مجله مهر- عطیه همتی: «سروش نوجوان» شاید یکی از محبوب ترین مجلاتی باشد که بعد از انقلاب اسلامی منتشر شد. نشریه ای که در اولین شماره اش در فروردین ۱۳۶۷ وارد کیوسک های روزنامه فروشی شد و توانست بسیاری از نوجوانان دهه شصت و هفتاد را با خود همراه و نسل جدیدی از نویسندگان و شاعران را تربیت کند. خاطرات خوش سروش نوجوان با سردبیری قیصرامین پور ۱۵ سال ادامه داشت و به گفته خودش:« من یک جوان ۲۰ ساله بودم که از پله های انتشارات سروش بالا رفتم و یک میانسال ۴۰ ساله که استعفا دادم و از پله ها پایین آمدم.» حالا هر سال ۸ آبان فرصت مناسبی است تا خاطراتمان را با شاعری که با شعرهایش قدکشیدیم مرور کنیم و این بار هشتمین سالگرد قیصر را بهانه کردیم تا به کتابخانه انتشارات سروش سری بزنیم و حرفهای قیصر را از لابه لای صفحات سروش نوجوان دوباره بخوانیم.
انتهای کتابخانه موسسه سروش چند قفسه است پر از نشریه های مجلد شده که جای خالی بعضی هایشان چند سالی هست که در انبوه مجلات دکه های روزنامه فروشی احساس می شود.
اولین شماره سروش نوجوان در اول فروردین ۱۳۶۷ در روزهای پایانی جنگ تحمیلی با مدیرمسئولی «مهندس مهدی فیروزان» و سردبیری « قیصرامین پور»، «فریدون عموزاده خلیلی»، «بیوک ملکی» شروع به کار کرد.
این عکس اولین صفحه از اولین شماره سروش نوجوان است که آقای سردبیر اولین حرفهایش را در گوش بچه ها می زند. جایی که قیصر «سروش نوجوان» را برای بچه های تعریف می کند و می گوید قرار است این مجله دوست جدیدی برایشان باشد تا دست به دست هم بدهند و قصه ها و شعرها و خاطره ها را روی هم بریزند و نوشته های همدیگر را بخوانند. برای هم نامه بنویسند و باهم مسابقه بدهند و خلاصه دوست های خوبی برای هم باشند. حرفهای خودمانی صفحه ثابتی در سروش نوجوان بود که بعدها یکی از محبوب ترین بخش های این نشریه شد.
«مجله در مجله» قسمتی از سروش نوجوان بود که بچه ها نامه ها و نقاشی هایشان را به نشانی سروش پست می کردند و باهم این قسمت را پر می کردند. مجله در مجله، مجله جداگانه ای بود که همه محتوای آن را خوانندگان سروش می نوشتند. شاید شوق نوشتن در همین قسمت بسیاری از نوجوانان آن روزها را شاعر و نویسنده کرده باشد.
شماره ۱۸۸ در آبان ماه ۱۳۸۲ پایان کار قیصرامین پور در سروش نوجوان بود تا او با نوجوان ۱۵ ساله اش خداحافظی کند و سروش نوجوان سه شماره بعد خود را بدون سردبیر منتشر کند. بعد از امین پور، «محمدرضاسرشار» سکان هدایت سروش نوجوان را به دست گرفت.
در نهایت انتشار سروش نوجوان در اسفند ۸۵ بعد از سه سال سردبیری محمدرضا سرشار بدون خداحافظی متوقف شد و قیصرامین پور نیز تنها ۸ ماه بعد از پایان این انتشار در بیمارستان دی تهران درگذشت.
نظر شما