نيكوبذل در گفتگو با خبرنگار تجسمي "مهر" با اعلام اين مطلب افزود: "اصلي‌ترين مشكلي كه در حال حاضر در اين حوزه وجود دارد، رسميت نداشتن عكاس خبري در اجتماع است. ايران جزو معدود كشورهايي است كه زمان وقوع يك بحران، عكاس اجازه حضور در آن محل را ندارد. مشكل ديگري كه در اين حيطه شكل گرفته يك نوع دوگانگي و حتي چندگانگي در برخورد نيروهاي دست‌اندركار دولتي است. چندي پيش قرار بود از ناآرامي‌هاي دانشگاه تهران عكاسي كنيم كه با زحمات و اصرارهاي فراوان اين امر به آن شكلي كه مي‌خواستيم با جلوگيري نيروي انتظامي انجام نشد، اما فرداي همان روز در برنامه نيروي انتظامي كساني كه در برنامه قبلي مانع عكاسي ما شده بودند، به راحتي و حتي با روي خوش از ما براي گرفتن عكس استقبال كردند."
وي افزود: "وجود نواقص در سيستم مطبوعات ما نيز مبحث عكاسي خبري را با معضلات فراوان مواجه كرده است. از مراتبي چون سردبير و مدير مسئول تا درجاتي كه در رسانه‌ها به چشم مي‌خورند به دليل بي بهره بودن از تحصيلات آكادميك مطبوعات، به ساير بخش‌ها ضربه وارد مي‌كنند."
نيكوبذل گفت: "شما به صفحه‌بندهاي روزنامه‌ها نگاه كنيد. بيشتر آنها با كسب اجازه از مديران مسئول آن نشريه و به دليل محدوديت در فضاي صفحه، عكس‌هايي كه ما با زحمات فراوان تهيه كرده‌ايم را كوچك يا با كيفيت وحشتناك اسكن مي‌كنند. در نهايت تمام ضررها متوجه عكاس است كه زحمتش پايمال شده و عكسش نيز بدون اينكه از جانب خودش مجوز داشته باشد، در روزنامه‌ها مورد بهره‌برداري و آسيب واقع مي‌شود. اين در حالي است كه اربابان رسانه‌ها براي جلوگيري از پيش نيامدن چنين جريان‌هايي مي‌توانند از ما درخواست عكس با فريم‌هاي كوچكتر بكنند. يا به عنوان مثال خود من بارها در برابر اين بي‌ملاحظگي‌ها شاهد الصاق عكس‌هاي خودم به شكل برعكس يا وارونه بوده‌ام و پاسخي كه در ازاي اين مسئله دريافت كرده‌ام، جواب‌هاي سطحي و خالي از دليل و برهان منطقي بوده است."
نظر شما