به گزارش خبرنگار مهر، در جلسه علنی روز سه شنبه مجلس شورای اسلامی بررسی موادی از طرح نحوه فعالیت احزاب و گروه های سیاسی در دستور کار مجلس قرار گرفت.
این طرح شامل ۲۴ ماده است که پیش از این ۱۲ ماده آن در صحن علنی مجلس مورد بررسی قرار گرفته بود و جهت بررسی بیشتر مجددا به کمیسیون بازگشته بود و از جلسه امروز بقیه مواد این طرح در دستور کار بررسی قرار دارد.
بر اساس ماده ۱ این طرح اصطلاحات به کار رفته در این قانون دارای معانی مشروح زیر می باشد:
۱- حزب، تشکیلاتی است متشکل از اشخاص حقیقی که با برنامه مشخص در جهت کسب مشارکت در قدرت سیاسی و نقد و اصلاح آن در چارچوب قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران بر اساس مرامنامه و اساسنامه مصوب خود در سطح ملی یا استانی فعالیت می کنند.
حزب می تواند تحت عناوین دیگری مانند گروه، جمعیت، انجمن، جامعه، مجمع و سازمان سیاسی فعالیت کند.
۲- جبهه: ائتلاف سیاسی از احزاب دارای پروانه فعالیت در زمینه فعالیت مشخص است که با اطلاع کمیسیون ماده ۱۰ احزاب موضوع این قانون شکل می گیرد.
۳-عضو حزب: داوطلب واجد الشرایطی که مراحل عضویت حزب را گذرانده و با پذیرش اساسنامه حزب دارای تعهدات و حقوق حزبی مطابق اساسنامه حزب باشد.
۴- عضو موثر حزب: اعضای ارکان حزب، اعضای موثر حزب می باشند.
۵- ارکان حزب: هیات موسس، مجمع عمومی، شورای مرکزی، دبیرکل و بازرسان و مسئول شعب استانی طبق اساسنامه مربوط به عنوان اعضای موثر ارکان حزب محسوب می شوند.
۶- هیات موسس: اشخاص حقیقی می باشند که امور مربوط به تاسیس و وظایف مرتبط را پیگیری نموده و برای دریافت مجوز تاسیس و پروانه فعالیت اقدام می نمایند.
۷- مجمع عمومی: بالاترین رکن حزب است که طبق مرامنامه و اساسنامه از اجتماع اعضای حزب تشکیل می شود.
۸- شورای مرکزی: متشکل از افراد منتخب مجمع عمومی است که طبق مرامنامه و اساسنامه به نمایندگی از مجمع مسئولیت هدایت و تحقق اهداف احزاب را به عهده دارد.
۹- دبیرکل: عالی ترین مقاماجرایی حزب است که منتخب مجمع عمومی یا شورای مرکزی طبق اساسنامه می باشد.
۱۰- بازرسان: اشخاص آشنا به امور بازرسی می باشند که برای نظارت بر عملکرد شورای مرکزی، دبیرکل و سایر ارکان حزب از سوی مجمع عمومی انتخاب می شوند.
۱۱- مرامنامه: سند مصوب مجمع عمومی است که بیان کننده اهداف، آرمانها، مبانی فکری، عقیدتی و خط مشی های نیل به اهداف حزب می باشد.
۱۲- اساسنامه: سند مصوب مجمع عمومی است که بیان کننده ساختار تشکیلاتی و ارکان و حدود وظایف و اختیارات، نحوه تعیین و تغییر اعضا، شرایط تغییر، اصلاح مرامنامه و اساسنامه مبنای اعتبار اسناد اداری و مالی، تعیین منابع مالی، نحوه انحلال حزب و سایر موارد مصرح در قانون می باشد.
۱۳- کمیسیون احزاب: کمیسیون ماده ۱۰ این قانون است
۱۴- مجوز اولیه: مجوز موقتی است که جهت تحصیل شرایط لازم برای صدور پروانه، فعالیت نهایی حزب توسط کمیسیون احزاب صادر می شود.
