به گزارش خبرگزاري مهر به نقل از پايگاه اينترنتي راديو صداي روسيه،"آندره گروزين" درباره احداث خط لوله انتقال گاز از ايران به سوي پاكستان و هند مي گويد: در اين باره توافق حاصل شد كه باعث واكنش عصبي و در نگاه اول نامتناسب ايالات متحده شد.
گروزين بر اين باور است كه اين واكنش با توجه به دو حوزه منطقه اي و فرامنطقه اي قابل بررسي است:يكي برخورد منفي آمريكا نسبت به ايران كه دائماً نشان داده مي شود و در سطح منطقه اي صورت مي گيرد و نكته ديگر در سطح جهاني كه نشان دهنده سرسختي ايالات متحده نسبت به اين پروژه و ديگر طرح هاي مشابه است.
به اعتقاد اين دانشمند خاورشناس روسيه، آمريكايي ها خواهان كنترل خود بر تمام راههاي اساسي حمل و نقل انرژي است.
به گفته اين كارشناس روسي، طبق استراتژي پيشرفت رشته انرژي در آمريكا، هرگونه صادرات انرژي از جمله در منطقه اورآسيا بايد تحت كنترل آمريكا قرار داشته باشد و همانا براي عناصر اقتصادي اين كشور نفع به بار آورد، به اين ترتيب اجراي پروژه خط لوله باكو-تفليس-جيهان به نفع آمريكا بود، ولي خط لوله انتقال گاز از ايران به سوي پاكستان و هند و يا بر فرض خط لوله انتقال نفت از قزاقستان به چين به عنوان يك كار مضر و حتي خصمانه مورد ارزيابي قرار گرفت.
گروزين در ادامه تفسير خود مي نويسد: واشنگتن به رئيس جمهوري گرجستان توصيه هايي مي كند و تلاش مي ورزد بر اوكراين تأثير بگذارد تا اين كشور دررابطه با مسئله دريافت گاز با روسيه به سازش تن ندهد.
به گزارش مهر،اين كارشناس نتيجه مي گيرد كه ملاحظات حياتي و مهم كشورهاي پاكستان وهند و اوكراين و گرجستان در رابطه با دريافت انرژي از ايران و روسيه، براي آمريكا اهميت ندارد، زيرا با استراتژي اين كشوردر رشته انرژي مطابقت ندارد و اين درحالي است كه پاكستان متحد آمريكاست و آمريكايي ها گرجستان و اوكراين را دوستان خود مي دانند.
همچنين گروزين چنين نتيجه گيري مي كند: برخورد آمريكا در رابطه با متحدان و دوستان خود مصرفي است؛ وقتي صرفه داشته باشد واشنگتن روي آنها حساب مي كند و اگر نه منافع آنها را ناديده مي گيرد؛عراق درخشان‌ترين نمونه است. اصولاً ايالات متحده به طور دائمي و تقريباً هر روز نشان مي دهد كه آماده است حتي به ضرر كساني كه آنها را متحد ودوست خود مي داند، به اهداف ملي‌گرايانه و اغلب خودپسندانه خود دست يابد.
نظر شما