انتشار روایت تصویری سعید کیایی از مجالس روضه‌ زنانه تهران

به گزارش خبرنگار مهر، تازه‌ترین کتاب سعید کیایی عکاس، نویسنده و پژوهشگر در قالب مجموعه‌ای از تصاویر وی از روضه‌های زنانه با عنوان «دهم ماه»  منتشر شد.

کیایی در این کتاب تصاویر از مجالس روضه‌های زنانه در تهران را که در فاصله سال‌های ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۳ گرفته شده است در قالب ۷۲ صفحه گردآوری کرده است و انتشارات خیمه نیز آن را با قیمت ۱۰ هزار تومان منتشر شده است.

به گفته کیایی برای انتشار این کتاب  وی با بانیان حدود ۱۲۰ مجلس صحبت کرده است  و در نهایت تنها ۱۱ مجلس به وی اجازه دادند که به عکاسی از آنها بپردازد. و در این ۱۱ مجلس نیز حداقل ۳ دقیقه تا حداکثر ۲۰ دقیقه اجازه عکاسی داشته و به طور عموم هم بین ۵ تا ۷ دقیقه برای این کار وقت گذاشته است.

نفیسه مرشدزاده سردبیر سابق ماهنامه داستان همشهری در بخشی از مقدمه‌ای که برای این کتاب نوشته است آورده است: 

تصویر عمومی و سطحی از روضه زنانه، پیرزن‌هایی است دورتا دور یک اتاق که صلواتی کشیده و طولانی می فرستند، چایی به دست، به زن میان سالی که نصیحت می‌کند یا در میکروفون زده زیر صدایش گوش می‌کنند و تک مصرع نوحه زن را با صدایی جیغ دم می‌گیرند.

 این تصویر مدت‌هاست به همین شکل مانده و به روز نشده  و بر اساس همین تصویر و از نظر همان قضاوتگران سطحی، عمر این مجالس زنانه به اندازه باقیمانده عمر همان پیرزن هاست، قدیمی‌ها که بمیرند این شکل هم با آن‌ها می‌میرد. از نظر آن‌ها در سال های آینده و با تغییرات جامعه این مجالس پایان می یابند. اما واقعیت چیز دیگری‌ست.

کتابی که پیش روی شماست، تنها یک مجموعه عکس نیست؛ بلکه رویکردی پژوهشی به زندگی روزمره‌ی زنان ایران (با نگاه به زنان تهرانی) با تأکید بر تحلیل شکل و سازوکار حضور آنان در مراسم‌های روضه‌خوانی و نشست‌های مذهبی خصوصیِ خانگی دارد. در کتاب حاضر، حضور زنان را در اجتماعاتی که مختص به آن‌هاست و خود مدیریتش را بر عهده دارند، به تماشا می‌نشینیم.

سعید کیائی، متولد مردادماه ۱۳۶۲ درتهران است.   او در مقطع فوق لیسانس ارتباطات علوم اجتماعی  تحصیل کرده است و به عنوان عکاس، مدرس عکاسی، نویسنده، پژوهشگر در حوزه‌های عکس و ادبیات داستانی فعالیت دارد.

او از سال ۸۲ همزمان با فعالیت در حوزه‌ی ادبیات و کتاب، به عکاسی روی‌آورد و پس از دوره‌ای فعالیت در حوزه‌ی عکاسی گردشگری، عکاسی تئاتر، گرایش جدی‌تری به عکاسی مستند در خود دید. در سال ۹۱ مستند «زندگی روی آب» او به عنوان بهترین مالتی مدیای سال در جشنواره‌ی عکس خبری سال ایران انتخاب شد.