ایده جنگ عادلانه وابسته به مفهوم اساسی صلح است

به گزارش خبرگزاری مهر، عدم اقدام به موقع برای درخواست روادید، سبب شد تا دکتر گریگوری رایشبرگ از مؤسسه تحقیقات صلح اسلو (PIRO) نتواند به ایران سفر کند ولی متن خلاصه‌شده سخنرانی وی را دکتر تراندباکویچ کشیش و عضو مؤسسه تحقیقات صلح اسلو، ‌قرائت کرد.

قرار است متن کامل مقاله ارسالی، در صورت تصویب در هیئت تحریریه نشریه جاویدان خرد انتشار یابد.

خلاصه متن سخنرانی دکتر رایشبرگ

سنت توماس آکویناس (۱۲۲۴ / ۵-۱۲۷۴) قطعاً یکی از بزرگترین متفکران مسیحی است. او از منابع فلسفی متعددی بهره جسته از جمله ارسطو که مهم‌ترین آنهاست، و نیز از متفکران مسلمان  از جمله ابن سینا و ابن رشد، و همچنین متفکر یهودی ابن میمون استفاده کرده است. آکویناس یکی از اولین  فعالان و پیشگامان  آنچه که امروزه <گفت و گوی ابراهیمی> نامیده می‌شود، است. معروف ترین اثر او Summa theologiae  the (به زبان انگلیسی آثار الهیات و یا به معنای واقعی کلمه «یک جمع بندی از الهیات») همچنان طیف گسترده‌ای از متافیزیک، اخلاق، قانون و نظریات سیاسی را دربر می‌گیرد. در فلسفه معاصر  به تازگی بحث های زیادی در مورد ایده‌های آکویناس درباره قانون طبیعی، نظریه فضیلت و حتی جنگ عادلانه –عنوان کتابم که به خاطر آن خیلی تلاش  کردم-صورت گرفته است.  

در نوشتن این کتاب (جنگ عادلانه در اخلاق توماس آکویناس در سال ۲۰۱۶ توسط انتشارات دانشگاه کمبریج منتشر خواهد شد) متوجه شدم که  ایده  جنگ عادلانه وابسته به مفهوم اساسی صلح است. جنگ را نمی‌توان بدون اشاره به صلح تعریف کرد، در حالی که صلح را می‌توان بدون اشاره به جنگ قابل درک کرد. در واقع، در بخش ۲-۲، مسأله ۲۹) یک بخش کوتاه به مفهوم صلح - تعریف آن، صاحبان، انواع، مناطق، و منابع اختصاص داده است .در واقع درباره ملاحظات او درباره صلح بسیار کمتر از آنچه که شایسته است، نوشته شده‌است.  

برای پر کردن این شکاف، من این مقاله را برای ارائه در مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران آماده کرده‌ام. امید من این است که بتوان از آن به عنوان گام مهمی برای گفت و گو در مورد مفهوم صلح در اسلام و مسیحیت استفاده کرد.

The Idea of “Peace” in the Christian Thought of Thomas Aquinas

Gregory M. Reichberg

Research Professor, Peace Research Institute Oslo (PRIO)

St. Thomas Aquinas (۱۲۲۴/۵–۱۲۷۴) is widely considered to be one of the greatest of Christian thinkers. He drew on a variety of philosophical sources, Aristotle most notably, but also from the Muslim thinkers Avicenna and Averroes, as well as the Jewish thinker Maimonides.  Aquinas was one of the earliest practitioners of what today would be called “Abrahamic dialogue.” His most famous work, the Summa theologiae (in English the Summa of Theology or literally “a summation of theology”) continues to be cited in wide variety of disciplines including metaphysics, ethics, law and political theory. Within contemporary philosophy there has lately been much discussion about Aquinas’s ideas concerning natural law, virtue theory, and even just war – the topic of a book I have nearly competed. In writing this book (Just War in the Ethics of Thomas Aquinas to be published in ۲۰۱۶ by Cambridge University Press) it became apparent to me that the idea of just war is dependent upon the more fundamental notion of peace. War cannot be defined without reference to peace, while peace can be understood without reference to war. In fact, within his Summa of Theology Aquinas devoted (part ۲-۲, question ۲۹) a short section to the notion of peace – its definition, possessors, kinds, zones, and sources. Very little has been written on his treatment of peace – certainly much less than is merited. To fill this lacuna, I have prepared this paper for delivery at the Iranian Institute of Philosophy. My hope is that it can serve as a springboard for dialogue about Muslim and Christian conceptions of peace.