فارنت نوشت: این دستگاه هوشمند از مودمی به‌منظور ارتباط دائم بهره می‌برد و البته به برنامه‌هایی مانند تقویم، سازمان‌دهنده کارها و برنامه پیامک‌رسان و برقراری تماس تجهیز شده بود.
این گوشی هوشمند در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۳۷۳ روانه بازار شد.
این در حالی است که برای اولین بار در نمایشگاه COMODEX که اکنون با نام CES از آن یاد می‌شود شاهد رونمایی از IBM Simon بودیم. در آن زمان واژه گوشی هوشمند متداول نبود و این دستگاه با نام تبادل‌کننده شخصی شناخته می‌شد اما پس از گذشت یک سال، واژه گوشی هوشمند متداول‌تر شد و برای این دستگاه نیز مورد استفاده قرارگرفت.
طبیعتا این گوشی از ابعاد و وزن بالایی برخوردار بود. این دستگاه، نیم کیلوگرم وزن داشت، از ابعاد ۶۴ در ۳۸ میلی‌متر بهره می‌برد و به صفحه‌نمایش مونوکرم با نور پس‌زمینه در ابعاد ۴.۷ اینچ تجهیز شده بود. این صفحه‌نمایش از نوع لمسی بود و کاربر با استفاده از یک قلم می‌توانست از آن استفاده کند.
پردازنده این دستگاه هوشمند از نوع تک هسته‌ای، ۱۶ بیتی با فرکانس ۱۶ مگاهرتز از نوع Vadem بود و صفحه‌نمایش آن نیز ۴.۷ اینچی با رزولوشن ۶۰ در ۲۹۳ پیکسل طراحی شده بود. از گوشی هوشمندی که در سال ۱۹۹۴ عرضه شده باشد چه انتظاری می‌توان داشت؟
این دستگاه هوشمند از مودمی به‌منظور ارتباط دائم بهره می‌برد و البته به برنامه‌هایی مانند تقویم، سازمان‌دهنده کارها و برنامه پیامک‌رسان و برقراری تماس تجهیز شده بود. این دستگاه هوشمند در ابتدا با قیمت ۸۹۹ دلار به بازار عرضه شده و همین موضوع سدی در برابر محبوبیت آن و نتیجتا فروش تنها ۵۰ هزار دستگاه از آن بود.
نظر شما