دكتر علي اصغر سلطانيه كه اولين نماينده دائمي جمهوري اسلامي ايران نزد آژانس بين المللي انرژي اتمي نيز (66-1361) بوده است ، دوم نوامبر 2004 طي سخناني كه در مركز مطالعات سياسي و استراتژيك مسكو و با عنوان "تهديد تكثير سلاح هاي هسته اي در خاورميانه " ايراد شد ، نكاتي را در خصوص ديدگاه ايران به موضوع انرژي هسته اي برشمرد.
خبرگزاري مهر با توجه به انتصاب دكتر علي اصغر سلطانيه از سوي رئيس جمهور به نمايندگي كشورمان در آژانس بين المللي انرژي اتمي ، ترجمه متن سخنراني ياد شده را كه در آن شركت كنندگان ديگري نيز از مركز مطالعات سياسي استراتژيك مسكو ، كميته دانشمندان براي تحقق امنيت جهاني ، انستيتو ثبات استراتژيك روسيه ، انستيتو روابط بين الملل مسكو و نيز از مركز اتمي كورچاتف روسيه حضور داشتند، جهت اطلاع مخاطبين از ديدگاههاي وي منتشر مي كند:
مقدمه:
جمهوري اسلامي ايران تنها كشور در منطقه استراتژيك خاورميانه است كه عضو تمام معاهدات خلع سلاح و عدم تكثير سلاح هاي هسته اي، NPT، CWC ،BWC،CTBT است.در همين حال ايران تنها كشوري است كه در بيشتر موارد از سود بردن از عضويت و همچنين استفاده از حق لاينفك خود براي استفاده از انرژي هسته اي و عوامل بيولوژيكي و شيميايي براي كاربردهاي صلح آميز محروم شده است و نهايتا ايران قرباني اصلي سلاح هاي شيميايي مي باشد.
به عنوان يك اصل و براساس انديشه هاي اسلامي، ايران يكي از فعال ترين حاميان تدابير بين المللي درباره خلع سلاح و عدم گسترش سلاح هاي هسته اي به ويژه در مورد سلاح هاي كشتار جمعي بوده است. ايران قرباني اصلي سلاح هاي شيميايي با بيش از صد هزار تلفات بوده و صدها هزار تن نيز هنوز از آن رنج مي برند و تحت درمان هستند.
تشخيص منبع عدم تكثير سلاح هاي هسته اي:
يك بازبيني انتقادي و تشخيص بي غرض از شرايط كنوني بين المللي حقايق تلخ و نگران كننده اين قرن را كه در زير آمده آشكار مي كند:
كاربرد سلاح هاي هسته اي، ادامه تكثير جنگ افزار و سلاح هاي هسته اي، عدم تمايل كشورهاي دارنده سلاح هسته اي به كنار گذاشتن سلاح هاي هسته اي به هر قيمت، در نتيجه گسترش عمودي و افقي سلاح هاي هسته اي و از زماني كه ان پي تي لازم الاجرا شده است، دو كشور ديگر دارنده سلاح هسته اي به كلوپ پيوسته اند، يك تهديد جدي به دليل توانايي تسليحات هسته اي اسراييل، تلاش ها به ويژه شكست ابتكارايران در سال 1974 براي برقراري منطقه آزاد سلاح هاي هسته اي در خاورميانه، شرايط به بن بست رسيدن كنفرانس خلع سلاح در ژنو، عدم پايبندي كشورهاي دارنده سلاح هسته اي براي محقق نمودن تعهدات صريح خواسته شده از آنها در كنفرانس بازبيني ان پي تي 2000بالاخره مورد ديگر لزوماً آخرين مورد : عدم اجراي سي تي بي تي در نتيجه رد شدن آن از سوي آمريكا.
چطور خاورميانه به يك منطقه كشمكش و درگيري تغيير كرد؟
پس از قرن ها همزيستي صلح آميز پيروان سه دين مقدس، خاورميانه، سرزمين نيايش و عشق به يك جهنم تغيير يافت: رزمگاهي ناعادلانه از خودخواهي و تعصب ساده لوحانه مذهبي از يك سو و نگراني درست انسان هاي معصوم بي خانمان از سوي ديگر. اشغالگران صهيونيست و گمراه كردن مهاجران ساده لوح با ارجاع كردن آنها به "سرزمين وعده داده شده" و قول براي انتقام گرفتن از قتل عام هاي نادعالانه توسط هيتلر! اما انتقام از مسلمانان گرفته شد كه هميشه نسل كشي غيرانساني نژاد پرستي را برضد انديشه هاي مقدس صلح آميز اسلام مي دانند!! تهديد بالقوه هولوكاست وحشتناك هسته اي ايجاد شده به دليل برنامه هسته اي اسراييل بيشتر مي شود و اين ديدگاه نيز رشد مي كند كه موضوع "هولوكاست" تدابير اسراييل براي باقي ماندن را زمينه سازي كرد.
