يك نمايش كارگاهي و تجربي برگرفته از تئاتر نو ژاپن

به گزارش خبرنگار تئاتر "مهر" از نشست مطبوعاتي گروه ژاپن - روماني مطرح شد : "ايزومي آشيزاوا" كارگردان نمايش "صخره هاي آبي" ، دانشجوي دكتراي تئاتردانشگاه " يل " از ايالت نيو آهيو امريكا، امسال ميزبان جشنواره فجر است. نمايش قبلي وي كه در سال 2002 در ژاپن وآمريكا اجرا شد، "مدوسا" نام داشت. نمايش "صخره هاي آبي" در سال 2004 براي اولين بار در روماني اجرا وقرارهمكاري آن با بازيگران روماني گذاشته شد .

صخره هاي آبي (ژاپن _ روماني ) به كارگرداني ايزومي آشيزاوا

 نمايش "صخره هاي آبي" دو شخصت محوري دارد كه يكي روح صخره هاست و ديگري يك كشيش است . دو كاراكتر مظهر دو چيز متفاوت هستند. كاراكتر مرد، مظهرفرهنگ جديد و كاراكتر زن ، مظهر فرهنگ قديم . در واقع اين نمايش از مذاهب جهاني كه در قديم و جديد تعريف شده صحبت مي كند .

نمايش برگرفته از داستان "جيسون و آراگوناتا" از اوديسه هومراست و در آن داستان "جيسون" كه براي گرفتن پشم زرين به دوستانش خيانت مي كند، را تعريف مي كند. البته اين داستان در بطن نمايش است و بايد با نشانه شناسي اين موقعيت را دريافت. نمايش بر دوعنصر صخره و نقاب تاكيد دارد و با ميني ماليستي كردن اشياء در صحنه، به اين مهم دست مي يابد .

بازيگر روماني نمايش هم ضمن معرفي خود گفت : براي اولين بار است  اين تجربه تئاتري را از نمايش دارم و نيز اولين بار است كه به ايران مي آيم. در واقع اين نوع از تئار كه برگرفته از تئاتر "نو" ژاپن است، با شيوه هاي ديگر نمايشي آميخته شده است. بازيگري با اين شيوه كه خانم ايزومي ارائه مي دهد مثل كسي است كه در آب شناور است و گويي درآن دست و پا مي زند . ضمن اينكه بازي آنها كاملا دروني است و گويي با روحشان بازي مي كنند .

  وي در ادامه افزود: تمام اين اتفاقات در حين تمرينهاي زيادي كه  انجام مي دهند و انرژي كه در بدنشان ذخيره مي كنند، مي توانند به اين فرم از حركت در نمايش دست يابند. بينندگاني كه اين نمايش را مي بينند در واقع فكر مي كنند كه يك سايه روبروي آنهاست و به عمق وجودشان مي روند .

ايزومي در پاسخ به سوالي كه در باره موسيقي نمايش شده بود، پاسخ داد: موسيقي تئاتر نو با موسيقي نمايش هاي ديگر فرق مي كند و اصلا ساختار ديگري دارد. در اينجا از موسيقي مدرن خيلي استفاده شده است. اصل موزيك يوناني است و چون من به موسيقي يوناني تسلط دارم، توانستم آن را با موسيقي ژاپني به هم بياميزم و شكل جديدي ايجاد كنم كه، حاصل آن همين موسيقي است .

وي ادامه داد: صدايي كه در نمايش پخش مي شود باعث مي شود تا بازيگر با قدرت تجسم به شخصيتي كه مي خواهد مي رسد. مهمترين ويژگي نمايش در سكوت و سكوني است كه از طرف بازيگر به تماشاگر انتقال مي يابد و تماشاگر با توجه به انرژي كه از طرف بازيگر ساطع مي شود، با نمايش ارتباط برقرار مي كند. وقتي صدا از بالا پخش مي شود يك قدرت ديگري را نان مي دهد.