پيشنهاد اخير اروپا براي عبور آبرومندانه غرب از اجلاس نوامبر است/ موضوع مذاكرات آتي ايران و اروپا بايد بر محور از سرگيري غني سازي اورانيوم و چرخه توليد سوخت هسته اي باشد

حسين شريعتمداري در گفتگو با خبرنگار سياسي "مهر" با اشاره به تهديدات تو خالي گذشته غرب و سپس پيشنهاد از سرگيري مذاكره با ايران افزود : آمريكا و اروپا از مدتها قبل با تبليغات پرحجم و گسترده اي تهديد كرده بودند در صورت بي توجهي ايران به مفاد قطعنامه سپتامبر- آخرين قطعنامه شوراي حكام- پرونده هسته اي ايران را در اجلاس نوامبر به شوراي امنيت سازمان ملل خواهند فرستاد.

وي تصريح كرد : در حالي كه ايران كماكان از پذيرش مفاد قطعنامه سپتامبر خودداري كرده است، پيشنهاد 6 دسامبر يعني 12 روز بعد از اجلاس نوامبر براي ازسرگيري مذاكرات، حكايت از آن دارد كه تهديدهاي قبلي آمريكا و متحدانش درباره ارجاع پرونده هسته اي كشورمان به شوراي امنيت سازمان ملل همانگونه كه پيش بيني مي شد، يك تهديد توخالي بوده است. چرا كه در تهديدهاي آمريكا و متحدانش، روي اجلاس نوامبر براي ارجاع پرونده تاكيد مي شد، در حاليكه روز 6 دسامبر- 12 روز بعد از اجلاس نوامبر- به عنوان تاريخ ازسرگيري مذاكرات پيشنهاد شده است.

اين صاحبنظر سياسي گفت : پيش از اين نيز با استناد به شواهد و قرائن موجود، تاكيد كرده بوديم ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت براي آمريكا و اروپا به اندازه اي خطرناك و پرهزينه است كه به حماقت و ديوانگي شبيه خواهد بود و پيش بيني شده بود كه اروپا از ارجاع پرونده به عنوان يك تهديد بهره مي گيرد و چنانچه مسئولان هسته اي كشورمان به اين تهديدها توجهي نكرده و امتياز ندهند، حريف با رسوايي ناچار به عقب نشيني خواهد بود و خوشبختانه مسئولان محترم نيز چنين كردند.

وي افزود: هنگام ازسرگيري فعاليت به تعليق درآمده UCF اصفهان برخي از مسئولان هسته اي، اين اقدام را به مفهوم ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت تلقي مي كردند كه امروزه نه تنها شاهد بي پايه بودن اين تحليل هستيم، بلكه با جرأت مي توان گفت، كه دستاوردها صرفاً در سايه ايستادگي و تن ندادن به تحميل ها به دست مي آيند.

شريعتمداري در ادامه با اشاره به جنجال رسانه اي غرب گفت : در خبري كه فرانس پرس و رويترز مخابره كرده اند، نكته  موذيانه اي ديده مي شود كه اگر از نگاه مسئولان محترم پرونده هسته اي كشورمان دور بماند، مي تواند خسارت آفرين باشد و آن نكته اين است كه برپايه گزارش رويترز، اروپايي ها اعلام كرده اند، منتظر پاسخ ايران هستند كه " آيا مي خواهد درباره ازسرگيري گفت وگوها مذاكره كند يا نه".

وي افزود : بر اين اساس اروپايي ها، مذاكره پيشنهادي را براي ازسرگيري مذاكره پيشنهاد كرده اند، به بيان ديگر پيشنهاد كرده اند كه با ايران درباره مذاكره به مذاكره بنشينند در حالي كه ايران در اعلام آمادگي خود براي ازسرگيري مذاكرات متوقف شده، تاكيد كرده بود كه موضوع مذاكرات بايد ازسرگيري غني سازي اورانيوم و ساير فعاليت هاي مرتبط با چرخه توليد سوخت هسته اي باشد.

