با توجه به ملاحظات شديد و اخير آژانس در حفاظت از اسناد و گزارشاتي كه صرفا براي اطلاع اعضاي رسمي شوراي حكام ( و نه افكار عمومي) توزيع مي شود و بر اساس پيگيريهاي زياد ، يك ديپلمات عضو شوراي متن كامل گزارش البرادعي را در اختيار خبرنگار خبرگزاري مهر در وين قرار داده است كه بخشهاي مهم آن عينا تقديم مي گردد.
به گزارش خبرگزاري مهر در بخش ابتدايي اين گزارش به مصوبات قطعنامه 24 سپتامبر گذشته شوراي حكام از جمله : اجراي تدابير شفاف ساز وراي درخواست هاي رسمي مربوط به پادمان و پروتكل الحاقي ، دسترسي به افراد و اسناد مربوط به تجهيزات دو منظوره ، برخي سايتهاي نظامي و مراكز تحقيقاتي ، تعليق كامل فعاليتهاي مرتبط با غني سازي از جمله فرآوري موار اورانيومي، تصويب فوري پروتكل الحاقي در مجلس و .. اشاره شده است.
در گزارش البرادعي كه به تشريح روند همكاريها و بازرسي از ايران از سپتامبر گذشته تاكنون اختصاص يافته در مورد موضوع آلودگي آمده است: « آژانس به تحليل منابع ذرات اورانيوم كم غني شده (LEU) و برخي ذرات اورانيوم زياد غني شده (HEU)كه در ايران پيدا شدند ادامه مي دهد تا درستي و كامل بودن اظهارات ايران در زمينه فعاليت هاي غني سازي اش را مورد بررسي قرار دهد. تحليل نمونه هاي محيطي جمع شده در مكاني در يكي ديگر از كشورهاي عضو كه به گفته ايران قطعات سانتريفوژدرميانه سال هاي 1990 قبل ازفروش به ايران درآنجا نگهداري مي شده ، نشانه اي مواد هسته اي را ثابت نكرده است.»
در مورد برنامه غني سازي ايران نيز ، البرادعي در گزارش خود ضمن اعلام همكاري ايران براي گفتگو با دو نفر از دست اندكاران ايراني ابتدا به موضوع پيشنهاد سال 1987 كه در گزارش دوم سپتامبر گذشته وي ذدكر شده بود اينگونه پرداخته است: «همان طور كه قبلا نيز به شوراي حكام گزارش شد، ايران در ژانويه 2005 (دي 1383) يكي كپي از سندي يك صفحه اي و دست نوشته به آژانس نشان داد كه بر اساس آن ميانجي هاي خارجي درسال 1987 فروش برخي قطعات و تجهيزات را به ايران پيشنهاد داده بودند. ايران گفت كه فقط برخي از قطعات ازيك يا دو سانتريفوژ اسمبل نشده، و طرح ها و ويژگي هاي مربوطه از سوي شبكه تدارك ارسال شده و تعدادي از ديگر آيتم هاي تجهيزات كه در سند به آنها اشاره شده، به طور مستقيم از ديگر ارائه كنندگان خريداري شده است. بيشتر اين قطعات و آيتم ها در اظهارات اكتبر 2003 ايران به آژانس نيز آورده شده بود. »
به گزارش خبر گزاري مهر به نقل از يك ديپلمات عضو شوراي حكام مدير كل آژانس در ا دامه گزارش خود با اعلام اينكه اسناد بيشتري اخيرا در ارتباط با اين موضوع شامل: طرح هاي مربوط به قطعات و ماشين هاي سانتريفوژ پي 1؛ ويژگي هاي فني ساپورت كننده ساخت ذرات واسمبل كردن سانتريفوژ؛ و اسناد فني مربوط به عملكرد سانتريفوژ ؛ طرح نمودارريزشي اندازه هاي مختلف آبشارهاي ( ايزوتوپ هاي جداسازي) طرحهاي R&D توسعه و تحقيق و .... به آژانس ارائه شده افزوده است: « آژانس در حال بررسي همه اسناد مربوط به توضيحات بالا و مقايسه آنها با اسنادي از منابع ديگر مي باشد.»
