به گزارش خبرنگار مهر، سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره شب گذشته میزبان برگزاری شب شعر اردیبهشت مینودری بود که با حضور جمع زیادی از شاعران و نویسندگان جوان حاضر در جشنواره و جمعی از اهالی ادب و فرهنگ قزوین در منطقه مینودر این شهر برگزار شد.
در این شب شعر که با اجرای محمود حبیبی کسبی برگزار می شد اشعار شاعران جوان حاضر در این جشنواره که به طور عمده با موضوع دفاع مقدس سروده شده بود برای حاضران قرائت شد. نکته جالب در این مراسم این بود که بنا بر اعلام داوران در بخش داستان این دوره از جشنواره نیز داستان هایی با موضوع انقلاب و دفاع مقدس از تعدد بیشتری نسبت به داستان با موضوع آزاد برخوردار بوده است.
نخستین شاعر حاضر در این شب شعر که به شعر خوانی پرداخت مهران حسینی شاعر قزوینی بود که شعر زیر را قرائت کرد:
می شوی از زندگی بیزار از یک جا به بعد
تکیه گاهت می شود دیوار از یک جا به بعد
می نشینی گوشه ای خلوت بدور از قیل و قال
با کسی دیگر نداری کار از یک جا به بعد
توی آیینه گذشت روز و ماه و سال را
کم کمک حس می کنی انگار از یک جا به بعد
می رسی جایی که حتی عشق شمع راه نیست
یار ترکت می کند ناچار از یک جا به بعد
خاطراتت ناگهان در دورها گم می شوند
تو فقط می مانی و سیگار از یک جا به بعد
فکر کن آن منطق الطیری که پیدا کرده ای
گم شود در قوطی عطار از یک جا به بعد
چشم های شعر کم سو می شوند و قانع اند
با همین تصویرهای تار از یک جا به بعد
زندگی تکرار لحظه هاست
می کنی عادت به این تکرار از یک جا به بعد
دیگر شاعری که شعر خوانی وی در این نشست با استقبال روبرو شد، محمد حسین بهرامیان از داوران این جشنواره بود که شعری به شرح زیر خواند:
آمد درست زیر شبستان گل نشست
در بین آن جماعت مغرور شب پرست
یک تکه آفتاب ، نه ! یک تکه از بهشت
حالا درست پشت سر من نشسته است
چادر نماز گل گلی انداخته به سر
افتاده از بهشت در این ارتفاع پست
این بیت مطلع غزلی عاشقانه نیست
این چندمین ردیف نمازی خیالی است
گلدسته ی اذان و من و های های های
الله اکبر و انا فی کل واد مست
سبحان من یمیت و یحیی و لا اله
الا هوالذی اخذالعهد فی الست
یک پرده باز پشت همین بیت می کشم
او فکر می کنیم در این پرده مانده است
سارا سلام ، اشهدالا اله تو
با چشمهای سرمه ای ، الا اله مست
دل می بری که حی علی های های های
هرجا که هست ، پرتوی روی حبیب هست
بالا بلند ، عزم تو را با لبان من
آن شب مگر فرشته ای از آسمان نبست
باران جل جله ، شب خرداد ، توی پارک
مهرت همان شب ، اشهداندر دلم نشست
آن شب کبو کبو کبو تری از بامتان پرید
نم نم نما نما نماز تو در بغض من شکست
سبحان من یمیت و یحیی و لا اله
الا هوالذی اخذالعهد فی الست
سبحان رب هر چه دلم را ز من برید
سبحان رب هر چه دلم را ز من گسست
سبحان ربی لمن و سارا بحمده ای
سبحان ربی لمن و سارا دلش شکست
سبحان ربی لمن و سارا به هم رسی
سبحان تا به کی من و او دست روی دست ؟
زخمم دوباره واشد و ایاک نستعین
تا اهدنا السرای تو راهی نمانده است
یک پرده باز بین من و او کشیده اند
سارا گمانم آنطرف پرده مانده است
حمید رضا کامرانی، ملیحه سادات قاضی، امان الله میرزایی، امیر خان پرور، فائزه زرافشان نیز از دیگر شاعرانی بودند که در این مراسم شعر خوانی کردند.
همچنین سعید بیابانکی نیز در این مراسم رباعی را خواند که به گفته خودش در همان مجلس سروده بود. این رباعی به شرح زیر است: هم قصه مپرس از کجا آمده ایم
هم قصه مپرس از کجا آمده ایم
امشب که به باغ دلگشا آمده ایم
باید که به پای واژه ها از جا برخاست
امشب که به شهر دهخدا آمده ایم
در پایان این مراسم نیز از اعضای هیئت علمی جلسات حافظ پژوهی و مولوی شناسی ۱۴ ساله قزوین تجلیل شد.
نظر شما