"پرستاران" ؛ سريالي كه ذهنيت بد مخاطبان را از بيمارستان تغيير مي‌دهد

به گزارش خبرنگار تلويزيوني "مهر"، سريال "پرستاران" كه پخش سري دوم آن به تازگي آغاز شده، عنوان اصلي آن "قديسان" است. اين مفهوم كه در نام سريال به صورت تمثيلي به كار رفته است، داستان پرستاران يك بيمارستان دولتي در كشور استراليا را به تصوير مي كشد كه در جهت مراقبت از بيماران تلاش مي كنند. هر چند قسمت هاي مختلف سريال داستان‌هاي متفاوتي دارند، اما تصويري كه از شخصيت هاي مختلف داستان ارايه مي شود، ارتباط و نقاط مشترك موضوعي دارند. در اصل هر قسمت از اين سريال شرح بخشي از فعاليت پرستاران بيمارستان است كه در داستان هر قسمت يكي از آنها برجسته مي شوند.

مجموعه تلويزيوني "پرستاران" مضموني پزشكي دارد كه در وهله نخست به نظر مي رسد اين موضوع از جذابيت بصري براي عموم مخاطبين برخوردار نباشد. اما زاويه ديد و نوع پرداخت سازندگان اين سريال به يك مضمون پزشكي به گونه اي است كه اين سريال توانسته پا را از مرزها هم بيرون بگذارد. در حالي كه بيمارستان مورد نظر با توجه به قوانين و شرايط پزشكي حاكم بر يك كشور خاص اداره مي شود و مختصات و مشخصات محلي و بومي دارد. اما استفاده از مضامين انساني در اين سريال به گونه‌اي است كه حتي مساله استفاده از يك بيمارستان و طرح مسايل پزشكي را هم تحت تاثير خود قرار مي دهد و بينندگان با موضوع هايي آشنا مي شوند كه جهان شمول و در برگيرنده صفات انساني تمامي كشورهاي جهان است.

توجه به لطف و مهرباني، برخورداري از صبر و به كارگيري تخصص در سطح بالا، داشتن احساس مسووليت زياد و علاقه نسبت به بيماران، برخورد با همكاران همانند يك خانواده بزرگ، دوري از بزرگنمايي مسايل و مشكلات و كمك به همكاران تازه وارد و مهمتر از همه رفتاري انساني و حرفه اي با بيماران بخشي از مضاميني است كه در داستان هاي هر قسمت از اين سريال گنجانده شده است. اين مسايل و ارايه شكل كلي بيمارستان به گونه اي است كه بيننده هر اندازه از خاطرات نامناسب بيمارستان و يادآوري مشكلات جسمي خاطره بدي در ذهن داشته باشد، با ديدن اين سريال نگاه تازه اي به شغل پرستاري و بيمارستان پيدا مي كند. اين مساله حتي مي تواند به بينندگان كودك و نوجوان سريال كمك كند تا ترس شان از رفتن به بيمارستان بريزد و نسبت به پرستاران و پزشكان نگاه بهتري داشته باشند. اين مساله باعث مي شود " پرستاران " از يك مجموعه تلويزيوني داستاني صرف تبديل به اثري آموزنده و زيبا شود كه هر بيننده اي را به خود فرا مي خواند.

در مجموعه تلويزيوني " پرستاران " يك بخش از بيمارستان با تمامي تجهيزات و امكانات آن در اختيار گروه سازنده قرار گرفته است. در ايران يكي از مشكلاتي كه همواره گروه هاي توليد كننده فيلم و سريال با آن مواجه هستند و اين مساله به شدت روي كيفيت كار آنها تاثير مي گذارد، نداشتن توانايي لازم براي انتخاب لوكيشن مناسب فيلمبرداري است. اما سازندگان اين سريال نه تنها در لوكيشن مناسبي موفق به تصويربرداري شده اند، بلكه حتي از اين توانايي برخوردار بوده اند كه اين لوكيشن را براي مدت زمان زيادي در اختيار بگيرند و حتي از آن در ساخت سري دوم سريال هم استفاده كنند. ايجاد فضاي واقعي فعاليت در بيمارستان شرايطي را به وجود آورده است كه اين سريال به مفهوم واقعي انعكاسي واقعي داشته باشد و بيننده لحظه اي ذهن خود را جدا از واقعيت و داستان احساس نكند.