موضوع ديگر گزارش البرادعي به پيشنهاد نيمه 1990 در زمينه سانتريفيوژ پي تو اختصاص يافته و وي با اعلام اينكه ايران اظهار مي دارد كه جز اسنادي كه تا كنون ارائه داده هيچ سند و مدرك تازه و قابل ارائه اي در اختيار ندارد مي نويسد: « ايران هيچ اطلاعات يا سند بيشتري براي حمايت اظهارات خود كه هيچ كاري براي پيگيري طرح پي 2 بين سال هاي 1995 و 2002 انجام نداده، ارائه نداده است. »
البرادعي سپس به فعاليتهاي ايران در زمينه سانتريفيوژ پي تو بين سال هاي 2002 تا 2003 و شرح اقدامات پيشين از جمله اقدامات يك پيمانكار در بخش R&D مربوط به يك طرح تغيير يافته پي 2 و پايان اين فعاليت در جولاي 2003 و برخي خريدهاي محدود در اين زمينه اشاره كرده و نتيجه گرفته است : « ارزيابي آژانس از اين خريدها و مقادير ارسال شده با كمك ساير اعضاي آژانس ادامه دارد.»
البرادعي در خصوص چگونگي ارسال اسنادبا تاييد اظهارات ايران در مورد سانتريفيوژ پي تو مي نويسد: « علاوه بر سندهايي كه در بالا به آنها اشاره شد، از زمان آخرين گزارش به شوراي حكام ايران همچنين دسترسي آژانس به تعدادي از اطلاعات و اسناد مربوط به تلاش هاي خود در انتهاي دهه 1980 و اوايل 1990 و همچنين سندهاي مربوط به ارسال انجام شده در سال هاي 1994 و 1995 را فراهم كرده است. اين اطلاعات به همراه اطلاعاتي كه از مصاحبه ها در ايران به دست آمد، يافته هاي آژانس و اطلاعات ديگري كه از راههاي ديگر در اختيار آژانس قرار گرفته بود، با گفته هاي ايران درباره عملكردهايش در پايان دهه 1980 و اوايل دهه 1990 براي نخستين گام برنامه R&D پي 1 سازمان انرژي اتمي ايران همخواني داشت. از ايران خواسته شد اسناد بيشتري ارائه دهد تا آژانس قدر شود ارزيابي خود را در اين زمينه كامل كند.»
مديركل آژانس در مورد مباحث بين ايران و واسطه ها مي نويسد: « ايران تاكيد دارد كه پس از ديدارهاي كه به پيشنهاد 1987 و دريافت قطعات و اسناد انجاميد، هيچ ارتباطي بين منابع رسمي ايران و شبكه تدارك پيش از 1993 انجام نشد. ايران تكرار كرد كه ارتباط براي پيشنهاد ميانه دهه 1990 به پيشنهاد شبكه تدارك بوده است و نه به پيشنهاد ايران.» همچنين « ايران قبلا تاكيد كرد كه در پي پيشنهاد نيمه 1990 از سال 1996 تا 1999 تا 10 ديدار با ميانجي ها برگزار شد. اطلاعات مربوط به اين اظهارات از سوي يكي از افراد مصاحبه شده از سوي آژانس به دست آمد. ايران اعلام كرد كه اين ديدارها همه مربوط مي شد به مباحثي در زمينه كيفيت پايين تعدادي از قطعات پي 1 كه به ايران داده شده بود.»
ايران تاكيد دارد كه هيچ مرتبه اي در ميان اين مدت درباره طرح هاي پي 2 و يا تهيه سانترفوژ پي 2 و يا روتورها بحث نشدهاست.
به گزارش مهر البرادعي با اعلام اينكه "هيچ توسعه جديدي براي گزارش كردن درباره فعاليت هاي استخراج اورانيوم در ايران و همچنين درباره فعاليت هاي مربوط به پلونيوم و بريليوم وجود ندارد" افزود: « آژانس در انتظار نتيجه تست هاي شبكه آزمايشگاههاي سازمان ملل درباره نمونه هاي پلوتونيوم كه در اوت 2005 براي كامل كردن ارزيابي نهايي آزمايش هاي پلوتونيوم ايران را ببينيد. »
وي در زمينه ادامه اجراي پروتكل الحاقي به دسترسي آژانس از سپتامبر 2005 بر اسن اساس و در پي نامه 10 نوامبر 2003 ايران اشاره كرده است.
