به گزارش خبرنگار تئاتر "مهر"، اين جلسه نقد و بررسي با حضور سهراب سليمي كارگردان، شهلا حائري مترجم، ميكائيل شهرستاني و افسانه ماهيان بازيگران و چند تن از اعضاي كانون ملي منتقدان تئاتر ايران از جمله عليرضا غفاري، كيوان كثيريان، اشكان غفارعدلي و علي تدين صدوقي برگزار شد.
سهراب سليمي درباره علت انتخاب اين متن براي اجرا در ايران توضيح داد: "من هيچ گاه اثري را بدون در نظر گرفتن شرايط اجتماعي انتخاب نمي‌كنم و اين نمايشنامه را كه درباره خانواده است براي اين انتخاب كردم كه معتقدم خانواده ركن اصلي و تعيين‌كننده شرايط اجتماعي است و جامعه در صورت داشتن خانواده سالم، سلامت پيدا مي‌كند."
عليرضا غفاري هم افزود: "اريك امانوئل اشميت نويسنده 45 ساله "خرده جنايت‌هاي زن و شوهري" به دليل آشناي با فلسفه به بازنگري دروني روابط آدم‌ها در اين اثر پرداخته است. او با پرداختن به يك فراموشي مصلحتي بر شناسايي "حقيقت زندگي" تأكيد دارد."
اين منتقد بازي بازيگران اين نمايش را بسيار خوب توصيف كرد و آن را نشانگر هوشمندي سهراب سليمي به عنوان كارگردان دانست و خاطرنشان كرد: "طراحي صحنه اين نمايش نيز مناسب و از رنگ‌هاي حساب شده استفاده شده است، اما به نظر من نور نارنجي در صحنه انتهايي با افكت باران همخواني ندارد." وي با اشاره به ميزانسن‌هاي اين اجرا گفت: "وزن صحنه با اين ميزانسن‌ها گاه به گوشه صحنه منتقل شده و موجب سنگيني فضاي صحنه مي‌شود."
شهلا حائري نيز درباره واژه كلاهبرداري تمام عيار كه در اين نمايشنامه به زندگي زناشوهري ارتباط داده مي‌شود و مورد انتقاد منتقدان جلسه قرار گرفته بود، گفت: "من اين نمايشنامه را از زبان فرانسه به فارسي ترجمه كردم، معادل اين واژه دقيقا در متن نمايشنامه ذكر شده است. علت اينكه چرا اين واژه را انتخاب كرده‌اند بايد از نويسنده پرسيده شود، اما نويسنده با استفاده واژه مي‌خواهد بگويد زن و مردها با بچه‌دار شدنشان، حقوقي را از جامعه مطالبه مي‌كنند كه اين كلاهبرداري است."
سليمي هم درباره علت استفاده از نور نارنجي گفت: "اين نور يك كريدور است كه به داخل تابيده مي‌شود و استفاده من از اين نور به معناي بازشدن دل گرفته‌اي است كه بايد باز شود. اين نمايش با افكت نم نم باران آغاز مي‌شود و با صداي بارش باران زياد به پايان مي‌رسد. اين باران قرار است چركي فضا را شستشو دهد و ببرد. افكت رعد و برق هم از انفجارهاي پي در پي دروني اين زن و شوهر سخن مي‌گويد."
اشكان غفاري عدلي يكي ديگر از منتقدان جلسه هم خاطرنشان كرد: "با وجود آنكه امانوئل اشميت دكتراي فلسفه دارد، اما در نمايشنامه خود حرافي نمي‌كند و شعار نمي‌دهد و ما در اوج و فرودهاي صحنه‌هاي تراژيك و كميك شاهد عمل نمايشي هستيم. اما ساختار اين نمايش به قصه‌هاي پليسي نزديك است و در برخي موارد موجب فريب مخاطب مي‌شود. ما در اين نمايشنامه شاهد زن و شوهري هستيم كه در مقابل هم نقش بازي مي‌كنند و پيش زمينه قتلي اتفاق مي‌افتد تا آنها دوباره زندگي زناشوهري خود را از نو آغاز كنند."
سهراب سليمي نيز در ادامه گفت: "خرده جنايت‌هاي زناشوهري ابتدا توسط شوراي نظارت و ارزشيابي به بهانه اينكه يك اثر اروتيك است، مردود اعلام شد، ولي من با آنها صحبت كردم و تعهد دادم كه نقطه نظرهايشان را براي اجرا لحاظ كنم و مجوز اجرا گرفتم. من معتقدم اين نمايش اصلا اثري اروتيك نيست. بلكه ريشه بسيار عميق اجتماعي دارد و يك اثر جهانشمول است. اين نمايش بازي دروغ و دروغ گفتن به يكديگر را بررسي مي‌كند."
اين كارگردان در مورد ميزانسن‌هايي كه با هم قرينه نيستند هم متذكر شد: "اصلا به قرينه‌سازي اعتقادي ندارم و با سنگين كردن گوشه صحنه از حضور بازيگران قصد نشان دادن سنگيني زندگي اين زن و شوهر را داشتم. من به كنترل غيرمستقيم بازيگر توسط كارگردان و آزادنگري بازيگر معتقدم و دست بازيگران را در ارائه خلاقيت باز مي‌گذارم."
عليرضا غفاري نيز معتقد بود كه در جامعه سنتي ايران نبايد در مورد موضوعات جامعه پست مدرن صحبت كرد، اين جامعه مراحل گذار از سنت به مدرنيته را گذرانده، ولي جامعه ايران اين مسير را طي نكرده و "خرده جنايت‌هاي زناشوهري" مسايل جامعه غربي را مطرح مي‌كند. كارگردان هم در پاسخ به نظر اين منتقد توضيح داد كه "ما در حال طي اين مسير هستيم و قصد من هم از اجراي اين نمايش همين بود."
ميكاييل شهرستاني بازيگر و دراماتورژ اين نمايشنامه نيز تصريح كرد: "بر خلاف نظر عليرضا غفاري من معتقدم كه اين نمايشنامه موضع تك تك آدم‌هاي اين روزگار است و براي تمام نسل‌ها جذاب و ديدني است. "خرده جنايت‌هاي رنا شوهري" حرف همه دوره‌ها و جوامع است و مي‌گويد زن و شوهر بايد مشاور، دوست و همسر يكديگر باشند و در ميزانسن‌ها نيز بر اين موضوع تأكيد شده است."
افسانه ماهيان بازيگر اين نمايش خاطرنشان كرد: "من با اين اثر همذات پنداري زيادي كردم و قصه اين نمايش براي تماشاگر ايراني ملموس است. اين نمايش واقعيت‌ها را بيان مي‌كند و نقشي پيچيده و سنگين دارد."
نظر شما