آنها بذر در طبيعت مي نشانند و محروميت درو مي كنند!

اينجا 80 كيلومتري كوهرنگ است . 500 كيلومتر دورتر از پايتخت . قاب زرد سرچشمه هاي دز، كرخه و زاينده رود از جاده هايي كه 6 سال بيشتر از عمر آن نمي گذرد روستاي دور افتاده " سرآقا سيد " را مي بيني.

جايي كه با روستاهاي اطرافش همچون خويه ، بيراهگان و 17روستاي ديگر روي هم رفته 7هزار نفر جمعيت دارد. 

جمعيت سرگرادني كه با جان و دل از طبيعت بكر و تاريخي اين روستا حفاظت كرده اند ، از هزار سال پيش تا امروز اما در نهايت هنوز محروميت درو مي كنند. 

به گزارش خبرنگار مهر ، در جاده هاي غبار گرفته اين روستاي زيبا جاده معنايي ندارد. تاچشم كار مي كند دره هاي صعب العبور است و كوههاي به هم پيوسته اي كه از دلشان روستا و آدم هاي روستايي و عشايربيرون آمده.  

بيماري اما در اين روستا حكايت ديگري دارد. اگر مريض شدي بايد بميري ، اين را همه اهالي مي گويند.

" آخه جانم به قربانت اينجا 2 تا بهورز زير ديپلم بشتر نداره ، بعد مي خواهي اگر مريض شديم اميد درمان و شفا داشته باشيم !"

اين را پيرمردي مي گويد كه دختركش را روي دست گرفته و به چند پزشك از شهر آمده نشان مي دهد.

پيرمرد ، زن ، مرد ، بزرگ و كوچك هر روز از روزنه هاي بدون نور خانه هايي كه بوي كهنگي مي دهند بيرون را مي نگرند تا شايد سواري از شهر بيايد. 

داشتم مي گفتم اينجا 2 تا بهورز گذاشتند كه اين بنده هاي خدا هم كاري از دستشان بر نمي آيد . امكانات بهداشتي مردم اين منطقه در همين حد است كه گفتم.

اين را زنان روستايي با چهره هايي درهم شكسته مي گويند و ادامه مي دهند: خيلي از زنها و دختران به خاطر بيماري هاي  كوچك مرده اند ، چون گويي از ياد همه رفته ايم. 

بيماري در اين روستا بيداد مي كند

به گزارش خبرنگار مهر ، در حاليكه مردم روستاي سرآقا سيد و روستاهاي اطرافش از بيماري هاي مختلفي نظير بيماري  كليوي ، داخلي زنان و كودكان و... رنج مي برند راه هاي ارتباطي و جاده هاي آنان به نقاط ناهموار و قاطراني ختم مي شود كه عملا براي رفت و آمد چاره ساز نيستند.

از سوي ديگر در حالي كه اين روستا منابع آبي زيادي دارد ، بسياري از زنان حتي آناني كه باردار هستند و كودكان زير 13 سال ، مجبورند حدود 3 كيلومتر مسير براي تهيه حدود 5 مشك آب ، بپيمايند.

داروهاي گياهي ارزنده سرآقا سيد

هرچند مردم اين روستاها در تب محروميت مي سوزند اما از دل گياهان كوه هايشان داروهاي تب بر مي سازند.

پونه ، تره ، كرفس و قارچ هاي كوهي اين منطقه خاصيت درماني فوق العاده هاي دارند اما صد افسوس كه در اين منطقه حتي دبيرستاني وجود ندارد كه نوجوانان در آن به تحصيل بپردازند. آنهايي كه اگر روزي كسي از بيراهگان بيايد ، دردهايشان را تسكين دهد شايد به جاي محروميت حكيمان بزرگ برويانند.

يه گزارش خبرنگار مهر ، تاكنون تعداد زيادي از پزشكان خواسته اند به صورت داوطلبانه به اين روستاها بروند اما پشت گوش انداختن هاي مسئولان اين موقعيت را نيز از اين روستاي زيبا گرفته است.

اما ، مردم اين روستا هنوز به آباداني اميدوار و چشم به راه مسئولان هستند.