وي در مورد ديدارها و بحث ها شفاف خود با مقام هاي ايراني نوشته است: « در يكم نوامبر 2005 پس از ديداري كه در 30 اكتبر 2005 ميان آقاي لاريجاني دبير شوراي عالي امنيت ملي ايران و معاون مدير كل آژانس در امور پادمان ها صورت گرفت، آژانس دسترسي به ساختمان هاي خواسته شده در محوطه پارچين را پيدا كرد. آژانس هيچ فعاليت غير معمولي در ساختمان هاي بازرسي شده پيدا نكرد. ارزيابي نهايي آژانس تا زمان مشخص شدن نتيجه تست نمونه هاي محيطي تعليق مي شود. هيچ توسعه جديدي درباره سوال هاي مربوط به دسترسي به سايت هاي شيان-لويزان وجود ندارد. »
البرادعي در خصوص تعليق مي نويسد: « آژانس به كنترل تاسيسات مربوط به سانتريفوژ گاز اورانيوم و برنامه غني سازي ليزري ادامه داده است و هيچ ناهمساني با فعاليت هاي داوطلبانه ايران وجود ندارد.»
وي در بند 18 گزارش اضافه مي كن : « ايران در 24 اكتبر 2005 آزانس را مطلع كرد كه تبديل اورانيوم كه در اوت 2005 در تاسيسات تبديل اورانيوم (يو سي اف) آغاز شد در يكم نوامبر 2005 پايان مي يابد و فعاليت ديگري با 150 استوانه ديگر يك هفته بعد آغاز مي شود (GOV/INF/2005/13). تغذيه از كيك زرد براي اين روند در 16 نوامبر 2005 آغاز شد. سپس همه يو اف 6 توليد شده در يو سي اف تحت كنترل آژانس باقي ماندند. »
همچنين در نوامبر 2005 آژانس اطلاعات مربوط به طراحي راكتور تحقيقات هسته اي ايران در اراك را با ديداري به دست آورد و در آن ديدار مشخص شد كه ساخت غيرنظامي و مهندسي راكتور ادامه دارد.
البرادعي در ارزيابي كامل كنوني خود با شاره به اينكه از سپتامبر " ايران در ارائه دسترسي به اسناد بيشتر مربوط به پيشنهاد 1987 و اجازه مصاحبه با افرادي كه در بحث ها با شبكه تدارك مشاركت داشته اند، پيشرو بوده است" چنين مي نويسد: « از آن زمان. اگر چه هنوز موضوعاتي هستند كه بايد درباره چگونگي شكل گيري پيشنهاد نيمه 1990 حل شوند. آژانس هنوز در حال جستجوي تضمين هاي بيشتري است كه دربرنامه2 -P در بين سالهاي 1995 و 2002 اجرا نشده است.»
آژانس در حال حاضر در حال بررسي اطلاعاتي است كه از سوي ايران در برنامه هاي غني سازي 1-P و 2-P تهيه شده و به ايران در اهميت ارائه اسناد حمايتي بيشتر كه درخواست شده تاكيد كرده است.
وي با اشاره به گزارش قبلي خود افزوده: « به منظور روشن شدن برخي مسائل مهم مربوط به برنامه غني سازي ايران شفافيت كامل ايران در اين مساله الزامي بوده و زمان آن بسيار دير شده است.اقدامات شفافيت سازي بايد شامل تهيه اطلاعات و مدارك مربوط به تهيه مواد و ابزار دو منظوره در برنامه هسته اي باشد و اين اجازه را فراهم آورد تا از مكانهاي نظامي و مكانهاي R&D كه با مركز تحقيقات فيزيكي وسايت لويزان -شيان همكاري داشته اند، ديدارهايي به عمل آيد.در اين زمينه آژانس از اجازه دسترسي به سايت پارچين نيز استقبال مي كند . »
با اين وجود آژانس هنوز منتظر اطلاعات اضافي واجازه براي ديدارهاي ديگري است.اين مساله همچنين مصاحبه در زمينه دسترسي به اطلاعات لازم در مورد استفاده از ابزار و مواد دو منظوره در برنامه هسته اي ايران را مي طلبد.
دبيرخانه به تحقيقات خود درزمينه همه اطلاعات مربوط كه در برنامه هسته اي ايران نقش مهمي دارند ، ادامه خواهد داد . دبير كل نيز گزارش خور را در صورتي كه لازم باشد به شوراي حكام ارجاع خواهد داد.
نظر شما