برقراري منطقه عاري از سلاحهاي هسته اي در خاورميانه در يك سرگرداني!
درخواست جامعه بين المللي براي برقراري دوباره صلح و امنيت در اين منطقه استراتژيك هيچ تاثيري نداشته است زيرا اسراييل به طور فعالانه گزينه هسته اي را از اولين روزها پي گيري مي كرده است. اين برنامه با ايجاد كميسيون انرژي اتمي اسراييل (IAEC) در سال 1952 گام به جلو برداشت. "ارنست ديويد برگ مان" رييس اين كميسيون از مدت ها پيش ساخت يك بمب را در اسراييل حمايت كرده است تا به بهترين روش مطمئن شود كه "ما ديگر هرگز بره هايي نيستيم كه به قتل گاه برويم". آمريكا و متحدين استراتژيك اروپايي اسراييل از هيچ تلاشي براي كمك به برنامه هاي هسته اي اين رژيم دريغ نورزيدند. همه تاسيسات هسته اي به طور مخفيانه و خارج از بازرسي پادمان هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي ساخته شدند. با گذشت چند دهه از تركيب بي توجهي ، تحليل اشتباه و فريب موفقيت اميز اسراييل، سيا گزارشي را در سال 1968 منتشر كرد كه اسراييل توليد تسليحات هسته اي را به طور موفقيت آميز آغاز كرده است. اين اعلام بي شك براي تهديد كردن فلسطيني ها و كنار گذاشتن اميد بازيابي سرزمينشان و اجبار كشورهاي عربي به مصالحه بر حقوق فلسطيني ها بود. موضوع زنداني شدن تكنسين هسته اي اسراييل نيز كاري ساختگي با همين هدف بود زيرا اسراييل به طور عمومي دارا بودن سلاح هاي هسته اي انكار كرده و از سياست بازدارند گي اعلام نشده بهره مي جويد.
پس از از بين رفتن رژيم نژادپرست آفريقاي جنوبي واقعيات درباره برنامه هسته اي آن و همچنين همكاري گذشته نظامي آن با اسراييل فاش شد. بسياري از ناظران دريافتند كه يك انفجار هسته اي مظنونانه در جنوب اقيانوس هند در سال 1979 يك آزمايش هسته اي مشترك ميان اسراييل و آفريقاي جنوبي بوده است.
اسراييل انبار وسيع هسته اي با طيف وسيعي از موشك هاي بالستيك داراست كه مي تواند هر هدفي را در خاورميانه ضربه بزند.
برخي شك مي كنند كه اسراييل شايد تسليحات هسته اي وسيع خود را براي مبارزه با كودكان بي خانه مان فلسطيني كه سلاح آنها سنگ است، توجيه مي كنند! زيرا عليرغم اينكه اسراييل ازهواپيما هاي جنگي مدرن، تانك و موشك در ارتش آموزش ديده خود عليه فلسطيني ها استفاده كرده و با ناديده گرفتن كامل حاميان حقوق بشر در امريكا و اروپا قتل عام كرده است، اما آنها هنوز شكست نخورده اند.
اسراييل به هر فريبي از پيوستن به ان پي تي واجراي پادمان هاي آژانس بين المللي انرژي اتمي سرباز زده و عليرغم در خواست هاي جامعه بين الملل به ويژه قطعنامه هاي مكرر آژانس بين المللي انرژي اتمي اجرا نكرده است. آمريكا و بسياري از كشورهاي اروپايي نه تنها ناديده گرفته شده اند ولي بر خلاف اين قطعنامه راي داده اند.
ارتباط ميان پيروي از پيمان هاي خلع سلاح و عدم تكثير سلاح هاي هسته اي و به ويژه ان پي تي به طرح صلح خاورميانه و امنيت آن يك بهانه توجيه نشدني است. زيرا تا زماني كه اسراييل از سلاح هاي هسته اي، شيميايي و بيولوژيك خود دست برنداشته و از ان پي تي پيروي نكرده و در نتيجه فعاليت هاي هسته اي خود را تحت نظر كامل پادمان هاي آژانس و پروتكل الحاقي در نياورده است، كشورهاي منطقه احساس امنيت نمي كنند. اين تدابير براي تحقق منطقه عاري ازتسليحات هسته اي خاورميانه پيش نياز هستند و بنابراين تا زماني كه اسراييل اين نگراني هاي بين المللي را از بين نبرد، ما در اين چرخه سرگردان قرار داريم.