۱۵- پروانه فعالیت نهایی: مجوزی است که به موجب آن حزب اجازه دارد تا بر اساس مرامنامه و اساسنامه و در چارچوب قوانین و مقررات نظام جمهوری اسلامی فعالیت کند.
۱۶- دبیرخانه کمیسیون: تشکیلات اجرایی کمیسیون احزاب می باشد که زیر نظر کمیسیون انجام وظیفه می کند.
تبصره - صدور مجوز فعالیت و نظارت بر تشکل های صنفی که برای صدور مجوز و نظارت بر فعالیت های آنها مرجعی در قوانین و مقررات پیش بینی نشده است برعهده وزارت کشور است. وزارت کشور موظف است تا مدت سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون، صدور مجوز، نحوه فعالیت و نظارت بر این تشکل ها را تهیه و به تصویب هیات وزیران برساند.
تبصره ۲- انجمن های اقلیت های دینی موضوع اصل ۱۳ قانون اساسی، تشکیلاتی مرکب از اعضای داوطلب همان اقلیت دینی می باشند که هدف آنها حل مشکلات و بررسی مسائل دینی، فرهنگی، اجتماعی و رفاهی ویژه آن اقلیت است.
نمایندگان همچنین با اصلاح ماده دیگری ۷ شاخص برای محرومیت اشخاص از حق تاسیس حزب یا عضویت در آن تعیین کردند که بر اساس آن جاسوسان حسب تشخیص دستگاههای امنیتی و یا قضایی کشور و متجاحران به فسق و فجور، مشهوران به فساد و قاچاقچیان با استعلام از دستگاه قضایی و نیروی انتظامی از حق تاسیس حزب و یا عضویت در آن محرومند.
بندهای دیگر این ماده پیش از این به تصویب رسیده بود.
نمایندگان همچنین با اصلاح ماده دیگری مقرر کردند به منظور صدور پروانه جهت تشکیل حزب و نظارت بر فعالیت احزاب و انجمن های اقلیت های دینی و انجام وظایف تصریح شده در این قانون، کمیسیون احزاب به شرح زیر در وزارت کشور تشکیل می گردد.
۱-نماینده دادستان کشور، ۲- نماینده رئیس قوه قضائیه، ۳- یک نماینده از میان دبیران کل احزاب ملی و یک نماینده از میان دبیران کل احزاب استانی دارای پروانه فعالیت، ۴- معاون سیاسی وزارت کشور، ۵- دو نماینده به انتخاب مجلس شورای اسلامی از بین نمایندگان داوطلب. بر اساس تبصره ۱ این ماده اعضای موضوع این ماده باید ظرف یک ماه از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، انتخاب و به وزارت کشور معرفی شوند.
وزارت کشور موظف است حداکثر تا ۱۰ روز پس از آن اولین جلسه کمیسیون را تشکیل دهد. طبق تبصره ۲ این ماده اعضای کمیسیون برای مدت دو سال انتخاب می شوند و تا معرفی اعضای جدید به کار خود ادامه می دهند.
همچنین بر اساس تبصره ۳ این ماده نمایندگان موضوع بند ۳ موضوع این ماده به انتخاب دبیران کل احزاب ملی و استانی و با حدنصاب اکثریت مطلق آرای آنها انتخاب می شوند. نحوه برگزاری این انتخابات بر اساس دستورالعملی خواهد بود که با پیشنهاد کمیسیون احزاب به تصویب وزارت کشور خواهد رسید. طبق تبصره ۴ کمیسیون می تواند از نمایندگان سایر سازمان ها و افراد صاحبنظر جهت مشاوره دعوت به عمل آورد. طبق تبصره ۵ جلسات کمیسیون با حضور ۵ نفر از اعضا رسمیت می یابد و تصمیمات آن به رای حداقل ۴ نفر از اعضا معتبر می باشد.
همچنین بر اساس تبصره ۶ اعتبار مورد نیاز کمیسیون احزاب که هر سال در بودجه سالانه وزارت کشور پیش بینی می شود ذیل ردیف مستقل لحاظ می گردد. تبصره ۷ معاون سیاسی وزیر کشور، رئیس کمیسیون است و نایب رئیس از میان اعضا انتخاب می شود
نظر شما