"علي اكبر كردبچه" آهنگساز و نوازنده موسيقي نظامي و حماسي در گفت و گو با خبرنگار موسيقي "مهر" ضمن بيان اين مطلب افزود : امروزه بسياري از موسيقيدانان دنيا به حوزه بندي هاي اين چنيني در موسيقي اعتقاد ندارند، اينكه مثلا ما بياييم و موسيقي ها را در قالب سبك هايي تحت عناوين مختلف رمانتيك، حماسي و...بگنجانيم. با تمام اين حرف ها موسيقي انقلابي و حماسي نيز از آن دست موسيقي هايي است كه در مملكت ما جاي خودش را تا حدي باز كرده است و مردم آن را مي شناسند.
وي در مورد ويژگي هاي موسيقي انقلابي گفت : موسيقي انقلابي نوعي از موسيقي است كه براي مصارف خاص با اهداف خاصي ساخته مي شود و قرار است آن موضوع به هر صورت موسيقي كه بتواند براي القاي آن پيام خاص تاثير مثبت بگذارد.
وي ادامه داد: موسيقي كه اغلب در قالب سرود ساخته مي شود، بايد تهييج كننده وتاثير گذار باشد.
كردبچه خاطر نشان كرد : موسيقي انقلابي كشور ما موسيقي است كه در دفاع از مرز و بوم ايران ساخته مي شود و ما بايد آن را به حوزه هاي ديگر زندگي مان هم بسط بدهيم.اما توجه به اين نكتهبسيار مهم است كه از موسيقي به روز شده استفاده كرد، نه اينكه ما خودمان و اين موسيقي را در گذشته ودر حال و هواي همانروزهاي جنگ و يا در روزهاي اول انقلاب نگاه داريم.
وي با اشاره به آمدن موسيقي به ايران گفت:موسيقي و تشكيل گروه هاي موسيقي از طريق همين موسيقي هاي حماسي و نظامي به ايران آمد و از دارالفنون آغاز شد. موسيقي حماسي پدر موسيقي ايران است، تكنيك و نت خواني از اين طريق به موسيقي ايران آمده است و اولين فارغ التحصيل هاي اين مدرسه اركسترهاي سمفونيك تشكيل دادند.
كردبچه ادامه داد: زماني كه اين موسيقي وارد ايران شد، هنوز جايگاه مشخصي بين هنرها نداشت و زماني كه پس از انقلاب اسلامي در ايران اين موسيقي تا حدي جا افتاد، باز به طور دقيق جايگاه خودش را پيدا نكرد، چون در ان زمان با توجه به محدوديت هاي خاصي كه براي موسيقي قائل بودند، توقع داشتند تمام موسيقي ها در حال و هواي موسيقي انقلاب باشند، از اين رو پس از مدتي نقش اين موسيقي كمرنگ شد و اين روزها ديگر تاثير گذشته را دارد.
كردبچه خاطر نشان كرد:چه خوب بود كه در جشنواره موسبيقي فجر هم كه به مناسبت جشن هاي انقلاب برگزار مي شود، به اين موسيقي بهايي داده مي شد و جايگاه خاصي براي اجراي برنامه هاي در نظر گرفته مي شد.متاسفانه در حال حاضر موسيقي حماسي و انقلابي هيچ بازاري ندارد و موسيقي دانان اين شاخه پس از گذشته دوران هاي مختلف، نتوانستند حركتي داشته باشند كه موفق و مداوم باشد.
وي در پايان با بيان خاطره اي گفت : در آن روزها من يادم مي آيد كه گروه موسيقي داشتيم كه با تمام قوا سعي مي كرد جاي خودش را در دل مردم باز كند،از سويي مجبور بود تا با سازهاي موسيقي نظامي و حماسي قطعات را اجرا كند،اما ما كارهاي متفاوتي براي عرضه اين آثار انجام داديم تا بتوانيم كمي فضا را تلطيف كنيم. اين گروه قطعه "بندباز" استاد كلنل وزيري را با سازهاي نظامي در كنار تار و اركستر سنتي ايران به صحنه برد، اين كار هزينه و وقت زيادي برد، اما خاطره اي خوب از آن به ياد مانده است.
نظر شما