مديرمسئول كيهان با اشاره به پيشنهاد "مذاكره براي ازسرگيري مذاكره" كه در پيشنهاد اخير اروپا آمده است، افزود: اين پيشنهاد اگرچه در ژرفاي خود از يك عقب نشيني حكايت مي كند ولي ترفند تازه اي براي فرصت سوزي و عبور از عقبه اجلاس نوامبر نيز تلقي مي شود، زيرا، علي رغم تبليغات پردامنه آمريكا و متحدانش كه اجلاس نوامبر را براي ايران، خطرناك جلوه مي دادند، اين اجلاس براي آنها خطر بيشتري داشته و دارد و تلاش آمريكا و متحدانش براي عبور از اجلاس نوامبر، طبيعي به نظر مي رسد.

وي تصريح كرد : بايد توجه داشت كه حريف از يك سو دست به تبليغات و تهديدهاي توخالي زده است و از سوي ديگر ارجاع پرونده ايران به شوراي امنيت را براي خود بسيار پرهزينه و خطرآفرين مي داند، بنابراين اگر با پس گرفتن تهديدهاي قبلي از اين اجلاس عبور كند، شكست و رسوايي بزرگي را پذيرفته است. از اين روي، با پيشنهاد "مذاكره براي مذاكره" درپي آن است كه اولاً آبرومندانه از اجلاس نوامبر عبور كند و ثانياً؛ با پيشنهاد ياد شده، زمين را براي بازي بعد و فرصت سوزي بيشتر آماده نگه دارد.

شريعتمداري در پاسخ به اين سوال كه منظور اروپايي ها از "مذاكره براي مذاكره" چيست، گفت : اگر منظور آنها، مذاكره براي تعيين چهارچوب و مبناي مذاكره باشد، اين چهارچوب از نگاه جمهوري اسلامي ايران كاملا مشخص و تعريف شده است و آن مفاد NPT، پادمان، پروتكل، اساسنامه آژانس و قوانين و مقررات پذيرفته شده بين المللي درباره حقوق معاهدات (كنوانسيون 1969 وين) است. بديهي است كه اين قوانين و مقررات بين المللي مدلول مشخص و روشني داشته و غيرقابل مذاكره است و البته اروپايي ها تاكنون بارها اين مفاد قطعي و غيرقابل تغيير را زير پا گذاشته و تعهدات قانوني خود را آشكارا نقض كرده اند.

مدير مسوول كيهان در ادامه افزود: حالت دوم آن است كه منظور اروپايي ها از "مذاكره براي مذاكره" بازگشت به توافقنامه پاريس باشد كه پيش از اين در جريان مذاكرات اروپايي ها به طور تلويحي پيشنهاد كرده بودند با حذف تعليق UCF از متن توافقنامه پاريس، بار ديگر مذاكرات در بستر مفاد اين توافقنامه ازسر گرفته شود. در اين صورت، پذيرش پيشنهاد اخير اروپا به معني بازگشت دوباره به مقطع زماني قبل از توافقنامه اي است كه آنها با نقض تعهدات خود، در عمل آن را به طور يكجانبه لغو كرده اند و تن دادن ايران به اين درخواست، فرصت سازي براي ادامه فرصت سوزي هاي حريف خواهد بود.

وي در پايان با تاكيد بر اين كه ايران بايستي با اطمينان كامل از خالي بودن دست آمريكا و اروپا، از پذيرش پيشنهاد " مذاكره براي مذاكره" خودداري كند، تاكيد كرد : ايران بايد ادامه مذاكره را تنها با موضوع بحث پيرامون چگونگي ازسرگيري غني سازي و با قيد زمان مشخص بپذيرد و در غير اين صورت بعيد نيست در زميني كه اروپايي ها تعيين كرده اند مشغول بازي شده باشد.