حمله مسلحانه بر ضد تاسيسات هسته اي در خاورميانه
به گزارش "مهر" دكتر سلطانيه در ادامه سخنراني خود افزود: در طول جنگ خليج فارس تابو مربوط به رژيم عدم تكثير سلاح هاي هسته اي شكسته شد. براي نخستين بار تاسيسات هسته اي al tuwaitha در عراق شامل مواد تابش ديده (سوخت هسته اي) به طور هدف مند از سوي اسراييل مورد حمله قرار گرفت. حمله قبلي اسراييل به اوسيراك، راكتور تموز در سال 1981 زماني اتفاق افتاد كه هيچ سوختي در هسته راكتور قرار داده نشده بود. اما اين حادثه هراس ها را از نتيجه حمله مسلحانه به تاسيسات هسته اي برانگيخت.
در پي حمله نظامي اسراييل به راكتور هسته اي عراق عليرغم ممانعت و آراء منفي آمريكا و كشورهاي اروپايي قطع نامه اي براي محكوم كردن اين تهاجم در آژانس تصويب شد. در نتيجه عدم وجود تدابير جهاني تاثيرگذار، رژيم صدام به تاسياست هسته اي ايران در بوشهر حمله كرد ، عراق خود نيز خسارات قابل توجهي به تاسيسات هسته اي ايران در بوشهر در سال 1984، 1985 و 1987 وارد كرد. سازمان هاي بين المللي از جمله آژانس بين المللي انرژي اتمي و سازمان ملل اين تهاجم را ناديده گرفتند.در طول كنفرانس عمومي آژانس بين المللي انرژي اتمي در سال 1990 جمهوري اسلامي ايران پيش نويس يك قطع نامه درباره "ممانعت از همه حملات مسلحانه برضد تاسيسات هسته اي در حال ساخت و يا در حال كاري كه براي اهداف صلح آميز هستند" ارائه كرد كه عليرغم ممانعت آمريكا و عدم حمايت كشورهاي اروپايي تصويب شد.
طبق اين قطع نامه هر حمله مسلحانه و تهديد برضد تاسيسات هسته اي كه در حال ساخت يا در حال كار هستند و به اهداف صلح آميز اختصاص داده شده اند، نقض منشور سازمان ملل، قوانين بين المللي و اساسنامه آژانس بين المللي انرژي اتمي است و شرايطي را پديد مي آورد كه شوراي امنيت سازمان ملل مي تواند فورا طبق قوانين اين سازمان بين المللي عمل كند.
انحراف مسير توجهات از مسائل بزرگ به مسائل كوچك
توجه جامعه جهاني از موضوعات فاجعه بار ذكر شده در بالا و تهديد بالقوه هسته اي اسراييل با سياسي كردن مسائل كاملا فني فعاليت هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران كه طبق پادمان ها و قوانين مربوطه بايد با روشي كاملا فني در آژانس حل شوند، منحرف شده است.
تصوير كامل و واضح از فعاليت هاي هسته اي ايران
گاه شمار برنامه هاي هسته اي ايران:
a) تقريباً 30 سال قبل شاه در برنامه هاي جاه طلبانه اتمي اش تصميم گرفت بوسيله نيروگاههاي اتمي 23000مگاوات برق توليد كند. ايران در سال 1974 با آمريكا ، 1976 با آلمان و 1977 با فرانسه پيمان سوخت هسته اي 10 ساله امضاء كرد. كشورهاي غربي براي عقد قرارداد مناقصه اي، پيرامون برنامه هاي اتمي ايران از جمله چرخه سوخت هسته اي با يكديگر به رقابت برخاسته بودند و آمريكا نيز در پروژه غني سازي ليزري دخيل بود!
در سال 1975 ايران 10 درصد از سهام نيروگاه غني سازي اورانيوم Euroldif كه در "تريكاستين" فرانسه در حال ساخته شدن بود خريد. شاه يك ميليارد دلاربراي جلو گيري از ورشكستگي Euroldif به آن شركت كمك مالي كرده است.
آن روزها كشورهاي غربي هرگز اين سؤال را كه ايران با داشتن منابع و ذخائر عظيم گاز طبيعي و نفت چه نيازي به انرژي هسته اي دارد مطرح نكردند. اين سياست يك بام و دو هواي آشكار است.
