به گزارش خبرنگار پارلمانی "مهر"، متن کامل سئوال اعلمی نماینده تبریز از محمد رحمتی که در جلسه علنی 20 دی ماه مجلس شورای اسلامی مطرح شد، به این شرح است:
ابتدا شهادت سرداران سپاه را که در حادثه دلخراش سقوط هواپیما جان به جان آفرین تسلیم کردند، به ملت شریف ایران و خانواده های محترم آنان تسلیت عرض می کنم.
افزایش سرعت انتقال کالا، صرفه جویی در مصرف سوخت، افزایش سرعت انتقال مسافران و صرفه جویی در وقت آنها، استهلاک، اهمیت احداث آزادراهها را دوچندان می کند.
بر کسی پوشیده نیست که احداث آزادراه ها، شرایط دسترسی به مراکز استانها را تسهیل می کند و با انتقال صنایع به شهرستانهایی که در مسیر آن قرار دارند تحولات عمده ای را در مناطق واقع در حاشیه آزاد راهها ایجاد می کند، به این اعتبار می گویند که جاده ها و آزادراهها از امور زیربنایی و بستراصلی تحقق توسعه اقتصادی و اجتماعی است و می تواند فرصت های شغلی زیادی را فراهم سازد.
علاوه بر رونق صنعت حمل و نقل بدلیل برقراری امنیت جاده ای می تواند نقش مهمی را در توسعه ترانزیت ایفا نماید.
افزون بر این توسعه ایمنی و افزایش ضریب امنیتی و کاهش تصادفات جاده ای یکی دیگر از مزیت های آزادراهها است.
به همین سبب وزیر سابق راه در همایش چشم انداز توسعه راههای خوزستان اعلام می کند "بحران جدی آینده کشور شبکه اتوبان شهری و برون شهری است.
اگر اتوبان های مورد نیاز را نسازیم با این روند محاسبه کرده ایم که رشد تصادفات در سال 1400 سالانه 170 هزار کشته خواهیم داشت.
به همین سبب قانونگذار در ماده 28 برنامه چهارم توسعه به منظور تقویت اقتصاد حمل و نقل و بهره برداری مناسب از موقعیت سرزمینی کشور، افزایش ایمنی و سهولت حمل و نقل بار و مسافر، دولت را موظف به تکمیل حداقل 50 درصد شبکه آزاد راه و بزرگراه مرتبط کننده مراکز استانها و تکمیل صد درصد شبکه گذرگاههای شمال - جنوب ، شرق - غرب و بزرگراههای آسیای در محدوده کشور کرده است.
با توجه به این مهم احداث آزاد راه زنجان - تبریز به دلیل واقع شدن در مسیر ترانزیت غرب به شرق از جایگاه ویژه ای در حمل و نقل مسافر و کالا برخوردار است و در صورت احداث و تکمیل آن علاوه بر اینکه استانهای مختلف تهران، قزوین، زنجان ، همدان ، کردستان ، کرمانشاه ، آذربایجان شرقی، غربی و اردبیل را که از پرترافیک ترین جاده ها هستند به یکدیگر متصل و ارتباط بین شهرهای غربی کشور با تهران را تسهیل می کند و می تواند در ترغیب و تشویق کشورهای منطقه برای انتخاب ایران به عنوان اصلی ترین مسیر ترانزیت کالا موثر باشد. ضمنا موجب اتصال جاده های کشور به خارج از کشور و اتصال ایران به اروپا از طریق ترکیه خواهد شد.
صرف نظر از موارد یاد شده:
اولا- بجز تهران میزان کالای حمل شده برون استانی و درون استانی، استانهای آذربایجان شرقی ، غربی، زنجان، قزوین، کردستان، همدان و کرمانشاه در سال 83 معادل 42 میلیون تن می باشد.
مسافرین جابجا شده در استانهای یاد شده بوسیله وسائط نقلیه زمینی در سال 83 نزدیک به 50 میلیون نفر بوده است. تعداد سفر وسائط نقلیه فقط در آذربایجان شرقی در سال 83، 557 هزار فقره بوده است.
ثانیا- با توجه به قرار گرفتن جاده فعلی زنجان - تبریز در مسیر کوهستانی ، این جاده یکی از خطرناک ترین و پرترافیک ترین جاده هاست و به تبع آن میزان تصادفات و سوانح نیز بسیار بالاست به نحوی که در حال حاضر 8/6 درصد ترافیک و 2/10 درصد تصادفات جاده ای کشور مربوط به محور زنجان - تبریز است. بطوری که سالیانه حدود 500 نفر در این محور در اثر حوادث رانندگی جان خود را از دست می دهند.
به موجب گزارش ناجا: مجموع تصادفات فوتی و جرحی و خسارتی در 9 ماهه سال 83، 1374 فقره و در 9 ماهه 84، 1530 فقره بوده است.
