مجله مهر: هاتف خالدی نوشته است: از آغاز حمله عربستان و هم پیمانانش به یمن، عربستان دستش را برای یاری گرفتن از برخی کشورهای عربی مانند سودان دراز کرده است و امروز قریب ۶۰۰۰ نیروی مسلح ویژه سودانی در یمن برای نبرد زمینی آمادگی حضور دارند. تحریم بانک مرکزی سودان در سال ۱۹۹۷ توسط آمریکا، نبردهای گاه و بیگاه بین دولت مرکزی و شورشیان دارفور، از دست رفتن یک سوم خاک سودان در پی تشکیل سودان جنوبی و منابع نفتی گسترده آن و همین طور پایین رفتن قیمت نفت در یکی دو سال گذشته وضعیت اقتصادی سودان را دچار بحران کرده است. اما چرا دولت خارطوم حاضر است در یمن هزینه کند؟
اخیرا مقامات سودانی اعلام کرده اند که سعودی ها بیش از یک ملیارد دلار در بانک مرکزی سودان پس انداز کرده اند. هم چنین بعد از دیدار سال گذشته عمر البشیر از قطر، قطری ها ۱.۲۲ ملیارد دلار در بانک های سودانی سپرده گذاری کردند. همین طور سهامداران اصلی بانک اصلی خارطوم سه بانک ِ بانک اسلامی دوبی ، بانک اسلامی ابوظبی و بانک اسلامی شارجه هستند.
جای تعجب نیست که با وجود سرمایه گذاری های دولت های حاشیه خلیج فارس در سودان به بحران رسیده، سودان روابطش را یکباره با ایران متحد پیشین اش قطع کند. در سال ۲۰۰۸ ایران و سودان یک سند همکاری نظامی امضا کردند و ایران در سال ۲۰۱۳ ساخت مراکز دریایی و لجستیکش را در بندر سودان سرعت بخشید. سودان و ایران از نظر ژئوپلتیک اهداف مشترکی دارند. سودان برای ایران یک گذرگاه استراتژیک برای رسیدن به آفریقاست و از آن سو خارطوم را از لحاظ اقتصادی و نظامی همیشه چشم به کمک های ایران دوخته است. اما از سال ۲۰۱۳ پس از بستن حریم هوایی عربستان به روی البشیر که برای دیدار روحانی به تهران می رفت روابط سودان با ایران به تیرگی رفت. اول بستن مرکز فرهنگی ایران در سودان در سپتامبر ۲۰۱۴ به بهانه تلاش ایران برای گسترش شیعه در سودان و بعد با آن سخنرانی پر غرض رییس جمهور که ایران را به دادن وعده های عملی نشده در کمک به سودان بحران زده متهم کرد و گفت ایران حتی یک سنت هم به سودان نداده است و این خود سودانی ها بودند که از بحران بیرون آمدند.
نظر شما