محمدحسین فرجو، دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی‌ها در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به این‌که ما صنعت اسباب‌بازی نداریم گفت: ما نمی‌توانیم اسباب‌بازی‌های پیچیده‌ای تولید کنیم. برای مثال شرکت‌های خارجی، ۲۵۰ نوع چشم عروسک تولید می‌کنند؛ از چشم‌های رنگی برای عروسک‌های دختر و پسر گرفته تا چشم ببر و گرگ و پلنگ اما ما این امکان و تنوع تولید را نداریم و در این صنعت، تازه‌کار و بسیار کم تجربه‌ایم.
او به تاریخچه واردات اسباب‌بازی به ایران اشاره و بر ضرورت نظارت بر آن تاکید کرد و گفت: واردات اسباب‌بازی از مهرماه سال ۸۱ آغاز شد چون شورای نظارت بر اسباب‌بازی‌ها معتقد بود در دنیا، وسایل خوبی ساخته می‌شود که بچه‌های ما باید از آن استفاده کنند اما طبیعی است که باید یک سیستم نظارتی وجود داشت و اسباب‌بازی‌های وارداتی را کنترل کند.
فرجو در ادامه گفت: سال ۱۳۸۱ که واردات اسباب‌بازی آغاز شد، سهم اندکی از بازی‌ها به بازی‌های فکری و آموزشی و کمک آموزشی اختصاص داشت اما رفته رفته میزان ورود این بازی‌ها بیشتر شد و خانواده‌ها دریافتند که کودکان می‌توانند با بازی بیاموزند. حالا بیش از ۱۵ درصد اسباب بازی‌های وارداتی، بازی‌های خلاقانه و آموزشی است.
دبیر شورای نظارت بر اسباب‌بازی‌ها، بالا رفتن قیمت دلار را یکی از عوامل اصلی رو آوردن به تولید اسباب‌بازی‌های داخلی دانست و افزود: سال ۹۰ و ۹۱ با بالا رفتن قیمت دلار و تفاوت فاحشی که میان تومان و دلار و یورو پیش آمد، واردکنندگان و سرمایه‌گذاران بر آن شدند تا بر تولید داخلی سرمایه‌گذاری کنند و به تولید اسباب بازی ایرانی بپردازند. سال ۹۱ ما با ۵۵ درصد کاهش واردات اسباب بازی روبه‌رو بودیم.
به گفته فرجو، کاهش واردات اسباب بازی به این معنا نیست که از صفر تا صد آنچه تولید می‌شود ایرانی است از دید شورای نطارت بر اسباب‌بازی تغییر ۳۰ درصدی کافی است. تولیدکنندگانی هستند که یک کالای بی کیفیت چینی را به یک اسباب بازی خوب و باکیفیت تبدیل کرده‌اند و شورای نظارت وظیفه دارد از تولیدکنندگان حمایت کند.
نظر شما