به گزارش خبرنگار مهر در کنسرت موسیقایی «گیل و آمارد» که شنبه شب ۱۰ مرداد ماه در تالار وحدت تهران برگزار شد، ناصر وحدتی و اعضای گروه در بخش اول، قطعه هایی از موسیقی اندوه مردم مناطق مختلف گیلان را اجرا کردند. این در حالی است که در بخش دوم کنسرت نیز بخشی از موسیقی های شادیانه مردان و زنان شالیکار مناطق شمالی کشورمان برای علاقه مندان اجرا شد.
وحدتی قبل از شروع بخش دوم کنسرت که با استقبال قابل توجه علاقه مندان روبه رو شد، خطاب به تماشاگران گفت: بخش اعظمی از موسیقی مناطق مختلف جهان موسیقی اندوه است که در آن افراد مصائب ناشی از جنگ، آتش سوزی، مرگ و مسائلی از این دست را در قالب موسیقی با زبان منطقه خود روایت می کنند. اساسا موسیقی اندوه جایگاه ویژه ای در همه جای دنیا دارد، شما در همین ایران خودمان می بینید که در مهمانی ها هم وقتی مجالس شادی برگزار می شود مهمانان در آخر مجلس به میزبان می گویند به عنوان نمونه آهنگ «کاروان» استاد بنان را بگذار تا مقداری اندوه نیز در این مجلس حکمفرما باشد.
وی با اشاره به نقش موسیقی های شادی آور در مناطق مختلف کشورمان نیز توضیح داد: اصولا موسیقی شادمانه برای پس زدن مرگ وارد میدان می شود و مستانه مرگ را پس می زند. مرگ مساله ای است که بی تردید سراغ هر موجود زنده ای می آید و طوری است که اصلا نمی توان برای این فضا برنامه ریزی کرد. اما شادی چیز دیگری است که می توانیم برای آن برنامه ریزی کنیم. همین شادی می تواند در آماده کردن یک فلاسک چای و نوشیدن همراه با خانواده در مکانی خوش و آب و هوا خلاصه شود. پس می بینید اگر برای مرگ نمی توان برنامه ریزی کرد اما برای شادی که می توانیم این کار را بکنیم.
این خواننده و پژوهشگر پیشکسوت موسیقی گیلان در معرفی بخش دوم کنسرت توضیح داد: کارهایی که در این بخش از کنسرت می خوانیم کارآواهای مردمان منطقه گیلان است که در حین شالیکاری آنها را می خوانند. این شادیانه های هنگامی خوانده می شود که شالیکاران « بِرَنج» را از زمین ها برداشت می کنند. نعمت خدادادی که تهرانی ها به اشتباه آن را « بِرِنج» می نامند در حالی که این عنصر خدادادی نعمتی است که «به» «رنج» و بدبختی به دست می آید. اصلا همین خورشت فسنجان که تهرانی های عزیز که امان از دست آنها به آن «فِسِنجون» می گویند در اصل به زبان گیلگی «فُسِنجان» است که به قدری خوشمزه و خوش طعم است که می توان آن را به سر و صورت مالید. اما نمی دانم چه شده که تهرانی ها در آن گوشت قرمز می ریزند، شکر می ریزند و خلاصه این خورشت را به معنا و مفهوم واقعی کلمه نابود می کنند.
وحدتی بعد از روایت این گفتارهای طنز آمیز که با خنده حاضران در کنسرت همراه بود، به معرفی گروه « گیل و آمارد» پرداخت و سپس بخش دوم کنسرت را برای علاقه مندان اجرا کرد.
نظر شما