براي انتقال فضاي كلي داستان به ذهن بيننده سريال از عناصر نورپردازي، طراحي صحنه و لباس و تصويربرداري به درستي استفاده كرده است. رنگ سفيد غالب ترين رنگ صحنه هاي مختلف اين سريال است كه همانند پس زمينه اي همه چيز را تميز، پاك و دور از هر گونه آلودگي نشان مي دهد. در ميان اين سفيدي، پوشش بازيگران همانند نقطه هاي رنگي زيبايي است كه تنوع بصري سريال را تا حد زيادي افزايش مي دهد و در عين حال شرايط دروني شخصيت هاي داستان را بهتر نمايان مي كند. در كنار اين نورپردازي يك دست و دقيق سريال باعث مي شود تمامي جزيياتي كه طراحان صحنه در بخش هاي مختلف گنجانده اند، به خوبي خود را نمايان كند و بر جذابيت هاي تصويري اثر بيافزايد.

سريال " پرستاران " در فضاي به نسبت كوچكي تصويربرداري مي شود و به جز سكانس هايي كه در هنگام ايجاد حادثه و به واسطه حضور گروه نجات در قسمت هاي مختلف گنجانده مي شود، ساير تصاوير در اتاق هاي كوچك مراقبت از بيماران، اتاق عمل و بخش اطلاعات بيمارستان مي گذرد. اما دقت زيادي كه با استفاده از حركت هاي دوربين، ميزانسن هاي چشم نواز بازيگران با دوربين و در مقابل يكديگر و ايجاد تعادل تصويري كه با استفاده از لوكيشن هاي خارجي صورت مي گيرد، شرايطي را به وجود آورده است كه به هيچ وجه محدوديت فضا در وقوع اتفاقات احساس نشود و همواره تحرك و انرژي خاصي كه در فضا به خاطر رفت و آمد بازيگران وجود دارد و ديالوگ هايي كه به اين تحرك كلي كمك مي كند، در مجموع به فضاي داستان جلوه خاصي مي بخشد.

در اين سريال حضور و شيوه نقش پردازي بازيگران تواناي آن را هم نبايد ناديده گرفت. اين بازيگران درك كامل و درستي از نقش خود دارند. رفتارهاي آنها به هيچ وجه اغراق آميز و غلو شده نيست و همانطور با بازيگران روبروي خود به عنوان بيمار يا همكاران بيمارستاني رفتار مي كنند كه در يك بيمارستان واقعي مي توان شاهد آن بود. از سويي، حضور بازيگران در اين سريال با ظرافت هاي زيادي از سوي آنها انجام مي شود؛ ارايه دقيق حس هايي كه بايد در صحنه هاي مختلف ارايه كنند، نمايش درست روابط موجود و توجه به ويژگي هاي بيمار، پرستار و پزشكان اثر را قابل تامل كرده است.  البته در اين ميان از چهره‌پردازي بسيار زيباي اثر هم نبايد غافل شد. در برخي از قسمت هاي اين سريال نشان دادن چهره يك بيمار دچار سوختگي بسيار زياد، مجروحان تصادف ها، بيماران سرطاني يا دچار مشكلات عفوني با الگو برداري از مشخصات بيماران واقعي به شكل بسيار خوبي ارايه مي شود.

البته اين سريال بدون ايراد هم نيست. يكي از مشكلات اين سريال نوسان در ميزان زيبايي قصه هاي قسمت هاي مختلف است. به اين مفهوم كه برخي از قسمت هاي سريال از جلوه خاصي بهره مي برد و داستان بسيار چشم نواز است اما برخي از قسمت ها اين ويژگي را ندارد و چندان دلچسب و زيبا نيستند. اما نكته اي كه در همه قسمت هاي اين سريال ها حذف شده، ريتم دروني و كلي داستان است كه در اجزا هر بخش به درستي اجرا شده است و جلوه مناسبي از سريال را به تصوير مي كشد.