مطالعات انجام شده نشان می دهد که با احداث این آزادراه احتمال وقوع حوادث رانندگی به کمتر از 10 درصد کاهش خواهد یافت. به همین دلیل احداث آزاد راه زنجان - تبریز بطول 285 کیلومتر در سال 75 در دستور کار دولت قرار گرفت تا درسال 80 مورد بهره برداری قرار گیرد.
اجرای این پروژه از چنان اهمیتی برخوردار بود که در صفحه 344-234 گزارش مطالعاتی پروژه های عمرانی ملی سال 82 آمده است "این طرح در سال 81 از سوی شورای سیاستگذاری اولویت های توسعه ملی به عنوان یکی از طرح های عمرانی ویژه انتخاب شده که پیگیری های لازم برای اتمام آن قبل از سال 83 ضروری است".
اکنون سوال بنده و مردم شریف منطقه و نمایندگان محترم شمالغرب و به ویژه نمایندگان تبریز این است که چرا در اجرای پروژه ای با این اهمیت تعلل شده و با وجود اینکه در پایان سال 84 قرار داریم و علیرغم پیگیری هایی که در سال 81 از طریق وزیر وقت راه، مدیران عامل بانک های صادرات و ملی، رییس بانک مرکزی، و رییس جمهور به عمل آمد و جملگی قول مساعد مبنی بر تسریع در احداث این آزاد راه دادند چرا هنوز این آزادراه به پایان نرسیده است؟
اما بخش دوم سوال؛
متاسفانه آقای وزیر در این 20 دقیقه از هر دری سخن گفتند بجز پاسخ به سوال اینجانب درباره آزاد راه زنجان - تبریز و کوتاهی های به عمل آمده در احداث و تکمیل این آزاد راه!. البته من از آقای رحمتی به واسطه تلاش شان برای اجرای پروژه هایی که ذکر کردند تقدیر و تشکر می کنم و تاکید می کنم که ایشان عنایت ویژه ای نیز به آذربایجانیان دارند.
اما از آنجا که آقای وزیر خودشان در جمع نمایندگان یکی از استانها گفته بودند که در حق مردم آذربایجان ظلم شده است و به خود من گفتند که مردم آذربایجان مردمی نجیب اند و در حق آنها اجحاف شده و حقوق آنها در رابطه با این پروژه که جنبه ملی دارد و همه مردم و بخصوص مردم شمالغرب کشور در آن ذینفع هستند به موقع ادا نشده است ، چه خواهند کرد.
مگر جنابعالی در 24/2/84 در تبریز در جمع خبرنگاران نگفتید که محور سرچم - بستان آباد امسال به بهره برداری خواهد رسید و تا اواخر سال جاری این مسیر تا بستان آباد بطور کامل آسفالت می شود.
چرا به این وعده عمل نگردید؟ در نامه ای که به من نوشتید و حالا نیز آنرا تکرار می کنید اظهار می دارید که امیدواریم این محور تا اواسط 85 به پایان برسد!
مگر در سال 75 قرار نبود این پروژه در سال 80 به پایان برسد و اکنون که در پایان سال 84 هستیم هنوز کمتر از 75 درصد آن تکمیل شده است. مضافا در سال 75 اعتبار مورد نیاز برای تکمیل پروژه 6/25 میلیارد ریال برآورد شده بود اما اکنون به 267 میلیارد ریال افزایش یعنی به ده برابر افزایش یافته و ده برابر تعدیل خورده است!
چه کسی باید پاسخگوی زیان وارده به بیت المال و خزانه دولت باشد؟
اگر سوال من از آقای وزیر راه مطرح می شود در حقیقت این سوال متوجه کل حاکمیت است چون احداث و تکمیل سابق و فعلی، وزرای امور اقتصادی ، مدیران عامل بانکهای ذیربط، وزارت صنایع ، وزارت نفت ، وزارت کشور ، استانداران آذربایجان شرقی و سازمان مدیریت باید پاسخگو باشند. پاسخ 20 دقیقه ای آقای وزیر حاکی از آن بود که بخش وسیعی از اهتمام دولت معطوف به سایر پروژه هاست و دغدغه من و مردم شریف آذربایجان این است که مبادا اعتبار یک پروژه در پروژه های دیگر مصرف شود همچنان که به دستور آقای احمدی نژاد اعتبار مورد نیاز بخشی از سد شهید مدنی در سال 85 به تعهدات ایشان در قم برای انتقال آب از سرشاخه های دز به قم رود اختصاص یافته است!
همچنان که اشاره کردم در رابطه با این پروژه ، در سال81 پیگیری های متعددی از وزیر وقت راه، مدیران عامل بانکهای عامل، وزیر امور اقتصادی و دارایی و رییس جمهور محترم به عمل آوردم، نامه های آنها حاکی است وعده هایی دادند لیکن هنوز به نحو مطلوب به آنها عمل نشده است.
از اینرو، به رغم اینکه معتقدم آقای وزیر توجه لازم را به این پروژه دارند، اما از آنجا که ایشان در این خصوص پاسخ قانع کننده ای ندادند از اینرو قانع نشدم.
نظر شما