازعهده يك انجمن هم ساخته بود. اما امروز ورزش همگاني حداقل اينكه داراي جايگاه شاخص درنزد مسئولين وجامعه شده وهمه به اهميت آن پي برده اند.

حال اگر درخصوص آمار10 درصدي يا 15 درصدي ورزش همگاني اختلافي هست، زياد مهم نيست. مهم اينجا است كه ورزش همگاني امروز جايگاه خود را درجامعه بازيافته و درحقيقت فرهنگ ورزش درجامعه فراگير شده است.

اين مهم به خودي خود اتفاق نيفتاده است، بلكه مديريت فعلي ورزش همگاني توانسته با ارائه طرحهاي مدون وموفق و استفاده ازنظرات وتجربيات كارشناسان، اهالي فن وتعامل مثبت وسازنده با رسانه هاي گروهي راه را براي توسعه وگسترش ورزش همگاني بازكرده است.

باعث تاسف خواهد بود كه چنين مديري با اين كارنامه را سازمان تربيت بدني ناديده گرفته و فردي را جايگزين وي كند كه هيچ سابقه مديريتي درعرصه ورزش ندارد. بحث اينجا است كه اگر قرارباشد تغييري دراين بخش ويا بخشهاي ديگرصورت پذيرد، چه بهتر كه نيروهاي قويتر و آگاهتري جايگزين مديران فعلي شوند و اگرقرار باشد خلاف اين عمل شود ديري نخواهد پاييد كه ورزش كشور و بخصوص رييس آن با چالشهاي جدي روبروخواهند شد.