b) بطور طبيعي بعد از يك چنين تحول بي نظير و تاريخي، فروپاشي تاريخ 2500 ساله شاهنشاهي و جايگزيني حكومتي دموكراتيك، بررسي دقيق از تمام طرحهاي صنعتي ، فرهنگي اقتصادي و اجتماعي اجتناب ناپذير بود. با وجود اين حقيقت كه بهره برداري از نفت در فرايند صنعتي نظير صنعت پتروشيمي ارزش افزوده فراواني را توليد خواهد كرد و وابستگي انحصاري در يك گزينه براي توليد برق توجيه كننده نيست لازم بود در همان زمان پروژه هاي موجه فني و عملياتي برنامه ريزي شود. جمهوري اسلامي بعضي از قرار دادهائي را كه قبل از انقلاب منعقد شده بود را ملغي اعلام كرد و متعادل هسته اي تكميل اولين واحد نيروگاه بوشهر بسنده كرد كه بعداً به خاطر تحريمها، محروم سازي و فقدان تضمينهاي الزام آور بين المللي به لحاظ حقوقي تهيه مايحتاج اتمي، ايران هيچ چاره اي جزء جز وابستگي به منابع و كار سخت نيروهاي بومي روي چرخه سوخت اتمي نداشت. بايد به خاطر آورده شود كه ايران هيچ اورانيومي از Euroldif به عنوان يكي از سهامداران اين شركت دريافت نكرد ضمن اينكه ايران براي راكتور تحقيقاتي در تهران كه براي مصارف پزشكي و داروئي راديو ايزوتوپ توليد مي كرد نيازشديد داشت تا سوخت جديد را جايگزين سوخت قديمي بنمايد.
حال بعد از 25 سال ايران تصميم گرفته تا سال 2020 ظرفيت برق از نيروگاه هسته اي را به 7000 مگاوات برساند كه اين ميزان هنوز يك سوم برق اتمي است كه 30 سال قبل در نظر گرفته شده بود.
تحولات بين الملل ايران را به سوي خود كفائي در چرخه سوخت هسته اي سوق داد:
به گزارش "مهر" دكتر سلطانيه ادامه داد: كنفرانس سازمان ملل پيرامون گسترش همكاريهاي بين المللي براي اهداف صلح آميز(unpune) بعد از تقريباً 10 سال مذاكرات فشرده در وين ، ژنو و نيويورك سر انجام در سال 1987 در ژنو برگزار شد كه در آن، كشورهاي در طول كنفرانس چالشهاي جدي روبرو بودند.
كشورهاي صنعتي بويژه ايالات متحده براي پذيرش سند نهائي از طريق اجماع، مشكلاتي را ايجاد كردند و كنفرانس به شكست انجاميد.
كنفرانس جنبش غير متعهدها، پيرامون گسترش همكاريهاي بين المللي در خصوص استفاده صلح آميز انرژي اتمي در در سال 1983 در هاوانا كوبا برگزار گرديد و در آن از تمام اعضاء سازمان ملل خواسته شد گام مشتركي را براي گسترش همكاري در برطرف كردن موانع موجود و همكاري كامل براي موفقيت در كنفرانس unpune سازمان ملل بردارند ولي در عمل خواسته هاي كشورهاي در حال توسعه محقق نشد.
كميته تضمين تامين نيازمنديهاي هسته اي (CAS) بوسيله آژانس انرژي اتمي براي تدوين اصول فرايندي كه تامين مواد هسته اي و تجهيزات براي تاسيسات اتمي صلح آميز تضمين كند تاسيس گرديد. بعد از بيش از 7 سال مذاكرات مفصل و مبسوط در دهه هشتاد ميلادي كميته به نتيجه اي نرسيد و در سال 1987 متلاشي گشت.
برنامه همكاريهاي فني آژانس انرژي اتمي به جاي بهره مندي از بودجه منظم از طريق كمكهاي داوطلبانه و اعانات تغذيه مالي مي شد. بنابر اين ، اساس و بنيانهاي تضميني و قابل پيش بيني وجود نداشت.خواست مستمر كشورهاي در حال توسعه در طول سه دهه گذشته براي اصلاح سياست ناعادلانه آژانس از سوي كشورهاي توسعه يافته، ناديده گرفته شده است.
به گزارش "مهر" نماينده كنوني كشورمان در آژانس در ادامه سخنراني خود به تحليل همكاري ايران با آژانس در مقطع مذكور پرداخته و نتيجه گرفت:
فعاليتهاي پنهاني و اعلام نشده اسرائيل ، بي اعتنائي آن به قطعنامه هاي بين المللي طي نيم قرن گذشته، عدم پايبندي به پيمانهاي منع گسترش و خلع سلاح و پادمان تمام جامع آژانس از يك طرف و برخورد تبعيض آميز با ديگر كشورها در منطقه، بويژه جمهوري اسلامي ايران، محروميت از حق مسلم براي استفاده از انرژي اتمي براي مقاصد صلح آميز به رغم عضويت فعالش در سازمان بين المللي مربوط به پيمانهاي خلع سلاح و همكاري كامل با آژانس بين المللي انرژي اتمي از طرف ديگر نمي تواند پايدار باقي بماند. جامعه بين الملل بايد با اين مساله و تهديد بالقوه صلح و امنيت منطقه و جهان به شيوه اي اضطراري و با جديت برخورد كنند.
نظر شما