به گزارش گروه فرهنگ و هنر "مهر" به نقل از روابط عمومي خانه تئاتر، داوود فتحعلي بيگي در جلسه نقد و بررسي اين نمايشنامه با اشاره به ويژگي هاي نمايش هاي تخت حوضي گفت: "نمايش هاي تخت حوضي نمونه اي از تئاتر روايي است كه براي اجراي اينگونه نمايش ها بايد قواعد تئاتر روايي را بشناسيم. در اين نوع نمايش ها از عناصر متفاوت كمدي استفاده شده كه همين موضوع باعث پيچيده تر شدن كار مي شود و همه اين عوامل دست به دست هم مي دهد تا افراد بسياري به دليل عدم شناخت اين عناصر به سمت نمايش روحوضي نروند."
وي افزود: "بداهه از عناصر مهم نمايش كمدي است. در اين نوع نمايش ها خيلي از موضوعات در حين اجرا و در حين اتود زدن شكل مي گيرد و اين حالت به بازيگران كمك مي كند تا به نقش نزديكتر شوند."
فتحعلي بيگي با تاكيد بر اينكه اجراي نمايش هاي تخت حوضي بايد با 50 سال پيش متفاوت باشد، گفت: "بايد ببينيم با استفاده از تكنيك هاي روز، چه كارهايي مي توان در زمينه نمايش هاي روحوضي انجام داد و ساده انگاري را كه در نمايش هاي 50 سال پيش وجود داشت به همراه نداشته باشيم."
بهزاد فراهاني رئيس هيات مديره انجمن نمايشنامه نويسان كه به عنوان منتقد در اين جلسه حضور داشت، گفت: "گستره شخصيت پردازان نمايش كمدي به تراژدي نمي رسد و علت آن اين است كه كمدي به مسائل روز مي پردازد. اما تراژدي وقتي خلق مي شود كه دگرگوني بنيادي رخ دهد. در كمدي هاي روحوضي شخصيت ها رضايت پيدا مي كنند و مي توان به راحتي سر آنان را كلاه گذاشت. تنها نمايش هايي كه از اين خضوصيت نمايش روحوضي پيروي نمي كرده، آثار بهرام بيضايي بوده كه نمايش تخت حوضي بهانه كمرنگي در نگارش آثار او بوده است."
وي افزود: "واژگان فتحعلي بيگي در اين نمايشنامه بسيار متفاوت و گوناگون است و بعضي از آنان متعلق به عصر قائم مقام و بعضي هم مربوط به واژگان بزرگ علوي مي شود. او در اين نمايش به عمد با تماشاگر به مصالحه مي رسد و پايان خوشي را براي نمايشنامه رقم مي زند."
نظر شما